1. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία Άγιος Βαλεντίνος δεν υπάρχει. Είναι απαράδεκτο, λοιπόν, να προβάλλεται η έννοια της αγιότητος σε ανύπαρκτο πρόσωπο και με στόχο να δικαιολογηθή ή και να καλυφθή η αμαρτία. Αλλά και αν ακόμη οι παπικοί ή οι προτεστάντες αναγνωρίζουν ή θα αναγνωρίσουν στο μέλλον κάποιον σαν άγιο και προστάτη του έρωτα και των ερωτευμένων, θα είναι και αυτό ένα ακόμη τραγικό τους λάθος κοντά στα τόσα, που έχουν διαπράξει από τον καιρό του σχίσματος. Και είναι αυτονόητο ότι η Ορθοδοξία σε καμμία περίπτωση δεν θα γίνη συνεργός σε τέτοιου είδους πλάνες.
2. Η καινοφανής και απαράδεκτη αυτή γιορτή είναι κατάλοιπο αρχαίου ειδωλολατρικού εθίμου που οδηγούσε τους νέους και τις νέες σε ακατανόμαστες σαρκικές ακολασίες. Στις ημέρες μας πήρε μια σύγχρονη μορφή. Προβάλλει παραπλανητικά τον έρωτα και την αγάπη, που είναι έννοιες θεϊκές και πνευματικές, αλλά οδηγεί, δυστυχώς, τα νειάτα. στις ίδιες ακολασίες που οδηγούσε και στην αρχαιότητα. Το απαράδεκτο αυτό έθιμο προσπαθούν, δυστυχώς και στην πατρίδα μας, να το στηρίξουν διάφοροι επιχειρηματίες, που έχουν οικονομικό κέρδος από την υπόθεση αυτή, συμμετέχοντας έτσι στο πνευματικό έγκλημα που διαπράτεται εναντίον της νεολαίας. Για να κερδίσουν χρυσό, πρόδωσαν τον Χριστό και το άγιο θέλημά Του. Εκμεταλεύθηκαν την ευκαιρία, και υπερεπρόβαλλαν τον ανύπαρκτο άγιο του έρωτα. Κερδίζουν, έτσι, πολλά χρήματα, αδιαφορούν, όμως, εγκληματικά για την πνευματική ζημιά που γίνεται στην ανυποποψίαστη νεολαία.
3. Αυτό που διαφημίζεται σήμερα, κυρίως πριν από το Μυστήριο του Γάμου, σαν αγάπη και αληθινός έρωτας, ούτε αγάπη είναι, ούτε έρωτας. Είναι ένστικτο, είναι εμπαθές συναίσθημα, είναι επιθυμία για σαρκική ήδονη, είναι ζωώδης και κτηνώδης κατάσταση, αγάπη πάντως και έρωτας δεν είναι. Ο έρωτας είναι πνευματική υπόθεση, δίδεται σαν δώρο από τον Θεό και έχει αρχή το Μυστήριο του Γάμου. Τότε ενεργοποιείται με την ευλογία του Θεού και τότε μοναδικά και προσωπικά αναφέρεται στο ανδρόγυνο. Μόνο μία φορά μπορεί ένας άνδρας να ερωτευθή μία γυναίκα και αντιστρόφως. Και αυτή την δυνατότητα την δίδει μόνο ο Χριστός και μόνο μετά την ευλογία του Γάμου.
4. Μπορούν τα νιάτα και πρέπει να ερωτευθούν, με θείο έρωτα, πριν από τον Γάμο. Όχι όμως άνθρωπο, αλλά τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτόν τον θείο έρωτα είχαν όλοι οι Άγιοι και όλες οι Αγίες της Εκκλησίας. Ο Χριστός ήταν γι’ αυτούς “ο Νυμφίος” της ψυχής τους. Όσο αύξανε ο έρωτάς τους για τον Χριστό τόσο προώδευαν πνευματικά. Αποκτούσαν πολύ μεγάλο πόθο για τον Χριστό στην ψυχή τους. Καιγόταν η καρδιά τους από την φλόγα της θεϊκής αγάπης. Με την πνευματική φλόγα του έρωτα για τον Χριστό διέκοπταν την σαρκική φλόγα για την πορνεία. Απολάμβαναν τέτοια θεϊκή γλυκύτητα από την ένωσή τους με τον Χριστό, που δεν άφηνε την ψυχή τους να δημιουργήση μια συμβατική και εφήμερη σχέση με την αμαρτία. Ένας πολύ μεγάλος Άγιος, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, έχει γράψει 8200 στίχους με τους οποίους υμνεί τον θείο έρωτα και την ένωση της ψυχής με τον αγαπημένο Χριστό. Γράφει χαρακτηριστικά: “Έλα Χριστέ, που είσαι το φως το αληθινό. Έλα Εσύ, που είσαι η αιώνια ζωή. Έλα Εσύ, τον οποίο ποθεί η ψυχή μου. Έλα Εσύ, που από λαχτάρα και πόθο ήλθες μέσα μου και με βοήθησες κι εμένα να σε ποθήσω και να σε λαχταρήσω. Έλα Εσύ, που είσαι η πνοή μου, η ζωή μου, η παρηγοριά της ταπεινής μου ψυχής, η χαρά μου, η δόξα μου, η παντοτεινή μου ηδονή και απόλαυση”.
5. Αυτός είναι ο αληθινός έρωτας των Αγίων. Αυτόν τον έρωτα, τον θείο έρωτα, που ενώνει την ψυχή με τον Χριστό συμφέρει πνευματικά να αποκτήσουν όλα τα νιάτα. Έτσι πρέπει να προετοιμασθούν για τον γάμο τους. Όχι με προγαμιαίες σχέσεις και σαρκικούς δήθεν έρωτες. Όχι με άγιους Βαλεντίνους και όλες τις σχετικές ξενόφερτες ανοησίες. Και όταν έλθη η ευλογημένη στιγμή του γάμου, τότε, χωρίς να παύση να είναι πρώτος στόχος ο θείος έρωτας, το νεόνυμφο ζευγάρι θα πάρη ευλογία, δύναμη και ενίσχυση από τον Χριστό και για τον ανθρώπινο έρωτα, που θα κατευθύνεται μοναδικά από τον άνδρα προς την μοναδική γυναίκα του, και από την γυναίκα προς τον μοναδικό άνδρα της, που μόλις πριν από λίγο θα έχουν ενωθή με τα δεσμά του γάμου. Και ο ανθρώπινος αυτός έρωτας θα πρέπει να είναι μοναδικός, προσωπικός και ισόβιος.
6. Αλλά και αν κάποια νειάτα δεν επιλέξουν τον γάμο, η ορθοδοξία ένα μόνο δρόμο σωτηρίας έχει να τους δείξη εκτός από τον γάμο. Τον δρόμο του Μοναχισμού. Τον δρόμο της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στον Χριστό, που ακολούθησαν πλήθος ευλογημένες ψυχές στην πορεία της Εκκλησίας. Οι Μοναχοί και οι Μοναχές με όλα τα μέσα της ασκήσεως αγωνίζονται να έχουν διαρκώς στην ψυχή τους τον θείο έρωτα. Λέγει ένα τροπάριο του Όρθρου: “Τοις ερημικοίς ζωή μακαρία εστί, θεϊκω έρωτι πτερουμένοις”. Που σημαίνει: “Μακάρια και τρισευτυχισμένη είναι η ζωή αυτών που διάλεξαν την Μοναχική ζωή, διότι με τα φτερά του θεϊκού έρωτα πετάνε πνευματικά και ανεβαίνουν προς τον αγαπημένο τους Χριστό”.
7. Με το άρθρο αυτό προσπαθήσαμε πολύ σύντομα να δείξουμε στα νειάτα ότι δεν υπάρχει άγιος του έρωτα και ότι αυτός, που παραπλανητικά κάποιοι κατασκεύασαν, είναι ψεύτικος και επικίνδυνος. Προσπαθήσαμε επίσης να δέιξουμε στα νιάτα ποιός είναι ο αληθινός έρωτας των αγίων, τον οποίο πρέπει να αποκτήσουν. Τί θα διαλέξουν τα νειάτα; Ευχόμεθα εκ καρδίας να διαλέξουν και να ζήσουν τον θείο έρωτα είτε μέσα από το μυστήριο του Γάμου, είτε μέσα από το μυστήριο του Μοναχισμού, όπως τον έζησαν πλήθος Μοναχοί ή Έγγαμοι, αληθινοι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Μόνο στην περίπτωση αυτή θα απολαύσουν, μαζί με όλους τους Αγίους, για πάντα, στην αιωνιότητα, “τήν απέραντη ηδονή όσων θα βλέπουν το απερίγραπτο κάλος του προσώπου του αγαπημένου τους Χριστού”.
του Αρχιμ. π. Νεκταρίου Γκολιοπούλου
2. Η καινοφανής και απαράδεκτη αυτή γιορτή είναι κατάλοιπο αρχαίου ειδωλολατρικού εθίμου που οδηγούσε τους νέους και τις νέες σε ακατανόμαστες σαρκικές ακολασίες. Στις ημέρες μας πήρε μια σύγχρονη μορφή. Προβάλλει παραπλανητικά τον έρωτα και την αγάπη, που είναι έννοιες θεϊκές και πνευματικές, αλλά οδηγεί, δυστυχώς, τα νειάτα. στις ίδιες ακολασίες που οδηγούσε και στην αρχαιότητα. Το απαράδεκτο αυτό έθιμο προσπαθούν, δυστυχώς και στην πατρίδα μας, να το στηρίξουν διάφοροι επιχειρηματίες, που έχουν οικονομικό κέρδος από την υπόθεση αυτή, συμμετέχοντας έτσι στο πνευματικό έγκλημα που διαπράτεται εναντίον της νεολαίας. Για να κερδίσουν χρυσό, πρόδωσαν τον Χριστό και το άγιο θέλημά Του. Εκμεταλεύθηκαν την ευκαιρία, και υπερεπρόβαλλαν τον ανύπαρκτο άγιο του έρωτα. Κερδίζουν, έτσι, πολλά χρήματα, αδιαφορούν, όμως, εγκληματικά για την πνευματική ζημιά που γίνεται στην ανυποποψίαστη νεολαία.
3. Αυτό που διαφημίζεται σήμερα, κυρίως πριν από το Μυστήριο του Γάμου, σαν αγάπη και αληθινός έρωτας, ούτε αγάπη είναι, ούτε έρωτας. Είναι ένστικτο, είναι εμπαθές συναίσθημα, είναι επιθυμία για σαρκική ήδονη, είναι ζωώδης και κτηνώδης κατάσταση, αγάπη πάντως και έρωτας δεν είναι. Ο έρωτας είναι πνευματική υπόθεση, δίδεται σαν δώρο από τον Θεό και έχει αρχή το Μυστήριο του Γάμου. Τότε ενεργοποιείται με την ευλογία του Θεού και τότε μοναδικά και προσωπικά αναφέρεται στο ανδρόγυνο. Μόνο μία φορά μπορεί ένας άνδρας να ερωτευθή μία γυναίκα και αντιστρόφως. Και αυτή την δυνατότητα την δίδει μόνο ο Χριστός και μόνο μετά την ευλογία του Γάμου.
4. Μπορούν τα νιάτα και πρέπει να ερωτευθούν, με θείο έρωτα, πριν από τον Γάμο. Όχι όμως άνθρωπο, αλλά τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτόν τον θείο έρωτα είχαν όλοι οι Άγιοι και όλες οι Αγίες της Εκκλησίας. Ο Χριστός ήταν γι’ αυτούς “ο Νυμφίος” της ψυχής τους. Όσο αύξανε ο έρωτάς τους για τον Χριστό τόσο προώδευαν πνευματικά. Αποκτούσαν πολύ μεγάλο πόθο για τον Χριστό στην ψυχή τους. Καιγόταν η καρδιά τους από την φλόγα της θεϊκής αγάπης. Με την πνευματική φλόγα του έρωτα για τον Χριστό διέκοπταν την σαρκική φλόγα για την πορνεία. Απολάμβαναν τέτοια θεϊκή γλυκύτητα από την ένωσή τους με τον Χριστό, που δεν άφηνε την ψυχή τους να δημιουργήση μια συμβατική και εφήμερη σχέση με την αμαρτία. Ένας πολύ μεγάλος Άγιος, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, έχει γράψει 8200 στίχους με τους οποίους υμνεί τον θείο έρωτα και την ένωση της ψυχής με τον αγαπημένο Χριστό. Γράφει χαρακτηριστικά: “Έλα Χριστέ, που είσαι το φως το αληθινό. Έλα Εσύ, που είσαι η αιώνια ζωή. Έλα Εσύ, τον οποίο ποθεί η ψυχή μου. Έλα Εσύ, που από λαχτάρα και πόθο ήλθες μέσα μου και με βοήθησες κι εμένα να σε ποθήσω και να σε λαχταρήσω. Έλα Εσύ, που είσαι η πνοή μου, η ζωή μου, η παρηγοριά της ταπεινής μου ψυχής, η χαρά μου, η δόξα μου, η παντοτεινή μου ηδονή και απόλαυση”.
5. Αυτός είναι ο αληθινός έρωτας των Αγίων. Αυτόν τον έρωτα, τον θείο έρωτα, που ενώνει την ψυχή με τον Χριστό συμφέρει πνευματικά να αποκτήσουν όλα τα νιάτα. Έτσι πρέπει να προετοιμασθούν για τον γάμο τους. Όχι με προγαμιαίες σχέσεις και σαρκικούς δήθεν έρωτες. Όχι με άγιους Βαλεντίνους και όλες τις σχετικές ξενόφερτες ανοησίες. Και όταν έλθη η ευλογημένη στιγμή του γάμου, τότε, χωρίς να παύση να είναι πρώτος στόχος ο θείος έρωτας, το νεόνυμφο ζευγάρι θα πάρη ευλογία, δύναμη και ενίσχυση από τον Χριστό και για τον ανθρώπινο έρωτα, που θα κατευθύνεται μοναδικά από τον άνδρα προς την μοναδική γυναίκα του, και από την γυναίκα προς τον μοναδικό άνδρα της, που μόλις πριν από λίγο θα έχουν ενωθή με τα δεσμά του γάμου. Και ο ανθρώπινος αυτός έρωτας θα πρέπει να είναι μοναδικός, προσωπικός και ισόβιος.
6. Αλλά και αν κάποια νειάτα δεν επιλέξουν τον γάμο, η ορθοδοξία ένα μόνο δρόμο σωτηρίας έχει να τους δείξη εκτός από τον γάμο. Τον δρόμο του Μοναχισμού. Τον δρόμο της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στον Χριστό, που ακολούθησαν πλήθος ευλογημένες ψυχές στην πορεία της Εκκλησίας. Οι Μοναχοί και οι Μοναχές με όλα τα μέσα της ασκήσεως αγωνίζονται να έχουν διαρκώς στην ψυχή τους τον θείο έρωτα. Λέγει ένα τροπάριο του Όρθρου: “Τοις ερημικοίς ζωή μακαρία εστί, θεϊκω έρωτι πτερουμένοις”. Που σημαίνει: “Μακάρια και τρισευτυχισμένη είναι η ζωή αυτών που διάλεξαν την Μοναχική ζωή, διότι με τα φτερά του θεϊκού έρωτα πετάνε πνευματικά και ανεβαίνουν προς τον αγαπημένο τους Χριστό”.
7. Με το άρθρο αυτό προσπαθήσαμε πολύ σύντομα να δείξουμε στα νειάτα ότι δεν υπάρχει άγιος του έρωτα και ότι αυτός, που παραπλανητικά κάποιοι κατασκεύασαν, είναι ψεύτικος και επικίνδυνος. Προσπαθήσαμε επίσης να δέιξουμε στα νιάτα ποιός είναι ο αληθινός έρωτας των αγίων, τον οποίο πρέπει να αποκτήσουν. Τί θα διαλέξουν τα νειάτα; Ευχόμεθα εκ καρδίας να διαλέξουν και να ζήσουν τον θείο έρωτα είτε μέσα από το μυστήριο του Γάμου, είτε μέσα από το μυστήριο του Μοναχισμού, όπως τον έζησαν πλήθος Μοναχοί ή Έγγαμοι, αληθινοι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Μόνο στην περίπτωση αυτή θα απολαύσουν, μαζί με όλους τους Αγίους, για πάντα, στην αιωνιότητα, “τήν απέραντη ηδονή όσων θα βλέπουν το απερίγραπτο κάλος του προσώπου του αγαπημένου τους Χριστού”.
του Αρχιμ. π. Νεκταρίου Γκολιοπούλου
