α. Τὶς τρεῖς ἑβδομάδες πρὶν ἀπὸ τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ (22 ἡμέρες), ἀπὸ τὴν Κυριακὴ Τελώνου-Φαρισαίου ἕως καὶ τὴν Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου.
β. Τὴ Μεγ. Τεσσαρακοστὴ (40 ἡμέρες, ἀπὸ τὴν Καθαρὰ Δευτέρα μέχρι τὴν Παρασκευὴ πρὶν ἀπὸ τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου).
γ. Τὶς δυὸ ἡμέρες Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ Κυριακὴ τῶν Βαΐων (συνδετικὲς ἡμέρες τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς μὲ τὴ Μεγ. Ἑβδομάδα).
δ. Τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα (6 ἡμέρες), ἤδη ὀνομασμένη ἔτσι ἀπὸ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες.
ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Ὀνομάζεται Τριώδιο, γιατί πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὕμνους ποὺ περιλαμβάνει, τοὺς λεγόμενους Κανόνες, δὲν περιέχουν 9 ἢ 8 ᾠδές, ἀλλὰ τρεῖς ᾠδὲς (= Τριώδιον), στὶς ὁποῖες συμπεριλαμβάνονται σταθερὰ οἱ η´ καὶ θ´ ᾠδὴ καὶ διαδοχικὰ μία ἀπὸ τὶς πέντε πρῶτες).Παλαιότερα στὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου συμπεριλαμβάνονταν καὶ ἡ περίοδος ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἀργότερα ὅμως ἡ περίοδος αὐτὴ ἀποτέλεσε ἰδιαίτερη περίοδο καὶ οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες τῆς περιελήφθησαν σὲ ἰδιαίτερο λειτουργικὸ βιβλίο τὸ ὁποῖο θὰ ἀναλύσουμε κάποια ἄλλη φορά, τὸ λεγόμενο «Πεντηκοστάριο».
ΣΚΟΠΟΣ
Ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου ἔχει σκοπὸ νὰ μᾶς προετοιμάσει μὲ νηστεία, προσευχὴ καὶ μετάνοια, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὰ Ἅγια Πάθη τοῦ Κυρίου μας καὶ τὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του.Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο ἡ Ἐκκλησία μᾶς συμβουλεύει ὄχι μὲ χοροὺς καὶ καρναβάλια, οὔτε μὲ γλέντια ἁμαρτωλὰ καὶ μασκαρέματα, ἀλλὰ μὲ «χαροποιὸ πένθος», μὲ κατάνυξη καὶ εὐφροσύνη πνευματικὴ νὰ περάσουμε τὴν περίοδο καὶ τὶς ἑορτὲς τοῦ Τριωδίου.
Καὶ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ πραγματοποιήσουμε τὰ ἀνωτέρω εὐκολότερα, ἡ Ἐκκλησία μας, σὰν φιλόστοργη Μητέρα ποὺ εἶναι καὶ ἔχει βαθιὰ γνώση τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς μας, μᾶς προετοιμάζει ἀνάλογα.
Γιὰ νὰ μὴν πᾶμε ξαφνικὰ ἀπὸ τὴ ρᾴθυμη κατάσταση, στὴν ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ ἡ ρουτίνα τῆς καθημερινῆς ζωῆς καὶ ὁ εὐδαιμονισμός, στὴν ἀνώτερη πνευματικά, μᾶς καλεῖ νὰ σκεφθοῦμε τὴ σημασία της πρὶν μποῦμε σ᾿ αὐτήν, κάθε φορὰ μὲ μία προπαρασκευαστικὴ περίοδο.
Μορφωτικὴ ἀξία τοῦ Τριῳδίου
Τὸ Τριώδιο περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία ποὺ περιέχουν ἱερὲς ἀκολουθίες ὁδηγεῖ τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν τέκνων τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας στὴν περισυλλογὴ καὶ στὴν κατάνυξη. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὀνομάζεται καὶ «κατανυκτικὸ τριώδιο». Μὲ τὸν κύκλο τῶν ἑορτῶν τοῦ Τριωδίου ἀνανεώνονται τὰ βιώματα τῆς νηστείας, τῆς ἐγκράτειας, τῆς μετάνοιας, καὶ τῆς χαρμολύπης.Μὲ τὴν βοήθεια ποὺ παίρνει ὁ πιστὸς ἀπὸ αὐτὸ ποὺ δημιουργεῖ στὴν ψυχή, φθάνει στὸ Πάσχα εὐλαβικὸς προσκυνητὴς τῶν Παθῶν καὶ τῆς Ἀναστάσεως.
Τέλος συμπερασματικὰ θὰ ἤθελα νὰ τονίσω ὅτι ἡ μορφωτικὴ ἀξία τοῦ Τριωδίου εἶναι πολύ σημαντικὴ καὶ ἡ ὠφελιμότητά του γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ προκοπὴ καὶ ἀρτίωση τῶν φιλακολούθων καὶ εὐλαβῶν χριστιανῶν ἐξαιρετικὰ σπουδαία. Ἔτσι ἐξηγεῖται καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι κάθε χρόνο, κατὰ παράδοση, μὲ ἀνυπομονησία καὶ λαχτάρα περιμένουμε τὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου.
Ἡ Διαμόφωση τοῦ Τριῳδίου
Ἀπὸ τὰ μέσα ἢ γύρω στὰ τέλη τοῦ τρίτου αἰῶνα μ.Χ., ἡ νηστεία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος διευρύνθηκε διὰ μέσου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, προκειμένου οἱ πιστοὶ νὰ προετοιμάζονται καλύτερα γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῶν παθῶν καὶ τῆς θείας ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ καὶ ἐνῷ τὰ χρόνια παρέρχονταν, πρὸς ἀρτιότερη προετοιμασία τῶν πιστῶν γιὰ τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ τοῦ Πάσχα, καθιερώθηκαν καὶ οἱ πρὸ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τρεῖς προπαρασκευαστικὲς ἑβδομάδες, δηλαδὴ οἱ ἑβδομάδες ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου μέχρι τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς ἢ Τυροφάγου. Σταδιακὰ ἐπίσης ἔγινε καὶ ἡ ἑορτολογικὴ διαμόρφωση τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Σχετικά μὲ τὸν ᾀσματικὸ πλοῦτο τοῦ Τριωδίου, πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι πέρασε ἀπὸ ὅλες τὶς χαρακτηριστικὲς φάσεις καὶ σταθμοὺς τῆς ἐκκλησιαστικης ποιήσεως. Στὴν διαμόρφωση τοῦ ᾀσματικοῦ κύκλου τοῦ Τριωδίου συνέβαλαν διάσημοι ὑμνογράφοι καὶ μελωδοὶ τῆς ἐκκλησίας μας, ὅπως ὁ Ῥωμανὸς ὁ Μελωδός (στ´ αι.), ὁ Ἰωάννης Δαμασκηνός (ζ´ αι.), καὶ ἄλλοι πολλοί.
Γιὰ τὴν διαμόρφωση τοῦ Τριωδίου, ὅπως τὸ ἔχει στὴ χρήση της σήμερα ἡ ἐκκλησία μας, ἔπαιξαν ρόλο ὅλες οἱ χριστιανικὲς γενεὲς μέχρι τὸν δέκατο πέμπτο αἰῶνα μετὰ Χριστόν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὶς ᾀσματικὲς ἀκολουθίες τῶν ἑορτῶν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (Β´ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν), τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος (Δ´ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν), κ.ἄ.
Ἀποδεικνύεται ἐπίσης ἀπὸ την εἰσαγωγὴ τοῦ ἐπιταφίου θρήνου, ἐγκωμίων δηλαδή, ποὺ ψάλλονται στὸν Ἐπιτάφιο, καὶ ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ τῶν συναξαρίων τοῦ Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθόπουλου.
