- Ο ΑΓΙΟΣ ΟΝΗΣΙΜΟΣ ο απόστολος
- Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ
- ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από τη Θράκη
- Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΪΩΡ
- Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ εν τοις Διακονίσσης
- Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο εν Θεσσαλονίκη
- Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Βαγιάνος, ο εν Χίω (+ 1960).
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΝΗΣΙΜΟΣ ο απόστολος
Ήταν δούλος στο σπίτι του πλουσίου Φιλήμονα, στα χρόνια του Απ. Παύλου. ο Φιλήμων, με όλους τους ανθρώπους του σπιτιού του, είχε προσέλθει στο χριστιανισμό και ήταν στοργικότατος στους δούλους του. ο Όνήσιμος όμως, ήθελε να πάει στη Ρώμη, για να κάνει όπως του άρεσε τη ζωή του. Καταχράται, λοιπόν, τον κύριο του, εξοικονομεί τα ναύλα και δραπετεύει. Εκεί στη Ρώμη αλήτευε, εργασία δεν έβρισκε, ούτε στοργή και βοήθεια από πουθενά. Τον κατέλαβε μεγάλη στενοχώρια. Τι να έκανε; Θυμήθηκε τότε, από το σπίτι του κυρίου του, τους χριστιανούς, πού ήταν φιλάνθρωποι. Πλησιάζει τη ρωμαϊκή χριστιανική κοινότητα, και πράγματι ή βοήθεια πού παίρνει ήταν μεγάλη. Συγχρόνως μαθαίνει ότι στη Ρώμη είναι υπόδικος ο Απ. Παύλος. Τον γνώρισε όταν είχε φιλοξενηθεί στο σπίτι του κυρίου του. ο Όνήσιμος, αν καί ειδωλολάτρης, είχε εντυπωσιασθεί από την ψυχή του μικρόσωμου εκείνου χριστιανού. Τώρα πού άκουσε ότι είναι στη Ρώμη, νοιώθει την επιθυμία να τον δει και αισθάνεται μια συνταρακτική εσωτερική μεταβολή στον εαυτό του. Του συνέβη αυτό πού αναφέρει ο θεόπνευστος λόγος της Άγιας Γραφής, "έγενήθη έπ' αύτω πνεύμα Θεού" . Δηλαδή, έπνευσε σ' αυτόν πνεύμα Θεού. ο Όνήσιμος δεν αφήνει την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Συναντάει τον Παύλο και αυτός του φέρεται τόσο στοργικά και πατρικά, ώστε ο Όνήσιμος όχι μόνο γίνεται θερμός χριστιανός, αλλά και σαν απόστολος της αγίας πίστεως λαμβάνει μαρτυρικό θάνατο. (Γνωστή βέβαια είναι ή επιστροφή του στον κύριο του Φιλήμονα πού αναφέρεται στην προς Φιλήμονα επιστολή 1-22 του απ. Παύλου).
1. Α' Βασιλειών, ιθ' 23.
Ήταν δούλος στο σπίτι του πλουσίου Φιλήμονα, στα χρόνια του Απ. Παύλου. ο Φιλήμων, με όλους τους ανθρώπους του σπιτιού του, είχε προσέλθει στο χριστιανισμό και ήταν στοργικότατος στους δούλους του. ο Όνήσιμος όμως, ήθελε να πάει στη Ρώμη, για να κάνει όπως του άρεσε τη ζωή του. Καταχράται, λοιπόν, τον κύριο του, εξοικονομεί τα ναύλα και δραπετεύει. Εκεί στη Ρώμη αλήτευε, εργασία δεν έβρισκε, ούτε στοργή και βοήθεια από πουθενά. Τον κατέλαβε μεγάλη στενοχώρια. Τι να έκανε; Θυμήθηκε τότε, από το σπίτι του κυρίου του, τους χριστιανούς, πού ήταν φιλάνθρωποι. Πλησιάζει τη ρωμαϊκή χριστιανική κοινότητα, και πράγματι ή βοήθεια πού παίρνει ήταν μεγάλη. Συγχρόνως μαθαίνει ότι στη Ρώμη είναι υπόδικος ο Απ. Παύλος. Τον γνώρισε όταν είχε φιλοξενηθεί στο σπίτι του κυρίου του. ο Όνήσιμος, αν καί ειδωλολάτρης, είχε εντυπωσιασθεί από την ψυχή του μικρόσωμου εκείνου χριστιανού. Τώρα πού άκουσε ότι είναι στη Ρώμη, νοιώθει την επιθυμία να τον δει και αισθάνεται μια συνταρακτική εσωτερική μεταβολή στον εαυτό του. Του συνέβη αυτό πού αναφέρει ο θεόπνευστος λόγος της Άγιας Γραφής, "έγενήθη έπ' αύτω πνεύμα Θεού" . Δηλαδή, έπνευσε σ' αυτόν πνεύμα Θεού. ο Όνήσιμος δεν αφήνει την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Συναντάει τον Παύλο και αυτός του φέρεται τόσο στοργικά και πατρικά, ώστε ο Όνήσιμος όχι μόνο γίνεται θερμός χριστιανός, αλλά και σαν απόστολος της αγίας πίστεως λαμβάνει μαρτυρικό θάνατο. (Γνωστή βέβαια είναι ή επιστροφή του στον κύριο του Φιλήμονα πού αναφέρεται στην προς Φιλήμονα επιστολή 1-22 του απ. Παύλου).
1. Α' Βασιλειών, ιθ' 23.
Απολυτίκιο. Ήχος α'. Τής Ερήμου πολίτης.Ταίς άκτίσι του Παύλου φωτισθείς την διάνοιαν, ώφθης υπηρέτης του Λόγου καί Απόστολος ένθεος· καί όνησιν έβράβευσας ζωής, Όνήσιμε θεράπων του Χριστού, δια λόγων καί θαυμάτων θεοπρεπών, τοις πίστει έκβοώσί σοι · δόξα τω σε δοξάσαντι φαιδρώς, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ένεργούντι δια σου, πάσιν ίάματα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ
Ή παράδοση δεν μας διέσωσε ούτε τα ονόματα των γονέων του, ούτε τον τόπο της καταγωγής του. Γνωρίζουμε όμως, ότι υπήρξε ένας από τους διασημότερους, με ζωντανή ευσέβεια, ασκητές. Ή εγκράτεια του στάθηκε περιβόητη, άλλ' ή μεγάλη πίστη του και το ακοίμητο ενδιαφέρον του για τη σωτηρία των ψυχών, του έδινε τις απαιτούμενες δυνάμεις, για να πηγαίνει στις πόλεις και να στηρίζει τους ανθρώπους στο λόγο και τις εντολές του Ευαγγελίου. Όσοι για πρώτη φορά τον έβλεπαν νόμιζαν, ότι από την πολλή αδυναμία θα αναγκαζόταν να έχει συνεχή μέριμνα για τον εαυτό του. Άλλ' ή χάρη του Άγιου Πνεύματος, τον έκανε να ζει για τους άλλους. Τελείωσε δε τη ζωή του, εργαζόμενος για τη σωτηρία των ψυχών μέχρι τελευταίας πνοής του.
0Ι ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από τη Θράκη
Βλέπε σχετικά την 25ή Όκτωβρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΪΩΡ
Έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού καί υπηρετούσε σαν στρατιώτης στο λεγόμενο τάγμα των Μαύρων. Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, βρισκόταν με το τάγμα του στη Γάζα. Καταγγέλθηκε στον εκεί έπαρχο, ότι ήταν χριστιανός. Όταν ρωτήθηκε, με θάρρος ομολόγησε και ο ίδιος ότι ήταν και θα παραμείνει χριστιανός. Τότε ο έπαρχος διέταξε τον άγριο βασανισμό του. Και πέθανε, αφού μαστιγώθηκε μέχρι θανάτου.
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ εν τοις Διακονίσσης
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο εν Θεσσαλονίκη
Στις 15 Φεβρουαρίου 1776 μαρτύρησε ο Ιωάννης, πού καταγόταν από την Κωλακία (Κωλακία ή Κουλακιά είναι ή σημερινή κωμόπολη Χαλάστρα ή Πύργος, δυτικά της Θεσ/νίκης) και μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη. ο Ιωάννης συνέτρωγε κάποτε με κάποιους Τούρκους, οι όποιοι ξαφνικά σηκώθηκαν και είπαν πώς ο Ιωάννης τους είπε ότι θέλει να γίνει Τούρκος. Αυτός με όλη του τη δύναμη φώναξε, ΟΧΙ. Αυτοί του είπαν πώς ναι άλλ' ο Ιωάννης ξαναφώναξε, ΟΧΙ!!! Τότε με τη βία τον έσυραν στο παζάρι (κεντρική αγορά), όπου τον κρέμασαν και στη συνέχεια τον πέταξαν στη θάλασσα. Έτσι έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Βαγιάνος, ο εν Χίω (+ 1960).
