2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 17 ΟΚΤ 2010

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο
Κεφ.  8, χωρία 5 έως 15.

«5 Eξλθεν σπερων το σπεραι τν σπρον ατο. κα ν τ σπερειν ατν μν πεσε παρ τν δν, κα κατεπατθη, κα τ πετειν το ορανο κατφαγεν ατ· 6 κα τερον πεσεν π τν πτραν, κα φυν ξηρνθη δι τ μ χειν κμδα·  τερον πεσεν ν μσ τν κανθν, κα συμφυεσαι α κανθαι ππνιξαν ατ. 8 κα τερον πεσεν ες τν γν τν γαθν, κα φυν ποησε καρπν κατονταπλασονα. τατα λγων φνει·  χων τα κοειν κουτω. 9 ᾿Επηρτων δ ατν ο μαθητα ατο λγοντες· τς εη παραβολ ατη. 10 δ επεν· μν δδοται γνναι τ μυστρια τς βασιλεας το Θεο, τος δ λοιπος ν παραβολας, να βλποντες μ βλπωσι κα κοοντες μ συνισιν. 11 στι δ ατη παραβολ· σπρος στν λγος το Θεο· 12 ο δ παρ τν δν εσιν ο κοσαντες, ετα ρχεται διβολος κα αρει τν λγον π τς καρδας ατν, να μ πιστεσαντες σωθσιν. 13 ο δ π τς πτρας ο ταν κοσωσι, μετ χαρς δχονται τν λγον, κα οτοι ρζαν οκ χουσιν, ο πρς καιρν πιστεουσι κα ν καιρ πειρασμο φστανται. 14 τ δ ες τς κνθας πεσν, οτο εσιν ο κοσαντες, κα π μεριμνν κα πλοτου κα δονν το βου πορευμενοι συμπνγονται κα ο τελεσφοροσι. 15 τ δ ν τ καλ γ, οτο εσιν οτινες ν καρδίᾳ καλ κα γαθ κοσαντες τν λγον κατχουσι κα καρποφοροσιν ν πομον.»
7 κα

………………………………………….......................................................................................................................................

ΑΠΟΔΟΣΗ

Βγήκε o γεωργός για να σπεί­ρει το σπόρο του. Και κει πού αυ­τός έσπερνε, άλλα σπυριά πέσανε πάνω στο δρόμο και καταπατήθη­καν από τους διαβάτες και τα έφα­γαν τα πουλιά του ουρανού· κι άλλα σπυριά πέσανε πάνω στις πέτρες και μόλις φύτρωσαν ξερά­θηκαν, γιατί εκεί δεν είχε δροσιά· και άλλα σπυριά πέσανε στα αγκάθια και τ' αγκάθια φύτρωσαν μαζί τους και τα έπνιξαν κι άλλα σπυριά πέσανε στην καλή γη και φύτρωσαν κι έδωκαν καρπό το ένα εκατό. Κι επάνω σε τούτα ρωτούσαν οι μαθητές τον Κύριο κι έλεγαν τι να εννοεί αυτή η πα­ραβολή. Κι εκείνος είπε· Σε σας είναι δοσμένο να μάθετε τα μυστήρια της βασιλείας του θεού, ενώ στους άλλους η διδασκαλία γίνεται με παραβολές, για να κοι­τάζουν και να μη βλέπουν και να ακούν και να μη καταλαβαίνουν. Κι ακουστέ τώρα εσείς τι εννοεί η παραβολή. Ό σπόρος είναι ο λό­γος του Θεού. Και δρόμος, όπου πάνω σ' αυτόν έπεσε ο σπόρος, εί­ναι εκείνοι πού άκουσαν, υστέρα έρχεται ο διάβολος και παίρνει το λόγο από την καρδιά τους, για να μη πιστεύσουν και σωθούν. Και πέτρες, οπού απάνω σ' αυτές έπε­σε ο σπόρος, είναι εκείνοι πού όταν ακούσουν, δέχονται το λόγο με χαρά, αλλά αυτοί δεν έχουν βά­θος για να ριζώσει ο λόγος· πι­στεύουν προς ώρας και στον και­ρό του πειρασμού τα παρατούν και φεύγουν. Κι αγκάθια οπού σε αυτά έπεσε ο σπόρος είναι αυτοί πού άκουσαν το λόγο, αλλά πνίγον­ται από τις μέριμνες του πλούτου και τις ηδονές του βίου και δεν κάνουν προκοπή. Και καλή γη, όπου μέσα της έπεσε ο σπόρος, είναι αυτοί πού άκουσαν το λόγο, τον φυλάγουν σε καλή και αγαθή καρδιά και καρποφορούν με υπο­μονή. Λέγοντας αυτά, τόνιζε· όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει.

........................................................................................................................................................................................................
                                                                       Από την προς Τίτον  Επιστολή
του Αποστόλου Παύλου, 

Κεφ.  3, χωρία  8 έως 15.

«Αδελφοί, 8 Πιστς λγος· κα περ τοτων βολομα σε διαβεβαιοσθαι, να φροντζωσι καλν ργων προστασθαι ο πεπιστευκτες τ Θε. τατ στι τ καλ κα φλιμα τος νθρποις·9 μωρς δ ζητσεις κα γενεαλογας κα ρεις κα μχας νομικς περιστασο· εσ γρ νωφελες κα μταιοι. 10 αρετικν νθρωπον μετ μαν κα δευτραν νουθεσαν παραιτο, 11 εδς τι ξστραπται τοιοτος κα μαρτνει ν ατοκατκριτος.

12Οταν πμψω ᾿Αρτεμν πρς σε  Τυχικν,σποδασον λθεν πρς με ες Νικπολιν· κε γρ κκρικα παραχειμσαι. 13 Ζηνν τν νομικν κα ᾿Απολλ σπουδαως πρπεμψον, να μηδν ατος λεπ. 14 μανθαντωσαν δ κα ο μτεροι καλν ργων προστασθαι ες τς ναγκαας χρεας, να μ σιν καρποι.
15
᾿Ασπζοντα σε ο μετ' μο πντες. σπασαι τος φιλοντας μς ν πστει.
Η χρις μετ πντων μν· μν.»
…………………………………………………........................................................................................

ΑΠΟΔΟΣΗ

Παιδί μου, Τίτε, ο λόγος του Θεού εί­ναι αξιόπιστος και αληθινός, γι' αυτό και θέλω αυτά πού σου γράφω να τα κηρύττεις και να τα επιβεβαιώνεις για να φροντίζουν όσοι έχουν πιστεύσει στον Θεό να πρωτοστατούν σε καλά έργα· αυτά είναι τα καλά και ωφέ­λιμα στους ανθρώπους. Όσο για τις μωρολογίες και τις γενεαλογίες και τις φαγωμάρες και τις μάχες γύρω από τις διατάξεις του νόμου, αυτά όλα να τα αποφεύγεις, γιατί όχι μόνον δεν ωφε­λούν, αλλά ακόμη και ζημιώνουν.

Αιρετικό άνθρωπο ύστερα από πρώ­τη και δεύτερη συμβουλή, να τον πα­ρατάς και να ξέρεις πώς ένας τέτοιος άνθρωπος είναι διεστραμμένος, αμαρτάνει και καταδικάζει μόνος του τον εαυτό του.

Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό φρόντισε να έλθεις κοντά μου στη Νικόπολη (προς Πρέβεζα), για­τί πήρα την απόφαση να ξεχειμωνιά­σω εκεί. Στείλε μου το νομικό Ζηνά και τον Άπολλώ και εφοδίασε τους με όλα τα χρειαζούμενα, για να μη τους λείπει τίποτε στο ταξίδι.
Και να μαθαίνουν οι δικοί μας για να μην είναι άκαρποι, να πρωτοστα­τούν σε καλά έργα, εκείνα πού θερα­πεύουν πραγματικά τις ανάγκες των ανθρώπων. Σε χαιρετούν όλοι όσοι εί­ναι μαζί μου. Χαιρέτισε εκείνους, πού μας αγαπούν με την πίστη και την α­γάπη του Χριστού. Η Χάρις να είναι πάντα μαζί με όλους σας. Αμήν.