Πριν από δύο χρόνια στις 28 Μάρτιου 2009 χιλιάδες πιστοί από την Κω και τη Νίσυρο, την Κάρπαθο αλλά και από όλα τα Δωδεκάνησα συγκεντρώθηκαν και περίμεναν κάτω από έναν καθαρό πανέμορφο ανοιξιάτικο ουρανό υπομονετικά στο παλιό λιμάνι της Κω αλλά και στους γύρω δρόμους έως τον ασφυκτικά γεμάτο ιστορικό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικόλαου να υποδεχτούν, να ενθρονίσουν και να βάλουν μέσα στην καρδιά τους, το νέο επίσκοπο που η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μετά από εισήγηση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, εξέλεξε παμψηφεί και τοποθέτησε στην αποστολική εκκλησία Κωου και Νισύρου, τον κ. Ναθαναήλ Β΄.
Στο διετές διάστημα της διακονίας του, έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες στο μεγάλο και σπουδαίο έργο, το οποίο επιτελείται από τη στιγμή που ο άνεμος, που ονομάζεται Ναθαναήλ, φύσηξε για να σαρώσει και να αλλάξει τα πάντα. Να δημιουργήσει συσσίτια για απόρους, να χειροτονήσει 8 νέους κληρικούς που επανδρώνουν τις μέχρι πρότινος εγκατελειμένες ενορίες της μητροπόλεως μας, για να εξωραΐσει και να επεκτείνει το γηροκομείο της Κω, να αναπαλαιώσει και να αναδείξει την ιστορική παλαιά μητρόπολη της Κω.
Με την ευκαιρία αυτής της σημαντικής ημέρας δε θα ήθελα να αναφερθώ ούτε στα έργα τα οποία έχει επιτελέσει μα ούτε στην επιστημονική και πνευματική κατάρτισή του.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αναφερθώ στον άνθρωπο Ναθαναήλ, τον οποίο ζούμε και βιώνουμε καθημερινά στους δρόμους, στις πλατείες, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας μας, στις καφετερίες, μαζί με την νεολαία μας, στα κατηχητικά σχολεία όπου κάνει προσωπικά μάθημα! Σε αυτόν που είναι μαζί μας στις χαρές μας, στις γιορτές μας, στις λύπες και στις δύσκολες στιγμές που περνάμε. Ως στοργικός πατέρας! Άλλωστε όπως έχει πει και ο ίδιος όλοι εμείς που είμαστε το ποίμνιό του είμαστε τα αδέλφια του, τα παιδιά του και οι γονείς του!
Θα ήθελα να αναφερθώ στον άνθρωπο Ναθαναήλ που θα πει μια καλημέρα και θα χαιρετήσει όποιον και αν συναντήσει φτωχό, πλούσιο, μικρό ή μεγάλο. Που θα έχει μια καλή κουβέντα να του πει και ένα χαμόγελο να του χαρίσει. Δικαία εξάλλου τον αποκαλούν ο χαμογελαστός και καλόκαρδος δεσπότης! Πόσοι από εμάς δεν τον έχουμε δει να περπατάει ανάμεσά μας με το μπαστουνάκι του; Πόσοι από εμάς δεν τον έχουμε δει να σκουπίζει την αυλή της μητρόπολης; Πόσοι από εμάς δεν τον έχουμε συναντήσει να μαζεύει ακόμα και τα σκουπίδια μπροστά από τη μητρόπολη; Πόσοι από εμάς δεν τον έχουμε δει να μοιράζει ο ίδιος τα γεύματα αγάπης που δημιούργησε μετά από δικό του ενδιαφέρον για τους ανήμπορους και αδύναμους αδελφούς μας;
Όλοι μας καμαρώνουμε που τα γραφεία της μητρόπολης, ακόμα και το σπίτι του, είναι ανοιχτά για οποιονδήποτε ζητήσει τη βοήθεια του! Χαιρόμαστε τον άνθρωπο Ναθαναήλ που θα αφήσει τον εαυτό του να φανερώσει τα συναισθήματα του και δεν θα ντραπεί ακόμα και να δακρύσει μπροστά στο ποίμνιο του. Που δε θα προσποιηθεί, δε θα κοιτάξει να μην τσαλακωθεί η εικόνα του. Που δεν είναι κρυμμένος πίσω από βαριές πόρτες, πολυτελή μέγαρα και πανάκριβα γραφεία, μέσα σε μαύρες λιμουζίνες και ακριβά άμφια! Καμαρώνουμε που για αυτοκίνητο έχει ένα μικρό Suzuki Ignis 1000 κ.εκ., το δικό του αυτοκίνητο που είχε όταν υπηρετούσε ως ιερέας στην Ιερά Μητρόπολη Καρπάθου και Κάσου! Που δε διστάζει να αρνηθεί προσκλήσεις "επωνύμων" για να επισκεφθεί "ανωνύμους".
Ζηλεύουμε που ακόμα και όταν θα πρέπει να κάνει μια παρατήρηση, να γίνει έστω και για λίγο, κάτω από δύσκολες περιστάσεις, αυστηρός, δεν θα τα καταφέρει, θα έλεγα, αρκετά καλά, γιατί η αγάπη του, ακόμα και για αυτόν που τον στενοχώρησε, είναι τέτοια που σύντομα θα καθίσει σε μια άκρη να κλάψει και θα στεναχωρηθεί ο ίδιος πολύ περισσότερο από αυτόν που δέχθηκε την παρατήρηση!
Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια δε δέχθηκε απλά η Κως πάλι πίσω το ξενιτεμένο παιδί της, αλλά το τοποθέτησε πρώτο για να την υπηρετήσει ως τελευταίος. Δε δέχθηκε το δεσπότη της, αλλά το διάκονό της που θα υπηρετήσει το λαό του, για να πραγματοποιήσει την εντολή της διακονίας του Χριστού προς τους μαθητές του, όταν στο μυστικό δείπνο τους έπλυνε τα πόδια ως τελευταίος υπηρέτης, δίνοντας έτσι το παράδειγμα της αγάπης και της προσφοράς.
Άξιος ο δεσπότης μας!
Είθε ο θεός να του χαρίζει δύναμη και υγεία, ώστε να συνεχίσει να προσφέρει στους ανθρώπους την αγάπη του Χριστού που στη σύγχρονη κοινωνία μας λείπει.
Άξιος!
Εις πολλά έτη Δέσποτα!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Δ. ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
