2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Συναξαριστής 20 Νοεμβρίου: Άγιος Δάσιος που μαρτύρησε στο Δορύστολο





Η συνάντηση με τον θάνατο είναι στον άνθρωπο φοβερή. Αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιά είναι τα συναισθήματα του ανθρώπου την ώρα που πεθαίνει, όμως πολλές φορές τα καταλαβαίνομε από τον τρόπο, με τον οποίον πεθαίνει. 

Ο τρόπος λοιπόν, με τον οποίον εκουσίως αποθνήσκουν οι Μάρτυρες της πίστεως μας δίνει να καταλάβωμε και για τα συναισθήματά τους κατά την ώρα του θανάτου. Οι Μάρτυρες της πίστεως συναντώνται με τον θάνατο και δεν αισθάνονται την φοβερότητά του. Την ημερα του θανάτου των την βλέπουν "γενέθλιον ημέραν". Ο άγιος Μάρτυς Δάσιος, του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη, όταν ήλθε η ώρα ν' αποθάνη προσφερόμενος θυσία, κατά ειδωλολατρικό έθιμο, στον Θεό Κρόνο, του είπαν: "κάμε κάθε σου επιθυμία". Εκείνος σκέφθηκε λίγο και είπε: "Αφού μέλλω να αποθάνω, καλύτερα να αποθάνω για τον Χριστό". Κι απέθανε βασανιζόμενος και χαίρων.


Βιογραφία
Ο Άγιος Δάσιος έζησε γύρω στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα επί Mαξιμιανού και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου στην πόλη Δορύστολος η οποία ήταν χτισμένη κοντά στον Ίστρο (Δούναβη) ποταμό.

Ο Δάσιος άνηκε στις στρατιωτικές τάξεις, τον διακατείχε δε μεγάλη πίστη προς τον Χριστό. Γι' αυτόν τον λόγο τον κατήγγειλαν στον διοικητή του. Αυτός προσπάθησε να τον δελεάσει με υποσχέσεις και αφού είδε ότι δεν το κατάφερε τον απείλησε με βασανισμούς. Ο Άγιος όμως παρέμεινε πιστός στον Κύριο. Έτσι ο διοικητής του, διέταξε τον βασανισμό του και τέλος τον αποκεφαλισμό του.
Αναδημοσίευση απο http://ahdoni.blogspot.com/2010/11/20.html