2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Tα Χριστούγεννα του Νικόλα.

«Ήταν μια φορά ένας πατέρας που είχε πολλά παιδιά. Έφθασε η μέρα της γιορτής του και όπως κάθε χρόνο τα παιδιά του τον προσκάλεσαν
σ΄ ένα από τα σπίτια τους για τον εορτάσουν. Ξεκίνησε λοιπόν να πάει στο σπίτι των παιδιών του που του ετοιμάζανε μια μεγάλη γιορτή γεμάτος ανυπομονησία.
Αυτά διηγήθηκε ο κυρ-Γιάννης στο μικρό Νικόλα παραμονές Χριστουγέννων και του επεσήμανε:
- Κι όμως Νικόλα μου. Πρόσεξε μην κάνεις κι εσύ το ίδιο.
- Πως γίνεται να κάνω κάτι τέτοιο; Εμένα ο πατέρας μου δεν γιορτάζει αύριο…
…Η μέρα των Χριστουγέννων ήρθε και η μαμά του Νικόλα απ’ το πρωί μαγείρευε και το σπίτι μοσχοβολούσε από τις μυρωδιές. Όλοι σήμερα ήταν χαρούμενοι. Όπως και σε κάθε ελληνικό σπίτι. Αυτή την ώρα σε όλες τις γωνιές της χώρας, στρώνεται το γιορτινό τραπέζι και οι οικογένειες τρώνε όλοι μαζί. Έτσι γινόταν και εδώ. Μαζευτήκανε όλοι για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα…

Όταν έφτασε χάρηκε πάρα πολύ, γιατί είδε ότι το σπίτι ήταν γιορτινό, είχαν βάλει τα καλά τραπεζομάντηλα, είχαν ετοιμάσει ένα μεγάλο γιορτινό τραπέζι, είχαν ανάψει κεριά, είχαν πάρει δώρα… και κάτσανε όλοι μαζί και αρχίσανε να τρώνε. Το φαγητό ήταν υπέροχο και πλούσιο, όμως… όσο περνούσε η ώρα, ο πατέρας συνειδητοποιούσε ότι τα παιδιά του δεν ασχολούνταν μαζί του, ήταν λες και είχαν ξεχάσει ότι αυτή ήταν η μέρα της γιορτής του και στενοχωρήθηκε πάρα πολύ. Έπειτα, κάθισαν στο σαλόνι άνοιξαν την τηλεόραση κουβέντιαζαν, αντάλλαξαν δώρα και ευχές, αλλά κανείς δεν του μιλούσε! Τόσο στενοχωρήθηκε που έφυγε πριν τελειώσει η γιορτή γιατί απλά κανένας δεν του έδινε σημασία. Ήταν λες και όλα τα παιδιά του είχαν μαζευτεί εκεί μόνο και μόνο για να απολαύσουν το γιορτινό τραπέζι και να πάρουν τα δώρα τους και όχι γιατί πραγματικά χαιρόντουσαν για την γιορτή του πατέρα τους.»
ΠΗΓΗ: www.pentapostagma.gr