Αγία Αγάθη
Η αγία παρθένος και μάρτυς Αγαθή, της οποίας η Εκκλησία σήμερα επιτελεί τήν μνήμη, είναι από τις ηρωΐδες εκείνες γυναίκες, που με όλη την απαλότητα και την ασθένεια του γυναικείου σώματος ενίκησαν τον κόσμο και τα "εν τω κόσμω". Ο διάλογός της με τον ειδωλολάτρη διοικητή της Σικελίας, που προσπαθούσε πρώτα με υποσχέσεις κι έπειτα με απειλές να την κερδίση, φανερώνει την ευψυχία της αγίας Αγάθης και το ακαμπτο φρόνημά της. Είναι μεγάλη η δύναμη και ανίκητο το θάρρος πού δίνει η πίστη κι η αγάπη στον Χριστό. Με τέτοια πίστη και με τέτοια αγάπη τρυφερά κι απαλά κορίτσια και τότε στούς διωγμούς και πάντα σώζουν την αγνότητά τους κι αψηφούν τον θάνατο. Μέσα σ' όλη τη λατρεία των ανθρώπων αυτή είναι η πιο ευάρεστη, είναι η λογική λατρεία, για την οποία λέγει ο Απόστολος:"...παραστήσαι τα σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ, την λογικήν λατρείαν υμών".
Βιογραφία
Η Αγία Αγάθη, καταγόταν από το Παλέρμο ή την Κατάνη της Σικελίας. Έζησε και μεγαλούργησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου (249 - 251 μ.Χ.). Η οικογένειά της διέθετε τεράστια περιουσία, η δε Αγία διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για το ήθος, τις αρετές και τη μεγάλη της πίστη.
Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, μένει ορφανή και μοναδική κληρονόμος της μεγάλης περιουσίας των γονέων της και τότε αναδείχθηκε η υπέροχη προσωπικότητα της Αγάθης. Αγνοώντας τις προσκλήσεις και τις κολακείες του κόσμου, διέθεσε όλη της την περιουσία σε φιλανθρωπικούς σκοπούς βοηθώντας όλους όσους είχαν ανάγκη.
O Θεός όμως έκρινε ότι η Αγία έπρεπε να δοκιμαστεί περισσότερο. O έπαρχος Κιντιανός προσπάθησε χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, να την πείσει να τον παντρευτεί. Η Αγία όμως όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την πίστη της, αλλά θέλησε να μαρτυρήσει γι' αυτήν. Έτσι υπέμεινε με θαυμαστή καρτερικότητα όλα τα βασανιστήρια και μάλιστα δοξολογώντας τον Θεό που την αξίωσε της τιμής του μαρτυρίου.
Παρέδωσε το πνεύμα της το 251 μ.Χ. μετά από φρικτά βασανιστήρια και ενώ βρισκόταν στη φυλακή, λαμβάνοντας έτσι το στέφανο του μαρτυρίου.
Η Σύναξη της Αγίας Μάρτυρος Αγάθης ετελείτο στο Μαρτύριό της, το οποίο βρισκόταν στο έβδομο του Βυζαντίου (Σικελία). Τα ιερά λείψανά της μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη κατά την περίοδο των αυτοκρατόρων Βασιλείου Β' (976 - 1025 μ.Χ.) και Κωνσταντίνου Η' (1025 - 1028 μ.Χ.).
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://ahdoni.blogspot.com/
