- ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΔΡΙΑΝΟΣ και ΝΑΤΑΛΙΑ
- ΟΙ ΑΓΙΟΙ 23 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
- ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΤΤΙΚΟΣ και ΣΙΣΙΝΙΟΣ
- Ο ΟΣΙΟΣ ΙΒΙΣΤΙΩΝ
- Ο ΑΓΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ
- Ο ΟΣΙΟΣ ΤΙΘΟΗΣ
- Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ, γιος του βασιλιά της Ινδίας, Αβενίρ
- [Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΛΑΣΙΟΣ]
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΔΡΙΑΝΟΣ και ΝΑΤΑΛΙΑ
"Αι οδοί των δικαίων ομοίως φωτί λάμπουσι. προπορεύονται και φωτίζουσιν"1. Η ζωή και η συμπεριφορά των δικαίων και ενάρετων ανθρώπων είναι ολόλαμπρη σαν το φως. Βαδίζουν μπροστά και φωτίζουν πάντοτε με το παράδειγμά τους και με τα λόγια τους. Πράγματι, όταν επί Διοκλητιανοϋ συνελήφθησαν 23 χριστιανοί και ήταν έτοιμοι να μαρτυρήσουν, εκεί κοντά ήταν και ένας 28χρονος νέος, ο Αδριανός (από τη Νικομήδεια), που τους ρώτησε αν αξίζει να υπομένουν όλα αυτά τα μαρτύρια. Τότε οι Άγιοι του απάντησαν: Εμείς υπομένουμε αυτά, για να κερδίσουμε τα αγαθά που είναι ετοιμασμένα από το Θεό γι' αυτούς που πάσχουν για την αγάπη Του και τα αγαθά αυτά ούτε ακοή μπορεί να ακούσει, ούτε λόγος να περιγράψει". Ηλεκτρισμένος από το θάρρος τους και συνεπαρμένος από τα λόγια τους ο Αδριανός, άστραψε το πρόσωπο του από τη θεία χάρη και δήλωσε στους ειδωλολάτρες χριστιανός. Αυτοί αμέσως τον φυλάκισαν μαζί με τους υπόλοιπους. Όταν το έμαθε αυτό η γυναίκα του Ναταλία, χάρηκε πολύ και έτρεξε στη φυλακή να ενθαρρύνει τον αγαπημένο της σύζυγο. Έπειτα, αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή, του έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και μετά τον έριξαν στη φωτιά. Αλλά η φωτιά μετά από δυνατή βροχή έσβησε. Η Ναταλία μαζί με ένα ευσεβή χριστιανό, τον Ευσέβεια, παρέλαβαν το λείψανο του Αδριανού και το έθαψαν με ευλάβεια. Αργότερα, μετακόμισε τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη και τα κατέθεσε στην Αργυρόπολη. Έπειτα, δίπλα του έθαψαν και την ευσεβή σύζυγό του, Ναταλία.
1. Παροιμίαι Σολομώντος, δ' 18.
"Αι οδοί των δικαίων ομοίως φωτί λάμπουσι. προπορεύονται και φωτίζουσιν"1. Η ζωή και η συμπεριφορά των δικαίων και ενάρετων ανθρώπων είναι ολόλαμπρη σαν το φως. Βαδίζουν μπροστά και φωτίζουν πάντοτε με το παράδειγμά τους και με τα λόγια τους. Πράγματι, όταν επί Διοκλητιανοϋ συνελήφθησαν 23 χριστιανοί και ήταν έτοιμοι να μαρτυρήσουν, εκεί κοντά ήταν και ένας 28χρονος νέος, ο Αδριανός (από τη Νικομήδεια), που τους ρώτησε αν αξίζει να υπομένουν όλα αυτά τα μαρτύρια. Τότε οι Άγιοι του απάντησαν: Εμείς υπομένουμε αυτά, για να κερδίσουμε τα αγαθά που είναι ετοιμασμένα από το Θεό γι' αυτούς που πάσχουν για την αγάπη Του και τα αγαθά αυτά ούτε ακοή μπορεί να ακούσει, ούτε λόγος να περιγράψει". Ηλεκτρισμένος από το θάρρος τους και συνεπαρμένος από τα λόγια τους ο Αδριανός, άστραψε το πρόσωπο του από τη θεία χάρη και δήλωσε στους ειδωλολάτρες χριστιανός. Αυτοί αμέσως τον φυλάκισαν μαζί με τους υπόλοιπους. Όταν το έμαθε αυτό η γυναίκα του Ναταλία, χάρηκε πολύ και έτρεξε στη φυλακή να ενθαρρύνει τον αγαπημένο της σύζυγο. Έπειτα, αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή, του έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και μετά τον έριξαν στη φωτιά. Αλλά η φωτιά μετά από δυνατή βροχή έσβησε. Η Ναταλία μαζί με ένα ευσεβή χριστιανό, τον Ευσέβεια, παρέλαβαν το λείψανο του Αδριανού και το έθαψαν με ευλάβεια. Αργότερα, μετακόμισε τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη και τα κατέθεσε στην Αργυρόπολη. Έπειτα, δίπλα του έθαψαν και την ευσεβή σύζυγό του, Ναταλία.
1. Παροιμίαι Σολομώντος, δ' 18.
Απολυτίκιο. 'Ηχος γ'. Θείας πίστεως.Αναφαίρετον όλβον ήγήσω, την σωτήριον, πίστιν τρισμάκαρ, καταλιπών την πατρώαν άσέβειαν και τω Δεσπότη κατ' ίχνος επόμενος, κατεπλουτίσθης ένθέοις χαρίσμασιν Αδριανέ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, όμού συν Ναταλία τη θεόφρονι.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 23 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν δια ξίφους μαζί με τον Άγιο Αδριανό. Τα ονόματα τους είναι: Ανατόλιος, Άνθιμος, Αντίοχος, Γεντήλιος, Ελευθέριος, Ερμογένης, Ευήθιος, Ευρετός, Ευτύχιος, Θεαγώνης, Θεόδωρος, Θύρσος, Ιωάννης, Καρτεράς, Κλαύδιος, Κυριάκος, Μαρίνος, Μαρδώνιος, Μηνώδιος, Πλάτων, Συνετός, Τρωάδιος και Φαρέτριος (+ 4ος αϊ).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΤΤΙΚΟΣ και ΣΙΣΙΝΙΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους. Ίσως συνελήφθησαν μαζί με τον Άγιο Αδριανό στη Νικομήδεια.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΒΙΣΤΙΩΝ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ
Ό άγιος Αδριανός, άλλος του προηγούμενου, έζησε στα χρόνια του βασιλιά Λικινίου (313). Καταγόταν από τη Ρώμη και ήταν γιος του Πρόθου, βασιλιά της Ρώμης, που βασίλευσε το 276. Ο Αδριανός διέμεινε μαζί με τον αδελφό του Δομέτιο -επίσκοπο αργότερα του Βυζαντίου μετά τον Τίτο - στο Βυζάντιο. Ποθώντας να μαρτυρήσει για τον Χριστό, πήγε στη Νικομήδεια και ήλεγξε τον Λικίνιο, διότι μάταια ταλαιπωρούσε τα ρωμαϊκά στρατεύματα προφασιζόμενος ότι διώκει τους χριστιανούς. Οπότε ο Λικίνιος τον βασάνισε με διάφορους τρόπους και στο τέλος τον αποκεφάλισε. Ο αδελφός του, Δομέτιος, πήρε το άγιο λείψανό του και το έθαψε στην Αργυρόπολη που βρίσκεται κοντά στο Βυζάντιο. Εκεί επίσης βρίσκονταν και τα άγια λείψανα των Μαρτύρων Αδριανού και Ναταλίας, μαζί με αυτά του Αποστόλου Στάχυος, που έκανε πρώτος επίσκοπος Βυζαντίου μετά τον πρωτόκλητο Ανδρέα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΤΙΘΟΗΣ
Απεβίωσε ειρηνικά. (Για τον Όσιο αυτό γίνεται λόγος στον Εύεργετινό).
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ, γιος του βασιλιά της Ινδίας, Αβενίρ
Για τη ζωή του οσίου Ιωάσαφ βρίσκουμε σε κάποιο διήγημα, που επιγράφεται "Βαρλαάμ", και αποδίδεται στον Ιωάννη το Δαμασκηνό. Το περιεχόμενο συνοπτικά έχει ως έξης: Επί μεγάλου Κων/νου υπήρχε στις Ινδίες κάποιος βασιλιάς που τον έλεγαν Αθενίρ. Σ' αυτόν λοιπόν είπαν κάποιοι αστρολόγοι ότι ο νεογέννητος γιος του Ιωάσαφ, κάποτε θα ασπασθεί τη χριστιανική θρησκεία. Για να ματαιώσει αυτή την "προφητεία" ο Άβενίρ, έκλεισε το βασιλοπαίδι σ' ένα απομακρυσμένο παλάτι μαζί με υπηρέτες και δασκάλους, και τους συνέστησε να μη πουν τίποτα στο παιδί για την πίστη των χριστιανών. Εκεί ο Ίωάσαφ μεγάλωσε και του δόθηκε μεγάλη μόρφωση. Άλλα του έκανε εντύπωση ο περιορισμός μέσα στον όποιο ζούσε και απαίτησε να μάθει την αιτία. Κανείς όμως δεν του έλεγε τίποτα. Αυτός όμως, μετά από πολλές παρακλήσεις προς τον πατέρα του, κατάφερε και τον έπεισε να βγαίνει έξω από το παλάτι αλλά υπό αυστηρή επιτήρηση. Σε κάποιο περίπατό του όμως, συνάντησε δύο φτωχούς γέρους, που τους έδωσε γενναία ελεημοσύνη και αυτοί συγκινημένοι του αποκάλυψαν το μυστικό του περιορισμού του. Από τότε ο Ιωάσαφ διψούσε να μάθει για τη χριστιανική θρησκεία. Και ο Θεός ευλόγησε και έμαθε από κάποιο χριστιανό Ιερέα, τον Βαρλαάμ, που κατάφερε να μπει στο παλάτι με την ιδιότητα του πραγματευτή. Τελικά ο Ιωάσαφ βαπτίστηκε, έκανε χριστιανό και τον πατέρα του, αργότερα έγινε μοναχός και δίδαξε στη χώρα του το Ευαγγέλιο.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.Θείας πίστεως, τη εισηγήσει, φως προσέλαβες, θεογνωσίας, Ίωάσαφ Όσιων αγλάισμα · του Βαρλαάμ λαμπρυνθείς γαρ τοις ρήμασι, προς αρετών την άκρώρειαν έφθασας' Μεθ' ου πρέσβευε, Τριάδι τη πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ήμιν το μέγα έλεος.
[Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΛΑΣΙΟΣ]
