Άγιος Κλήμης Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Ρώμης
Μέσα στα πρώτα συγγράμματα των ιερών Πατέρων της Εκκλησίας είναι η επιστολή προς Κορινθίους του αποστολικού Πατρός Κλήμεντος Επισκόπου Ρώμης, του οποίου η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη. Την επιστολή αυτή, που αποπνέει μίαν αγίαν απλότητα και ταπεινοφροσύνη, θα έπρεπε, αν ήταν τρόπος, οι χριστιανοί να την διαβάζουν μαζί με την Καινή Διαθήκη. Τόσο είναι διδακτική και τόσο εποικοδομητικά επιδρά στην ψυχή του αναγνώστη. Κύριο θέμα της Επιστολής είναι η ενότης της Εκκλησίας, η ομόνοια και η ειρήνη μεταξύ των χριστιανών. Αναφέρει παραδείγματα των καταστρεπτικών αποτελεσμάτων της έχθρας, μιλεί για τις μεγάλες ευεργεσίες του Θεού προς τον κόσμο και μέσα στα άλλα γράφει: "Οράτε, αγαπητοί, μη αι ευεργεσίαι αυτού αι πολλαί γένωνται εις κρίμα πάσιν ημίν, εάν μη αξίως πολιτευόμενοι τα καλά και ευάρεστα ενώπιον αυτού ποιώμεν μεθ΄ομονοίας".
Βιογραφία
Ο Άγιος Κλήμης ήταν Ρωμαίος αριστοκράτης από βασιλικό γένος, γιος του Φαύστου και της Ματθιδίας. Ο Κλήμης σπούδασε όλες τις επιστήμες της ελληνικής παιδείας, αντάμωσε τον Απόστολο Πέτρο και διδάχθηκε απ' αυτόν την αληθινή πίστη και θεογνωσία, οπότε έγινε θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου και συνέγραψε αρκετά συγγράμματα.
Ο Κλήμης υπήρξε τρίτος επίσκοπος Ρώμης, αφού διαδέχθηκε τον Ανέγκλητο, περίπου το έτος 92 μ.Χ. Ποίμανε με υπέρμετρο ζήλο την Εκκλησία της Ρώμης, στα βαρεία εκείνα χρόνια των διωγμών. Συνελήφθη από το Δομετιανό και εξορίστηκε σε πόλη έρημο κοντά στη Χερσώνα. Εκεί, έδεσαν στο λαιμό του μια σιδερένεια άγκυρα και τον έριξαν στη θάλασσα, όπου παρέδωσε την αγία ψυχή του (101 μ.Χ).
Αξίζει, όμως, να σημειώσουμε ότι ο Κλήμης δεν υπήρξε μόνο σοφός κατά τη γραμματική μόρφωση, αλλά ανήκε σ' αυτούς που ο Θείος Παύλος ονομάζει «σοφοὺς εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν» (Προς Ρωμαίους, ιστ' 19). Συνετούς, δηλαδή, όταν κάνουν το καλό, και συγχρόνως αμέτοχους από κάθε κακό.
