2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Ο Απόστολος της Κυριακής 29 Απριλίου 2012 - Κυριακή των Μυροφόρων

(Πράξ. στ´ 1-7)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν ῾Ελληνιστῶν πρὸς τοὺς ῾Εβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. Προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. ᾿Επισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν
μαρτυρουμένους ἑπτά, πλήρεις Πνεύματος ῾Αγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν. Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον ᾿Αντιοχέα, οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. Καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν ῾Ιερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ᾿Ιουδαίων ὑπήκουον τῇ πίστει.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής των Μυροφόρων

(Μαρκ. ιε´ 43 - ιστ´ 8)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθὼν ᾿Ιωσὴφ ὁ ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῾Ο δὲ
Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ ᾿Ιωσήφ. Καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ, ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. ῾Η δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ᾿Ιωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται. Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτὸν.

Τι δεν θα μας ρωτήσει ο Θεός

agioritis.pblogs.gr
Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει...
1. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν μέσο
συγκοινωνίας να μετακινηθούν.

2. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι μας. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους φιλοξενήσαμε σ'αυτό.

3. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για τα επώνυμα και ακριβά ρούχα που έχουμε στις ντουλάπες μας. Θα μας ρωτήσει πόσους φτωχούς ντύσαμε.

4. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσο μεγάλο μισθό παίρνουμε. Θα μας ρωτήσει εάν συμβιβάσαμε τον χαρακτήρα μας για να τον αποκτήσουμε.

5. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τον τίτλο ή τα αξιώματα της εργασίας μας. Θα μας ρωτήσει εάν εκτελέσαμε την εργασία μας με ήθος και με προσοχή.

6. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσους φίλους έχουμε. Θα μας ρωτήσει με πόσους ανθρώπους είμαστε φίλοι.

7. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε ποια γειτονιά μένουμε. Θα μας ρωτήσει πώς φερθήκαμε στους γείτονές μας.

8. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για το χρώμα του δέρματος μας. Θα μας ρωτήσει για το περιεχόμενο της καρδιάς μας.

9. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε πόσα μέρη του κόσμου ταξιδεύσαμε και διασκεδάσαμε. Θα μας ρωτήσει εάν επισκεφτήκαμε φτωχικές συνοικίες και αν προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε.

10. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσε
ι αν είμαστε επώνυμοι και ισχυροί. Θα μας ρωτήσει αν είμαστε ταπεινοί και εάν συγχωρούμε τον πλησίον...

Eυχές στο μητροπολίτη μας Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ "






" Ίσως οι πολλές ευχές να κουράζουν, να φαντάζουν ουτοπία και να θυμίζουν μια καθιερωμένη συνήθεια που ευκαίρως ακαίρως πρέπει να επαναλαμβάνουμε.

Ωστόσο όταν η ευχή συνοδεύεται από προσευχή ουσιαστική και καρδιακή αποκτά αξία και από ένα άπιαστο όνειρο γίνεται ένα θεϊκό δώρο που όντως δεν αναμέναμε στη ζωή μας.

Γι' αυτό που σήμερα εορτάζει ο Μητροπολίτης μας κ.κ.Ναθαναήλ, ευχόμαστε ως άνθρωποι και προσευχόμαστε ως χριστιανοί ο Καλός Θεός να ευλογεί και να στηρίζει τον αληθινό άνθρωπο, τον ακούραστο και άοκνο Πατέρα, τον γνήσιο Ιεράρχη, τον Ελληνορθόδοξο παπά που στο πρόσωπό του επαληθεύεται " το τοιούτος ημίν έπρεπε Αρχιερεύς.

Χρόνια Πολλά , Παραδεισένια και Καρποφόρα.
Ενορία Αγίου Αθανασίου κι Αρχαγγέλου Γαβριήλ

Μητροπολιτης Πειραιώς για ΣΚΑΪ και επιστολής καθηγητών Α.Π.Θ

 



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 19ῃ Ἀπριλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Μέ αἰσθήματα ἀπεριγράπτου πικρίας καί ἀφαντάστου ὀδύνης ἀναγκάζομαι μέσα στήν παγχαρμόσυνον πασχάλιον περίοδον, τήν λαμπροφόρον καί φωτοειδῆ, νά ὑψώσω ὡς ἔσχατος διάκονος τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας διά μίαν εἰσέτι φοράν φωνήν ἐντόνου διαμαρτυρίας, ὡς δικαιοῦμαι ἐκ τῆς θεσμικῆς μου εὐθύνης, διά τά ὅ,σα ἀσεβῆ, ψευδέστατα, πλαστογραφημένα, βλάσφημα καί κατασκευασμένα κατά τοῦ Παναγίου Θεανδρικοῦ Προσώπου τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας καί ἐνσαρκωθέντος Λόγου τοῦ Πατρός, Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, προέβαλε καί αὖθις, κατά τήν προλαβοῦσα Μ. Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπό Μ. Τρίτης (10/4) ἕως καί Μ. Παρασκευῆς (13/4) ὁ τηλεοπτικός δίαυλος ΣΚΑΪ, ἰδιοκτησίας τοῦ ὁμίλου Ἀλαφούζου, διευκρινίζων τά ἀκόλουθα:
1. Ἀσφαλῶς ἡ θεόσδοτος ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἡ καί συνταγματικῶς κατοχυρωμένη ἐν Ἑλλάδι, κέκτηται τήν δυνατότητα ἀρνήσεως τῆς ἀληθείας τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί μάλιστα δύναται νά ἀμφισβητήσῃ μέ πάντοτε βέβαια εὐπρεπῆ ἀντιρρητικόν τρόπον, τήν Θεία Ἀποκάλυψιν καί νά διαδόσῃ τάς σχετικάς ἀπόψεις ἀναλαμβάνουσα βεβαίως ἐλευθέρως καί τάς σχετικάς πνευματικάς συνεπείας. Ὁ κραταιός λόγος τοῦ Σωτῆρος Κυρίου «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν, ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Ματθ. ιστ΄ 24) κατοχυρώνει τά ἀνωτέρω.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ



Πάνω στό Σταυρό Του σταυρώνεται κι ἡ λογική μας!

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου
Εἶναι Παρασκευή “ὥρα δέ ὡσεί ἕκτη”. Μία ἐλάχιστη στιγμή στήν ἀφανῆ ἔκταση τοῦ ἀπείρου χρόνου. Μία σταγόνα στόν ὠκεανό τῆς αἰωνιότητας. Καί ὅμως ἡ ὥρα ἐκείνη στό φρικτό Γολγοθᾶ ἀποκτᾶ σημασία διαχρονική καί αἰώνια, προσωπική καί πανανθρώπινη.

Κρεμᾶται ἐπί ξύλου ὁ ᾿Ιησοῦς. Συντελεῖται τό μεγαλύτερο ἔγκλημα ὅλων τῶν ἐποχῶν καί μαζί ὁλοκληρώνεται ἡ πιό οὐσιαστική προσφορά τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. ᾿Από τότε κάθε χρόνος τῆς ζωῆς μας πού περνᾶ, κάθε ἡμέρα πού δύει, κάθε ὥρα καί κάθε λεπτό πού φεύγει πίσω μας καί βυθίζεται στό παρελθόν, κάθε χτύπος πού ἀκούγεται στό ρολόι τῆς ζωῆς μας, μετράει καθοριστικά τή στάση μας ἀπέναντι στό μυστήριο ἐκεῖνο πού συγκλόνισε ὅλη τήν κτίση καί ἄλλαξε τήν ἱστορία τοῦ κόσμου.

Μεγάλη Παρασκευή (13 Απριλίου)

«Τα άγια και φρικτά πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Έτι δε μνεία της του ευγνώμονος ληστού εν τω σταυρώ ομολογίας»
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δύο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο, και αφού μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από εκεί και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σαν σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς το Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης, και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δύο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στο Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ένατη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει : «Τετέλασται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφαζόταν, σύμφωνα με το νόμο, ο πασχάλιος αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προ-τυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό.

φωτογραφικο ρεπορτάζ



Σαραντάριο όρος: Το μοναστήρι των Πειρασμών. Ο Τόπος όπου προσευχήθηκε ο Ιησούς

Μαρία Γιαχνάκη /briefingnews.gr
Το μοναστήρι των πειρασμών βρίσκεται στην έρημο της Ιουδαίας , μία ώρα από τα Ιεροσόλυμα. Κρέμεται σαν αετοφωλιά στο όρος Τζέπελ Κουρουντούλ. Είναι χτισμένο 464 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου γι αυτό και η ζέστη και η υγρασία είναι αφόρητες.
Το μοναστήρι αυτό χτίστηκε στο σημείο όπου ο Χριστός έμεινε 40 μέρες και νύχτες σύμφωνα με τις γραφές και εκεί νήστεψε και πειράχτηκε από τον Σατανά. Το ακριβές μάλιστα σημείο όπου γονάτισε για να προσευχηθεί έχει γίνει σήμερα πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών από όλο τον κόσμο.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΡΩΗΝ ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ
Εκεί σήμερα ζει ένας Έλληνας μοναχός που είναι και ο ηγούμενος του μοναστηριού . Ο γέροντας Γεράσιμος κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη . Πριν γίνει μοναχός ήταν λογιστής και ορειβάτης. Πριν 35 χρόνια όμως αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναχισμό και να πάει στα Ιεροσόλυμα μετά από ένα μεγάλο ταξίδι που έκανε στη κοσμική ζωή. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει είναι σκληρές αφού φροντίζει μόνος του τον εαυτό του και η ηλικία του πια είναι ιδιαίτερα προχωρημένη.

Λόγω των σκληρών συνθηκών επιβίωσης εκεί οι νέοι μοναχοί δεν επιλέγουν το μοναστήρι αυτό με αποτέλεσμα να παραμένει μόνος του μέχρι σήμερα. Πολλές φορές αναγκάζεται να κατέβει και να ανέβει με τα πόδια το βουνό για να μεταφέρει τροφιμα από την Ιεριχώ, μέσα στην ζέστη .

ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ ΤΑ ΘΕΙΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ

Η κατάνυξη όμως για όσους βρίσκονται σε αυτό το μοναστήρι έστω και για λίγες ώρες είναι πραγματικά ιδιαίτερη. Η περισυλλογή , η σιωπή , η αύρα του τόπου τούτου είναι τα μεγαλύτερα δώρα στην ψυχή του ανθρώπου σε εκείνο το μέρος. Η απέραντη γαλήνη που μπορεί να νιώσει η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα θείο δώρο που αποζητούν άλλωστε πολλοί επισκέπτες.

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ
Στο πέρασμα του χρόνου μοναχός αυτός χτυπήθηκε πολλές φορές από φανατικούς που έμπαιναν στο μοναστήρι με σκοινιά τα βράδια από τις χαράδρες για να τον ληστέψουν και να τον χτυπήσουν και μέχρι σήμερα δυστυχώς η κατάσταση συνεχίζεται χωρίς την παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης που φαίνεται ότι αδιαφορεί για τους Έλληνες μοναχούς που βρίσκονται στα Άγια Εδάφη φυλάσσοντας την περιουσία του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου σηκώνοντας ψηλά την ελληνική σημαία.

ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΟ

Η διαμονή στο μοναστήρι αυτό είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για την ανθρώπινη ψυχή. Το μοναστήρι επισκέπτονται και πολλοί νέοι που ενδιαφέρονται για την ιστορία του αλλά και που καταφέρνουν ευκολότερα να σκαρφαλώσουν στο βουνό.
Βέβαια ο δήμος της Ιεριχού που ενδιαφέρεται για το μοναστήρι διότι έχει οικονομικό όφελος από τους πιστούς και τους τουρίστες έχει φροντίσει να λειτουργεί ένα τελεφερίκ με το οποίο ανεβαίνει κανείς ευκολότερα και ξεκούραστα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι περισσότεροι προτιμούν την ανάβαση με τα πόδια διότι την θεωρούν μέρος της προσευχής και της κατάνυξης . όταν φτάσει κανείς στην πόρτα του μοναστηριού και γυρίσει πίσω το βλέμμα του , τότε καταλαβαίνει τι κατάφερε με την δύναμη της ψυχής και της θέλησής του.

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Ο γέροντας Γεράσιμος δεν μιλάει πολύ εξάλλου έχει συνηθίσει να ζει μακριά από τους ανθρώπους όχι όμως από το Θεό. Η παραμονή όμως στο μοναστήρι των επισκεπτών είναι γι αυτόν ένα πνευματικό κέρδος και τότε πάντα πλησιάζει με τον δικό του τρόπο για να τους ψιθυρίσει τα δικά του λόγια ως απόσταγμα του κέρδους του όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται ο ίδιος εκεί.
Το μοναστήρι μάλιστα αναστηλώθηκε τα τελευταία χρόνια με την οικονομική δική του ενίσχυση πουλώντας ότι είχε στην Θεσσαλονίκη. Το μπαλκόνι που κρεμόταν στον γκρεμό θα έπεφτε αν δεν φρόντιζε να το φτιάξει με κίνδυνο της ζωή των εργατών για να μπορούν τώρα οι επισκέπτες να απολαμβάνουν την έρημο της Ιουδαίας , την Ιεριχώ, μέχρι πέρα την Ιορδανία.

Ο ίδιος κάνει έκκληση σε όποιον θέλει να ηρεμήσει ή να δοκιμάσει την μοναχική ζωή να πάει κοντά του . Θέλει κάποια στιγμή να νιώσει την σιγουριά ότι όταν κλείσει τα μάτια του θα υπάρχει ένας άνθρωπος να αναλάβει το μοναστήρι και να ανοίγει την πόρτα σε όποιον την χτυπά για να πλησιάσει το σημείο όπου προσευχήθηκε ο Χριστός να γονατίσει και να προσευχηθεί και ο ίδιος.















φωτογραφικό ρεπορτάζ


Μεγάλη Πέμπτη - Η ελευθερία της ταπείνωσης

Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ' Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά. Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουμε χαρακτηριστικά: "Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας". Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.
Η βασικότερη αμαρτία του ανθρώπου είναι ο εγωισμός. Αυτός οδηγεί τον άνθρωπο στην εμπάθεια, αυτός δηλητηριάζει τις ανθρώπινες σχέσεις, καθώς δεν επιτρέπει την υποχώρηση και τη θυσία, αυτός οδηγεί στη ρήξη της αγάπης, αυτός βάζει τον άνθρωπο να θεωρεί τον εαυτό του θεό στη θέση του Θεού. Όταν μιλούμε για τον εγωισμό βέβαια, δεν εννοούμε ό,τι διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τους άλλους, την έννοια του "εγώ", της προσωπικότητας. Εννοούμε την υπερτροφική ανάπτυξη αυτού του "εγώ", την άρνηση δηλαδή του ανθρώπου να ισορροπήσει στις σχέσεις του με τους άλλους, να συνειδητοποιήσει ότι η αγάπη είναι αυτή που εξασφαλίζει την αρμονία, ότι αν θυσιάζουμε την δική μας απόλαυση, την δική μας επιβολή στους άλλους, αν μάθουμε να ακούμε τους άλλους, αν μάθουμε να απλώνουμε το χέρι στους άλλους, αν μάθουμε να αφήνουμε το θέλημά μας κατά μέρος, τότε ζούμε την πραγματική ελευθερία.

Μεγάλη Εβδομάδα μαζί με τους Ερημίτες του Αγίου Όρους.

Μεγάλη Εβδομάδα μαζί με τους Ερημίτες του Αγίου Όρους.
Το Ρεπορτάζ έκανε o δηµοσιογράφος και διαχειριστής του site agioritikovima.gr Γιώργος Θεοχάρης

Εισαγωγικά στην Μεγάλη Εβδομάδα

Καθηγητής Παντελής Πάσχος
Περάσαμε πιά το πέλαγος της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Και τώρα στεκόμαστε μπροστά στη θύρα της Μεγάλης Εβδομάδος, οπού ονομάζεται Μεγάλη όχι γιατί είναι μεγαλύτερη, ή έχει περισσότερες μέρες, αλλά «επειδή μεγάλα ημίν γέγονεν εν αυτή παρά του Δεσπότου κατορθώματα. Και γάρ εν αυτή τη εβδομάδι τη Μεγάλη, όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, η χρονία
του διαβόλου κατελύθη τυραννίς· ο θάνατος εσβέσθη· ο ισχυρός εδέθη· τα σκεύη αυτού διηρπάγη· αμαρτία ανηρέθη· η κατάρα κατελύθη· ο Παράδεισος ανεώχθη· ο Ουρανός βάσιμος γέγονεν· άνθρωποι αγγέλοις ανεμίγησαν· το μεσότοιχον του φραγμού ήρθη· το θριγγίον περιηρέθη· ο της ειρήνης Θεός ειρηνοποίησε τα άνω και τα επί της γής· διά τούτο Μεγάλη καλείται Εβδομάς».Όντως φοβερά αυτής της εβδομάδος τα Μυστήρια! Όλη η ποίηση του Χριστιανισμού και όλη η δόξα της Ορθοδοξίας, από αυτή την εβδομάδα πηγάζουν. Απ᾿ τον καιρό που, μαθητούδια ακόμη, παίρναμε απ᾿ το ζεστό χέρι της μάνας μας τη σύνοψη και το κερί, που καθώς ήταν αγνό μοσκοβολούσε σάν λιβάνι όταν έκαιγε, και πηγαίναμε στις ακολουθίες του Νυμφίου, ή στις Μεγάλες Ώρες των Παθών, της Μεγ. Πέμπτης και της Μεγ. Παρασκευής, όπου κλαίγαμε από καρδιάς μπρός στον Εσταυρωμένο, καθώς αποθέταμε με τρέμοντα δάχτυλα τα παρθενικά αγριολούλουδα, που με μίαν ολόζεστη λαχτάρα τρέχαμε να μάσουμε στους κήπους και στα χωράφια· απ᾿ τα μικρά μας εκείνα χρόνια, που προσμέναμε να ῾ρθει η εβδομάδα των Παθών, για να δεχτούμε ύστερα και την Ανάσταση, μέχρι τα γηρατειά μας τα βαθιά, αυτή η Εβδομάδα είναι που μάς κρατάει συντροφιά με τον πόνο της, με τα δάκρυά της, με τη λύπη της, αλλά και με τη χαρά και την ευφροσύνη της Αναστάσεως, που ακολουθεί.

Βαϊοφόρος πορεία - “Ευλογημένος ο ερχόμενος”

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.
Κυριακή των Βαϊων σήμερα και θυμούμαστε το γεγονός της εισόδου του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα που είχε λαμπρό και μεγαλοπρεπή χαρακτήρα. Πραγματικά η υμνολογία της Εκκλησίας μας εμπεριέχει το βασιλικό και θριαμβευτικό στοιχείο, το οποίο αναδύεται τόσο ζωντανά μέσα από το πλούσιο περιεχόμενό της. Τόσο αυτή όσο και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα εμφανίζει τον Βασιλέα των βασιλέων να εισέρχεται στην αγία πόλη σε μια πορεία κατάργησης του θανάτου και ανάδειξης του λαμπροφόρου μηνύματος της Αναστάσεως. Στην πορεία αυτή τα όπλα της νίκης και του θριάμβου είναι “τα Πάθη τα Σεπτά”, ο Σταυρός και η Ανάσταση.

Ο Απόστολος της Κυριακής 8 Απριλίου 2012 - Κυριακή των Βαΐων



(Φιλιπ. δ´ 4-9)
Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ῾Ο Κύριος ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.

Απόδοση στη νεοελληνική
Ἀδελφοί, νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ δίνει ἡ κοινωνία μὲ τὸν Κύριο. Θὰ τὸ πῶ καὶ πάλι· νὰ χαίρεστε. Σ’ ὅλους νὰ δείχνετε τὴν καλοσύνη σας. ῾Ο Κύριος ἔρχεται σύντομα. Γιὰ τίποτε νὰ μὴ σᾶς πιάνει ἄγχος, ἀλλὰ σὲ κάθε περίσταση τὰ αἰτήματά σας νὰ τὰ ἀπευθύνετε στὸν Θεὸ μὲ προσευχὴ καὶ δέηση, ποὺ θὰ συνοδεύονται ἀπὸ εὐχαριστία. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἀσύλληπτη στὸ ἀνθρώπινο μυαλό, θὰ διαφυλάξει τὶς καρδιὲς καὶ τὶς σκέψεις σας κοντὰ στὸν ᾿Ιησοῦ Χριστό. Τέλος, ἀδελφοί μου, ὅ,τι εἶναι ἀληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, ἀξιαγάπητο, καλόφημο, ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν ἀρετὴ καὶ εἶναι ἄξιο ἐπαίνου, αὐτὰ νὰ ἔχετε στὸ μυαλό σας. Αὐτὰ ποὺ μάθατε, παραλάβατε κι ἀκούσατε ἀπὸ μένα, αὐτὰ ποὺ εἴδατε σ’ ἐμένα, αὐτὰ νὰ κάνετε κι ἐσεῖς. Καὶ ὁ Θεὸς ποὺ δίνει τὴν εἰρήνη θὰ εἶναι μαζί σας.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 8 Απριλίου 2012 - Κυριακή των Βαΐων

(᾿Ιωάν. ιβ´ 1-18)
Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ᾿Εποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ῾Η οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. Λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ᾿Ιούδας Σίμωνος ᾿Ισκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; Εἶπεν δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾿ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. Εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς· ῎Αφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ῎Εγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν ᾿Ιησοῦν μόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ᾿Εβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν ᾿Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν ᾿Ιησοῦν.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και πολλά κατηγορώ από τους κρατούμενους στην 6η πτέρυγα Kορυδαλλού !

Ο φυλακισμένος Αντώνης Παπαδάτος, εκπροσωπώντας τους κρατουμένους της 6ης πτέρυγας στις φυλακές κορυδαλλού, έστειλε επιστολή μέσο της οποίας εκφράζει την ευγνωμοσύνη τους, προς τον Γέροντα Εφραίμ και ευχαριστεί τον Θεό που τον έφερε κοντά τους!

Η επιστολή αναφέρετε και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι, όπως ο μεγάλος συνωστισμός που έχει ως συνέπεια να υπάρχουν κελιά-θαλάμοι ακόμα και με 25 κρατουμένους μέσα αλλά και στις συνθήκες υγιεινής που όπως αναφέρουν, ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών όπως τύφου, χολέρας φυματίωσης είναι μεγάλος.

«Με την επιστολή αυτή θέλουμε να ευχαριστήσουμε δημοσίως τον Γέροντα Εφραίμ, που στάθηκε δίπλα μας σαν πατέρας μας με την αγάπη, την κατανόηση αλλά και την ηρεμία που μας μετέφερε όλο αυτό το διάστημα.

Με λίγα λόγια και σταράτα, παρά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στο Κορυδαλλό, σε μια φυλακή που δεν χωράει πάνω από 800 κρατουμένους και σήμερα ξεπερνάμε τους 2500 με συνέπεια να κοιμόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο σε κελιά-θαλάμους με 25 άτομα μέσα, παρέα με στρατό από κατσαρίδες και ποντίκια και γάτες που έχουν τύφο, μέσα στο κρύο χωρίς θέρμανση σε μουχλιασμένους τοίχους από την υγρασία που χτίστηκαν πριν από 50 χρόνια, τρώγοντας φαγητό που δεν θα έπρεπε να τρώνε ούτε τα σκυλιά, και κάνοντας μπάνιο με παγωμένο νερό, φωνάζουμε πως υπάρχει Θεός και Τον Ευχαριστούμε που έφερε κοντά μας τον Γέροντα Εφραίμ να μας στηρίξει ψυχολογικά με τη στάση του και τον καθένα χωριστά με την πατρική στοργή του.

Υ.Γ. αλήθεια, ο Γέροντας ήρθε μόνος του στη φυλακή για να μας βοηθήσει σε μια εποχή που το κράτος είναι ανύπαρκτο για μας ή όντως ήρθε ως προφυλακισμένος???

Δηλαδή υπάρχουν τόσο ανεγκέφαλοι δικαστές που τον είδαν από κοντά και έστειλαν αυτόν τον άνθρωπο στον Κορυδαλλό?? Ήμαρτον… (όπως μας έμαθε και ο Γέροντας να λέμε…)

Κρατούμενος Αντώνης Παπαδάτος και όλη η 6η πτέρυγα του Κορυδαλλού.





Πηγή: news.princeoliver.com/

Σύντομο Ιστορικό Καθαγιασμού του Αγίου Μύρου

vatopaidi.wordpress.com
Εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, το Άγιον Μύρον καθαγιάζεται ίνα χρησιμεύσει εν τη τελέσει του μυστηρίου του Χρίσματος, ως ορατόν σημείον της μεταδόσεως των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος προς τους
βαπτιζομένους.
Κατά τους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού, η μετάδοσις των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος προς τους βαπτιζομένους εγίνετο υπό των αγίων Αποστόλων, διά της «επιθέσεως των χειρών». «Ακούσαντες δε οι εν Ιεροσολύμοις Απόστολοι ότι δέδεκται η Σαμάρεια τον λόγον του Θεού, απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και Ιωάννην˙ οίτινες καταβάντες προσηύξαντο περί αυτών όπως λάβωσι Πνεύμα Άγιον˙ ούπω γαρ ην επ’ ουδενί αυτών επιπεπτωκός, μόνον δε βεβαπτισμένοι υπήρχον εις το όνομα του Κυρίου Ιησού. Τότε επετίθουν τας χείρας επ’ αυτούς, και ελάμβανον Πνεύμα Άγιον» (Πράξ. 8,14-17).
Όταν όμως αι ανά την οικουμένην Εκκλησίαι επληθύνσησαν και ο αριθμός των βαπτιζόμενων ηυξήθη σοβαρώς, ώστε να καθίσταται αδύνατος παρόμοια προς την εις Σαμάρειαν γενομένην αποστολήν, εισήχθη εν τη Εκκλησία η δι’ αγίου Μύρου χρίσις, ήτις αντικατέστησε πλήρως την δι’ «επιθέσεως των χειρών» μετάδοσιν των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος προς τους βαπτιζομένους. Ο χρόνος καθ’ ον συνετελέσθη η αντικατάστασις αύτη δεν τυγχάνει γνωστός. Πάντως το πιθανώτερον είναι ότι η αντικατάστασις εγένετο κατ’ αυτήν ταύτην την αποστολικήν εποχήν. «Αντί γαρ της επιθέσεως των χειρών τούτο δέδοται υπό των Αποστόλων τοις εν Χριστώ βαπτιζομένοις» (Συμεών Θεσσαλονίκης).