Άγιος Ελευθέριος ο Ιερομάρτυρας
"Μηδείς σου της νεότητος καταφρονείτω", γράφει ο Απόστολος Παύλος προς τον μαθητή του και επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο. Και είν' αλήθεια πως δεν είναι μόνο η ηλικία που κάνει τον άνθρωπο σεβαστό κι αξιοτίμητο. Γιατί όπως λέει πάλι η Θεία Γραφή "γήρας τίμιον ου το πολυχρόνιον, ουδέ αριθμώ ετών μεμέτρηται. Πολιά δε έστι φρόνησις ανθρώποις και ηλικία γήρως βίος ακηλίδωτος". Τα λόγια τούτα, που αναφέρονται στη σύνεση της νεότητος, μας έρχονται σήμερα στην μνήμη, που η Εκκλησία γιορτάζει τον άγιο Ιερομάρτυρα Ελευθέριο. Σε νεαρώτατη ηλικία χειροτονήθηκε Επίσκοπος, μα τούτο δεν τον εμπόδισε να είναι σεμνός και συνετός σαν τον καλύτερο γέροντα κι ετερμάτισε τον δρόμο της αρετής του με σκληρό μαρτυρικό θάνατο. Τί καλύτερο έχει να ζηλέψει ένας νέος, αν είναι να πεθάνη, παρά έναν ανδρείο και τιμημένο θάνατο; "Τεθνάμεναι γαρ καλόν ενί προμάχοισι πεσόντα άνδρ' αγαθόν...", έψαλλεν ο αρχαίος ποιητής.
Βιογραφία
Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε στην Ελλάδα και έζησε τον 2o αιώνα μ. Χ. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία (βλέπε ίδια ημέρα).
Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.
Μετά από λίγα χρόνια τον χειροτόνησε διάκονο και έπειτα ιερέα. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας.
Γι’ αυτό και το έτος 182 μ. Χ., με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης. Η φήμη της αρετής του έφτασε μέχρι τη Βρεττανία.
Έτσι, ο βασιλιάς αυτής Λούκιος έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς τον Λούκιο με το λαό του.
Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ελευθέριος τον έλεγξε θαρραλέα. Τότε διατάχθηκε ο μαρτυρικός θάνατός του, μαζί με τη μητέρα του Ανθία.
Έτσι ο Άγιος Ελευθέριος πέρασε «εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (Προς Ρωμαίους, η' 21). Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του Θεού.
Η Σύναξή του τελείται στο μαρτύριο αυτού, πλησίον του Ξηρολόφου.
αναδημοσιευση απο http://ahdoni.blogspot.com/
