Τα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου)

Εορτάζει σήμερα και πανηγυρίζει η Εκκλησία μας την είσοδο της Παναγίας Παρθένου στο Ναό του Σολομώντος, όταν τριετές νήπιο την αφιέρωσαν στον Θεό οι άγιοι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα. Το γεγονός αυτό δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια, αποτελεί όμως από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια στοιχείο της ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας μας και περιγράφεται στο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα η διήγηση αυτή, αλλά και η υμνολογία και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας διασώζουν, τόσο η γέννηση της Θεοτόκου όσο και ο βίος της μέχρι που γέννησε τον Χριστό ορίζονται από μια σειρά θαυμαστών γεγονότων.

Ο Ιωακείμ και η Άννα, γέροντες στην ηλικία και άτεκνοι, δέχονται από τον αρχάγγελο Γαβριήλ την είδηση ότι η Άννα θα γεννήσει παιδί. Και όντως, λύνεται η στείρωση της Άννας και αποκτούν την Μαρία. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, κάθε πρωτότοκο αγόρι έπρεπε να το αφιερώσουν οι γονείς του στο Ναό του Σολομώντα, μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών. Μη έχοντας άλλο παιδί, και θέλοντας να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους προς τον Θεό, ο Ιωακείμ και η Άννα αποφάσισαν να αφιερώσουν την Παναγία. Όταν λοιπόν έγινε τριών ετών, προσήλθαν στο Ναό και προσέφεραν την Μαρία στο Θεό. Ο Αρχιερέας, έπειτα από θεϊκή υπόδειξη, την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου μόνος αυτός μία φορά το χρόνο επιτρεπόταν να εισέλθει για να θυμιάσει την Κιβωτό της Διαθήκης. Εκεί η Παναγία μας έζησε μέχρι που έγινε δώδεκα ετών, ενώ καθημερινά άγγελος Κυρίου της έφερνε τροφή και την διακονούσε.
Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, η είσοδος της Παρθένου Μαρίας στα Άγια των Αγίων και η εκεί διαμονή της μέχρι την ώρα που την μνηστεύθηκε ο Ιωσήφ, αποτελεί μέρος του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία των ανθρώπων. Ο Θεός δηλαδή, θέλοντας να προστατέψει και να διατηρήσει αγνή και αμόλυντο την μέλλουσα να γίνει Μητέρα του Υιού Του, την δέχεται στα άδυτα του Ναού, και την σκεπάζει και την γαλουχεί με την διαρκή παρουσία Του και αποστέλλει άγγελο να διακονεί την Παναγία. Μέσα στο πλέον άγιο επί της γης περιβάλλον, δεν μπορεί να γνωρίσει η Μαρία την κακία του κόσμου, ούτε την αμαρτία, ούτε την αλλοίωση που επιφέρει στον άνθρωπο ο εγωισμός, η κενοδοξία και τα άλλα πάθη. Παραμένει λοιπόν καθαρή από κάθε πνευματικό ρύπο και γνωρίζει σε βάθος την αγάπη του Θεού, και την διαρκή παρουσία Του στη ζωή της.
Και όταν έλθει ο αρχάγγελος Γαβριήλ να της μεταφέρει την πρόσκληση του Θεού να γίνει Μητέρα του Θεανθρώπου Χριστού, τότε εκείνη όχι μόνο θα συναινέσει με ταπείνωση και συστολή στο θέλημα του Θεού, αλλά και θα προσφέρει την αμόλυντη ανθρώπινη φύση της για να την προσλάβει και να γεννηθεί ο Υιός και Λόγος του Θεού, τέλειος Θεός, γεννηθείς αχρόνως εκ της ουσίας του Πατρός, και τέλειος άνθρωπος, γεννηθείς εν χρόνω εκ των παρθενικών αιμάτων της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Χαιρόμαστε λοιπόν σήμερα και πανηγυρίζουμε, μαζί με τις λαμπαδηφόρες παρθένες που συνοδεύουν την Παναγία μας στα Άγια των Αγίων. Χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε μαζί με τους αγίους γονείς της, που έφεραν στον κόσμο και είδαν με τα μάτια τους την Θεομήτορα Μαριάμ. Χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε και δοξάζουμε τον Θεό, που με τρόπο μυστικό και θαυμαστό προστάτεψε και ανέθρεψε την Παναγία μας, ώστε να έλθει στην τελειότητα και στο κάλλος το πνευματικό που απαιτούσε η μεγάλη της αποστολή και προσφορά στον κόσμο. Δοξάζουμε τον Θεό για την ανεξιχνίαστη πρόνοιά Του και για την άπειρη αγάπη Του για τον άνθρωπο, και υμνούμε και μεγαλύνουμε την Παναγία μας, που ολόκληρη η ζωή της ήταν ένα θαύμα με σκοπό τη δική μας σωτηρία και απολύτρωση. Την δοξάζουμε και την προσκυνούμε, όχι μόνο γιατί έγινε η Μήτηρ της Ζωής, αλλά και επειδή αποτελεί την Μητέρα όλου του κόσμου και το υπέρτατο παράδειγμα ανθρώπου που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό.
Χαιρόμαστε λοιπόν και πανηγυρίζουμε σήμερα, μαζί με τους Προφήτες και τους Αγγέλους και τους αγίους και τους υμνογράφους της Εκκλησίας μας, και ψάλλουμε:
“Σήμερον τῷ Ναῷ προσάγεται, ἡ Πανάμωμος Παρθένος, εἰς κατοικητήριον τοῦ παντάνακτος Θεοῦ, καὶ πάσης τῆς ζωῆς ἡμῶν τροφοῦ. Σήμερον τὸ καθαρώτατον ἁγίασμα, ὡς τριετίζουσα δάμαλις, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων εἰσάγεται· Tαύτῃ ἐκβοήσωμεν, ὡς ὁ Ἄγγελος· Χαῖρε μόνη ἐν γυναιξὶν εὐλογημένη”. (Δοξαστικό των Αίνων της εορτής).
π. Χερουβείμ Βελέτζας

Posted by kantonopou at Νοεμβρίου 19, 2010