Χθες βράδυ κατά τη διάρκεια της δεξιώσεως με την ευκαιρία της σημερινής θρονικής εορτής της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στην ιστορική αυτή εξέλιξη σημειώνοντας ότι αποτελεί ένα «δώρο» του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου. Είπε, μεταξύ άλλων, ο Πατριάρχης:
"Θα ήταν παράλειψη από μέρους μου εάν δεν ανέφερα εις την αγάπη σας κατ' αυτήν την εύσημον ημέρα και ώρα, ένα μεγάλο γεγονός το οποίον συνέβη σήμερον εις την ζωήν και στην ιστορία της Μητρός Εκκλησίας και της περί αυτής ενταύθα ομογενείας. Αντιλαμβάνεστε ότι εννοώ την έκδοση και την επίδοση εις ημάς του τίτλου ιδιοκτησίας επ' ονόματι του Πατριαρχείου μας, διά το ακίνητον του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου μας (χειροκροτήματα) το οποίο, και μαζί με αυτό το Πατριαρχείο μας και η ομογένεια, πέρασαν τόσο δύσκολα χρόνια, διότι δεν μπορούσαμε να ανεχθούμε την αδικία που μας είχε γίνει τόσα χρόνια αγωνίας αλλά και αγώνων διά την επαναπόκτησιν του μεγαλοπρεπούς αυτού κτηρίου των πατέρων μας, το οποίο μας ανήκει εξ ολοκλήρου και ασυζητητί.
Η Τουρκική Κυβέρνησις, εν συνεχεία, δεν ήσκησε το δικαίωμα που είχε διά την αναψηλάφιση της δίκης, αλλ' απεδέχθη την απόφαση του Στρασβούργου και ξεκίνησε, εν συνεχεία, όλες τις απαιτούμενες διαδικασίες, οι οποίες και εστέφθησαν σήμερα από την επιτυχία αυτήν, του να έχουμε εις τας χείρας μας από της μεσημβρίας της σήμερον, δια χειρών των νομικών συμβούλων μας και εκπροσώπων μας τον περιπόθητο τίτλο ιδιοκτησίας.
Επαναλαμβάνω και υπογραμμίζω επ' ονόματι του Πατριαρχείου μας, που σημαίνει όχι απλώς ότι επαναποκτούμε το ακίνητό μας, αλλά σημαίνει ότι πλέον το Πατριαρχείο μας έχει και επισήμως νομική προσωπικότητα και έχει δικαίωμα να έχει ακίνητο περιουσία και εαν δεν είχε νομική προσωπικότητα δεν θα ημπορούσε να έχει σήμερα εις τα χέρια του τον τίτλο ιδιοκτησίας του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου.
Τέλος καλό όλα καλά, όπως λέμε. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Ας είναι ένα μάθημα και μία υπόμνηση για όλους μας ότι ποτέ δεν πρέπει να απογοητευόμεθα, ποτέ δεν πρέπει να απαισιοδοξούμε, ποτέ δεν πρέπει να καταθέτουμε τα πνευματικά όπλα, αλλά να εξακολουθήσουμε ως ομογένεια και ως Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, να αγωνιζόμεθα και να έχουμε το ίδιο αγωνιστικό φρόνημα και να υπολογίζουμε εις την Πρόνοια του Θεού, η οποία Πρόνοια του Θεού ξεπερνά όλα τα ανθρώπινα εμπόδια, όλες τις ανθρώπινες δυσκολίες, και μας εξάγει εκάστοτε εις αναψυχήν.
Ο Θεός γνωρίζει τους τρόπους, του δρόμους, και τα μονοπάτια, τα οποία δεν μπορούμε εμείς να φανταστούμε.
Και ιδού το αποτέλεσμα για μας που δεν επαύσαμε ουδέ επί στιγμή να ελπίζουμε στην αγάπη και την φιλανθρωπία του Θεού, μέχρι την τελική μας δικαίωση".
fanarion.blogspot.com
