ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΨΕΥΤΟ- «ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ» (SANTA CLAUS) ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ!!!

Ἄς δοῦμε ποῖος ἦταν ὁ ἀληθινός Ἅγιος Βασίλειος καί τί πρέπει νά ποῦμε στά παιδιά γιά τή σημέρινη βλάσφημη ἀπεικόνισή του. 

Α. Ὁ Μέγας Βασίλειος
Ὁ Μ. Βασίλειος ὑπῆρξε ἕνας μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἕνας οἰκουμενικὸς διδάσκαλος. Τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι ὁ τίτλος Μέγας τοῦ ἀποδόθηκε ἀπὸ τὰ ἀδέλφια του, πράγμα τὸ ὁποῖο δείχνει τὴν μεγάλη ἐπιρροὴ ποὺ εἶχε στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του. Ἀπὸ τὰ ἐννέα ἀδέλφια τῆς οἰκογενείας του, οἱ πέντε εἶναι γνωστοὶ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὸ ἀπολυτίκιό του εἶναι τὸ ἑξῆς: «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου, δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας, Βασίλειον ἱεράτευμα (δηλ. ἀνεδείχθης Ἀρχιερέας φωτισμένος ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα κεχρισμένος μέ Αὐτό, γι΄αὐτό καί μετέχεις στό Βασιλικό, στό Προφήτικό καί στό Ἀρχιερατικό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου) πάτερ ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν» . Τὰ τρία σημεῖα, πού θά σχολιάσουμε, εἶναι τὰ ἑξῆς: Τὸ ἕνα: «δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας», τὸ δεύτερο: «τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας» καὶ τὸ τρίτο: «τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας» .

Καλά κι Ευλογημένα

Χριστούγεννα

«Χριστός γεννάται...» (Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Βλέπω παράξενο και παράδοξο μυστήριο, ποιμένες, αντί να παίζουν με τις φλογέρες τους κάποιο μελωδικό σκοπό, ψάλλουν ουράνιο ύμνο και γεμίζουν με τους ήχους τους τα αυτιά μου. Ψάλλουν άγγελοι και ανυμνούν αρχάγγελοι, υμνούν τα Χερουβίμ και δοξολογούν τα Σεραφίμ. Όλοι πανηγυρίζουν γιατί βλέπουν το Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Βλέπουν Εκείνον που είναι πάνω στον ουρανό, να βρίσκεται κάτω στη γη λόγω της οικονομίας του για τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο που είναι στη γη, να βρίσκεται ψηλά στον ουρανό εξαιτίας της φιλανθρωπίας του Θεού. Σήμερα η Βηθλεέμ έγινε όμοια με τον ουρανό, αφού εμφανίστηκαν σ’ αυτήν αντί για αστέρια άγγελοι που ανυμνούν το Θεό, και δέχτηκε με τρόπο θαυμαστό στο χώρο της όχι το φυσικό ήλιο, αλλά τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Και μη ζητάς να μάθεις πως έγινε αυτό. Γιατί εκεί όπου εκδηλώνεται η θέληση του Θεού, νικώνται οι φυσικοί νόμοι. Θέλησε λοιπόν ο Θεός, μπόρεσε, κατέβηκε από τους ουρανούς και έσωσε τον άνθρωπο, γιατί τα πάντα υπακούουν στο Θεό. Σήμερα γεννιέται ο αιώνιος και γίνεται εκείνο που δεν ήταν. Ενώ δηλαδή ήταν Θεός, γίνεται άνθρωπος, χωρίς να παύσει να είναι Θεός. Δεν έχασε δηλαδή τις θεϊκές του ιδιότητες για να γίνει άνθρωπος, ούτε πάλι άλλαξε κι από άνθρωπος έγινε Θεός. Αλλά ενώ ήταν Θεός Λόγος, χωρίς να πάθει τίποτε, προσέλαβε την ανθρώπινη σάρκα, και η θεία φύση παρέμεινε αμετάβλητη. Και όταν γεννήθηκε, οι Ιουδαίοι δεν παραδεχόντουσαν την παράδοξη γέννησή του και οι μεν Φαρισαίοι παρερμήνευαν τις θείες Γραφές, οι δε Γραμματείς δίδασκαν τα αντίθετα του μωσαϊκού νόμου. Ο Ηρώδης γύρευε το νεογέννητο, όχι για να του προσφέρει τιμές, μα για να το σκοτώσει. Γιατί έβλεπαν ότι σήμερα τα πράγματα ήρθαν αντίθετα προς τις προσδοκίες τους. Γιατί όπως λέγει ο Ψαλμωδός: «δεν έγιναν αυτά κρυφά από τα παιδιά τους και θα γίνουν γνωστά και στις επερχόμενες γενεές».

Ο Απόστολος της Κυριακής 25 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΣ (Γαλ. δ´ 4-7)
Αδελφοί, ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ᾿Αββᾶ ὁ πατήρ. ῞Ωστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ᾿ υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ.

Απόδοση στη νεοελληνικήΑδελφοί, ὅταν ἔφτασε ἡ ὥρα ποὺ εἶχε καθορίσει ὁ Θεός, ἀπέστειλε τὸν Υἱό του. Γεννήθηκε ἀπὸ μιὰ γυναίκα καὶ ὑποτάχτηκε στὸν νόμο, γιὰ νὰ ἐξαγοράσει αὐτοὺς ποὺ ἦταν ὑπόδουλοι στὸν νόμο, γιὰ νὰ γίνουμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Κι ἐπειδὴ πραγματικὰ εἶστε παιδιά του, ὁ Θεὸς ἀπέστειλε τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ του στὶς καρδιές μας, καὶ αὐτὸ φωνάζει· «᾿Αββά, Πατέρα μου!» Συνεπῶς, δὲν εἶσαι πιὰ δοῦλος, ἀλλὰ παιδὶ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὡς παιδί του ποὺ εἶσαι, θὰ γίνεις κληρονόμος του διὰ τοῦ Χριστοῦ.

Αυτή που άξιζε να γίνει Μητέρα του Θεού

Καθώς πλησιάζουν τά Χριστούγεννα ὁ νοῦς μας προστρέχει στό μέγα θαῦμα τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ Θεός ὁ ἄπειρος, ὁ τέλειος, ὁ παντοδύναμος γίνεται ἄνθρωπος καί γεννιέται ἀπό τά ἁγνά αἵματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ Παναγία μας ἔγινε ἡ γέφυρα πού ἕνωσε τον οὐρανό μέ τήν γῆ. Ἀπ’ αὐτήν τήν Θεία γέφυρα κατέβηκε κοντά μας ὁ Χριστός, καί ἀπό τήν ἴδια γέφυρα μπορεῖ ὁ κάθε πιστός μέ τίς πρεσβεῖες καί τίς ἱκεσίες της πρός τόν Υἱόν της καί Θεόν μας, νά περάσει ἀπό τήν χώρα τοῦ Θανάτου καί τῆς φθορᾶς στήν χώρα τῆς ἀθανασίας καί τῆς ἀφθαρσίας.

Τό ἀνεξιχνίαστο πέλαγος τῆς φιλανθρωπίας τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔχει ἀποφασίσει πρό πάντων τῶν αἰώνων, τήν Σάρκωση καί Ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, καί τήν Θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ προαιώνιος αὐτή «προορισμένη βουλή» τοῦ Θεοῦ, φανερώνει σ’ ἐμᾶς τό ἀχανές πέλαγος τῆς ἀγαθότητός Του, καί ἡ φανέρωσις αὐτή γίνεται διά τῆς Παναγίας Θεοτόκου. Αὐτή «ἐδημοσίευσεν» τήν ἄβυσσο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους.
Ὁ Θεός Λόγος γίνεται ἐκεῖνο πού δέν ἦταν, δηλαδή ἄνθρωπος· καί γενόμενος ἄνθρωπος, μένει πάλι κι ἐκεῖνο πού ἦταν· δηλαδή Θεός. Ἀλλά και ἡ Παναγία ἔγινε ἐκεῖνο πού δέν ἦταν· δηλαδή μητέρα· κι ἔμεινε κι ἐκεῖνο πού ἦταν πρῶτα, δηλαδή Παρθένος. Μυστήρια πού ἄν δέν πιστεύει ὁ ἄνθρωπος στήν ἀγάπη καί στήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ὅσο καί νά παιδέψει τό μυαλό του δέν πρόκειται ποτέ νά τά κατανοήσει.

Καλά κι Ευλογημένα

Χριστούγεννα

ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ

Το Αστρο των Χριστουγέννων στο ΝΟΗΣΙΣ

Καλά κι Ευλογημένα

Χριστούγεννα

Το Μυστήριο των Μυστηρίων

Η Θεία Ευχαριστία δεν είναι απλώς ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας μας, αλλά είναι το κατ΄ εξοχήν μυστήριο της Εκκλησίας μας, είναι το μυστήριο των μυστηρίων.
Κάθε μέρα οι άνθρωποι κάνουν πολλά και διάφορα έργα. Μα το πιο σπουδαίο και το πιο μεγάλο που γίνεται στον κόσμο είναι η Θεία Λειτουργία, η συνέχιση του Μυστικού Δείπνου που τέλεσε ο Χριστός. Αυτό είναι ένα μοναδικό προνόμιο που έδωσε ο Θεός μόνο στους ανθρώπους, καθώς ούτε οι άγιοι Άγγελοι μπορούν να τελέσουν την θεία Λειτουργία.
Λειτουργία θα πει δημόσιο έργο, δηλ. έργο για το λαό του Θεού, που γίνεται για το λαό και από το λαό. Δεν λειτουργούν μόνοι τους οι Ιερείς της Εκκλησίας αλλά κάθε φορά ο λαός του Θεού, μαζί με τους Ιερείς, που έχουν τη χάρη της ιεροσύνης, τελούν την Θεία Λειτουργία, συνιερουργούν.
Το μυστήριο της Ευχαριστίας το σύνεστησε ο Κύριός μας το τελευταίο βράδυ της επιγείου παρουσίας Του στη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου. Όταν έλαβε στα χέρια Του το ψωμί, το ευλόγησε και το μοίρασε στους μαθητές Του, λέγοντας «λάβετε φάγετε, τούτο μου εστί το σώμα ...» (Ματθ. 26, 26), και μετά έλαβε στα χέρια Του το ποτήρι με το κρασί, το ευλόγησε και το πρόσφερε να πιούν οι μαθητές λέγοντας «πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου...» (Ματθ. 26 , 28). Τα ιερά λόγια συμπλήρωσε ο Κύριός μας με την βαρυσήμαντη προτροπή «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» (Λουκά 22, 12).

Καλά κι Ευλογημένα

Χριστούγεννα

Μπροστά στα Χριστούγεννα

Του Αρχιμ. Σεραφείμ Δημητρίου

Μπροστά στα Χριστούγεννα και με πολλές σκέψεις να τρέχουν στο μυαλό μας για κρίσεις, διακρίσεις, επικρίσεις, συγκρίσεις, κατακρίσεις, επαναφέρω στην μνήμη ένα περιστατικό από την ζωή του αγωνιστή του ’21 Νικηταρά, που μας διδάσκει μεγαλόφωνα στην σημερινή παγκόσμια κατάσταση.
Η φτώχεια του σχεδόν τυφλού, στα χρόνια της ελεύθερης Ελλάδος, στρατηγού ήταν τόση, ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του. Το χειρότερο ὄμως ήταν πως τον είχαν ξεχάσει όλοι, κι ας διαδιδόταν η κατάστασή του από στόμα σε στόμα. Αυτό έφθασε και στα αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του.
Έτσι κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντιλήφθηκε ποιος ήταν, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι!

"Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη" Του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Στην ταβέρνα του Πατσοπούλου, ενώ ο βορράς εφύσα, και υψηλά εις τα βουνά εχιόνιζεν, ένα πρωί, εμβήκε να πίη ένα ρούμι να ζεσταθή ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την
πενθεράν του, δαρμένος από τον κουνιάδον του, ξορκισμένος από την κυρά-Στρατίναν την σπιτονοικοκυράν του, και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του, τον οποίον ο προκομμένος ο θείος του εδίδασκεν επιμελώς, όπως και οι γονείς ακόμη πράττουν εις τα "κατώτερα στρώματα", πως να μουντζώνη, να βρίζη, να βλασφημή και να κατεβάζη κάτω Σταυρούς, Παναγιές, κανδήλια, θυμιατά και κόλλυβα. Κι έπειτα, γράψε αθηναϊκά διηγήματα!
Ο προβλεπτικός ο κάπηλος, δια να έρχωνται ασκανδαλίστως να ψωμίζουν αι καλαί οικοκυράδες, αι γειτόνισσαι, είχε σιμά εις τα βαρέλια και τας φιάλας, προς επίδειξιν μάλλον, ολίγον σάπωνα, κόλλαν, ορύζιον και ζάχαριν, είχε δε και μύλον, δια να κόπτη καφέν. Αλλ' έβλεπέ τις, πρωί και βράδυ, να εξέρχωνται ατημέλητοι και μισοκτενισμένοι γυναίκες, φέρουσαι την μίαν χείρα υπό την πτυχήν της εσθήτος, παρά το ισχίον, και τούτο εσήμαινεν, ότι το οψώνιον δεν ήτο σάπων, ούτε ορύζιον ή ζάχαρις.
'Ηρχετο πολλάκις της ημέρας η γριά - Βασίλω, πτωχή, έρημη και ξένη στα ξένα, ήτις δεν είχε
προλήψεις κι έπινε φανερά το ρούμι της.

Προσευχή μετά από την Ιερά Εξομολόγηση

Ευχαριστώ Σοι κατά πολλά, ω γλυκύτατε Ιησού, Λυτρωτά μου φιλανθρωπότατε, και ιατρέ πολυέλεε του ανθρωπίνου Γένους, διατί με το πολυτίμιτον Βάλσαμον του ζωοποιού σου Αίματος ιάτρευσες ταις πληγαίς της Ψυχής μου, και με εκαθάρισες από την λέπραν των αμαρτιών μου. 

Γνωρίζω την θείαν Σου Ευσπλαχνίαν, με την οποίαν ανέμεινες να έλθω εις μετάνοιαν, εγώ ο τρισάθλιος αμαρτωλός, εις καιρόν οπού τόσοι άλλοι δοκιμάζουν τώρα την οργήν της δικαιοσύνης Σου εις τον Άδην. Δέξαι, λοιπόν, σε παρακαλώ, Κύριέ μου, δια πρεσβειών της αειπαρθένου Σου Μητρός, και Θεοτόκου Μαρίας, και πάντων Σου των Αγίων ταύτην μου την Εξομολόγησιν και αν εστάθη ελλειπής, η ατελής εις κανένα της περιστατικόν, ας αναπληρώση εις τούτο η θεία Ευσπλαχνία Σου και φιλανθρωπία, δια μέσου της οποίας κάμε, σε παρακαλώ να είμαι τελείως συγχωρημένος, να διορθώσω τα ήθη μου, κάμνωντας καρπούς αξίους της μετανοίας, και τοιουτοτρόπως μένωντας στερεός εις το καλόν εις την παρούσαν ζωήν με την θείαν Σου χάριν, να αξιωθώ εις την άλλην να απολαύσω την Ουράνιον δόξαν Σου.

Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

Από Mail που μας έστειλε ο ακροατής μας Σ.Γ. και τον ευχαριστούμε πολύ.

Προσευχή πριν από την Ιερά Εξομολόγηση

Προαιώνιε Πατήρ των οικτιρμών, και Θεέ πάσης παρακλήσεως. Εγώ, ο ταλαίπωρος, θέλοντας να εξετάσω την Συνείδησίν μου επάνω εις ταις ανομίαις μου, φοβούμαι κατά πολλά και τρέμω•

 επειδή και σου είναι τόσον φανερή η κατάστασις της ζωής μου, οπού κανένα έργον, και κανένας συλλογισμός μου δεν ημπορεί να είναι κρυπτός εις τους οφθαλμούς σου. Όθεν σου ζητώ με όλην την ταπείνωσιν διά τους οικτιρμούς του Μονογενούς σου Υιού, να μου δώσης την χάριν να γνωρίσω καλά, να μισήσω, και να διορθώσω όλα μου τα αμαρτήματα. Δος μοι, ω Πατήρ των φώτων, το Πανάγιόν σου Πνεύμα, διά να μου φέρη εις την ενθύμησιν ταις αμαρτίαις, οπού αλησμόνητα, και διά να παρακινήση την καρδίαν μου εις συντριβήν, και μετάνοιαν επάνω εις αυταίς, διά να ταις μισήσω, και να απέχω από κάθε αμαρτίαν εις το ερχόμενον. Και Συ, Παρθένε Θεοτόκε, Μήτερ ελέους, και καταφυγή των αμαρτωλών, συντρόφευσόν με, σε παρακαλώ, με την βοήθειάν σου εις τούτο το Κριτήριον της ευσπλαχνίαςκαι δικαιοσύνης του Θεού, διά να γνωρίσω, να μισήσω εκ καρδίας, και να εξομολογηθώ όλας μου τας αμαρτίας. Το όμοιον και συ, ω Άγιε Άγγελε, φύλαξ της ψυχής μου, σε παρακαλώ να μου βοηθήσης εις τούτο το έργον, οπού είναι τόσον αναγκαίον δια την αιώνιον σωτηρίαν μου. Αμήν

Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης

Από mail που μας έστειλε ο ακροατής μας Σ.Γ. και τον ευχαριστούμε πολύ.

Στόχοι επιθέσεων τα ελληνορθόδοξα μοναστήρια στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη

briefingnews.gr
Ήρωες μοναχοί μετρούν χρόνια θητείας στα μοναστήρια στις ερήμους ενώ βρίσκονται μια ανάσα απόσταση από τα στρατιωτικά σημεία ελέγχου.
Πολλές φορές μάλιστα η ζωή τους
γίνεται εφιαλτική δίπλα στις αναταράξεις που χαρακτηρίζουν την περιοχή του Ισραήλ και της

Ομιλία του Γέροντα Νίκωνα στη νεολαία της Καρπάθου

Ο Γέροντας Νίκωνας , μοναχός από την Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους πραγματοποίησε ομιλία απευθυνόμενος στην νεολαία της Καρπάθου, την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Καρπάθου.

Πρωτ. Λάμπρου Δ. Φωτοπούλου: «ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ»

«Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΗΛΘΕ ΣΕ ΜΙΑ “ΚΑΣΤΑ ΕΙΔΙΚΩΝ”, ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ»

Πρωτ. Λάμπρου Δ. Φωτοπούλου:

«ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ καὶ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ»

. ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Πρόκειται γιὰ μιὰ σημαντικὴ κατάθεση στὸ συγκεκριμένο πεδίο τῆς σχέσεως τῶν Ἱ. Κανόνων μὲ τοὺς Κοσμικοὺς Νόμους (δηλ. τοῦ Κράτους), μὲ καίριες ἐπισημάνσεις. Ὁ πρωτοπρεσβύτερος συγγραφεὺς ἔμπειρος νομικός, ὡς πρώην Δικηγόρος, βλέπει κι ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς τὸ θέμα, καὶ ὡς ποιμένας-θεολόγος καὶ ὠς νομικός.. Κύρια γραμμὴ ἀναπτύξεως τοῦ προβληματισμοῦ γύρω ἀπὸ τὴν σχέση τῶν Κανόνων μὲ τοὺς Νόμους ἀποτελεῖ τὸ ἀνθρωπολογικὸ ὑπόβαθρο. Ἡ διήκουσα ἀρχὴ τῶν Ἱ. Κανόνων συνίσταται στὸ μεγάλο ἐρώτημα: τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος.

Οἱ Ἱ. Κανόνες ἀποτελοῦν «ἀνθρωπολογικὲς προτάσεις», τῶν ὁποίων θεμελιῶδες κριτήριο εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ Θεάνθρωπος, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸν Νόμο τοῦ Κράτους, ὁ ὁποῖος βεβαίως ἔχει ἄλλα θεμέλια άνθρωπολογικά, ἔχει ἄλλον «ἰδεώδη» ἀνθρώπινο τύπο, τὸν «φυσικὸ» ἄνθρωπο. Ἐξ αὐτοῦ τοῦ λόγου ὁ τελικὸς σκοπὸς ἀλλὰ καὶ ὁ τρόπος Ἑρμηνείας καὶ Ἐφαρμογῆς τῶν δύο αὐτῶν Συστημάτων διακρίνεται ριζικά.

Απο τα ωραιότερα μυνήματα...

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.
'Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς' μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
'Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.'
'Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ' της είπα έντονα.
'Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.'
Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.'
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
'Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;' με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους....
... ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.

Δημήτριος Σ. Λουκάτος: Ἡ Ἑλληνίδα νοικοκυρά ἡρωΐδα τῶν δωδεκαήμερων φροντίδων

“ Χρει­ά­ζε­ται νά μα­θαί­νου­με ὅ,τι προ­η­γή­θη­κε,

ἄν θέ­λου­με νά συ­νε­χί­σου­με μέ ἦ­θος τόν ἴ­διο πο­λι­τι­σμό”

Δέν εἶ­ναι μό­νο ἡ θρη­σκευ­τι­κή πε­ρι­συλ­λο­γή καί τά ὡ­ραῖ­α ἀν­θρω­πι­στι­κά λό­για τῆς Ὑ­μνο­γρα­φί­ας, πού κά­νουν τίς ἡ­μέ­ρες αὐ­τές τῶν Χρι­στου­γέν­νων γα­λη­νε­μέ­νες καί εἰ­ρη­νο­ποι­ές. Εἶ­ναι καί ἡ ἴ­δια ἡ ἀ­νάγ­κη τῶν ἀν­θρώ­πων, μέ­σα στίς δύ­σκο­λες χει­μω­νι­ά­τι­κες ὧ­ρες, νά ξε­φύ­γουν ἀ­πό τούς φυ­σι­κούς φό­βους τους. Εἶ­ναι ὕ­στε­ρα ἡ ἐ­πι­θυ­μί­α τους, μέ­σα στήν τύρ­βη τῆς πολ­λα­πλα­σι­α­σμέ­νης ζω­ῆς τους, νά ἠ­ρε­μή­σουν ἀ­πό τήν κο­σμι­κή τα­ρα­χή, νά ξα­να­γυ­ρί­σουν στόν «ἑ­αυ­τό» τους καί νά ζή­σουν ἀ­γα­πη­μέ­να καί ζε­στά, στήν πρώ­τη βι­ο­τι­κή ὁ­μά­δα τους, τήν οἰ­κο­γέ­νεια. Τό σπί­τι, τίς ἡ­μέ­ρες αὐ­τές, ὅ­λες τίς δώ­δε­κα ἡ­μέ­ρες, ἀ­πό τά Χρι­στού­γεν­να ὡς τά Φῶ­τα, γί­νε­ται ἑ­στί­α καί φρού­ριο τῶν ἀν­θρω­πί­νων αἰ­σθη­μά­των, φω­λιά ἀ­γά­πης καί ζε­στα­σιᾶς, πού τήν πε­ρι­μέ­νουν μέ λα­χτά­ρα ὅ­σοι ἑ­τοι­μά­ζον­ται νά τή ζή­σουν, ἀλ­λά καί μέ τρα­γι­κή νο­σταλ­γί­α ἐ­κεῖ­νοι πού θά τή στε­ρη­θοῦν.

Το κερί.......

Μια φορά κι ένα καιρό, ένα μικρό κεράκι βρισκόταν σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλα κεριά, τα περισσότερα από τα οποία ήταν πολύ μεγαλύτερα και πολύ ομορφότερα από αυτό. Μερικά ήταν δεμένα με κορδέλλες πολύχρωμες άλλα ήταν πιο απλά, σαν κι αυτό. Δεν ήξερε τον λόγο που βρισκόταν εκεί, και τα άλλα το έκαναν να αισθάνεται μικρό και ασήμαντο.
Όταν έπεσε ο ήλιος και σκοτείνιασε το δωμάτιο, είδε έναν άνθρωπο να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Έρχονταν προς το μέρος του κρατώντας ένα αναμμένο σπίρτο. Κατάλαβε οτι θα του έβαζε φωτιά.

- Μη!! φώναξε, σε παρακαλώ μη!

Όμως ήξερε οτι δεν μπορούσε να ακουστεί και ετοιμάστηκε να υποφέρει τον πόνο, που ήταν σίγουρο οτι θα ακολουθούσε.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 18 Δεκεμβρίου 2011

ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (Ματθ. α´ 1-25)

Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ υἱοῦ ᾿Αβραάμ. ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς ῾Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς ῾Ρούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ῾Ροβοάμ, ῾Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιά, ᾿Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ασά,

Ο Απόστολος της Κυριακής 18 Δεκεμβρίου 2011

ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (῾Εβρ. ια´ 9-10, 32-40)

Αδελφοί, πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραὰμ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν

Εορτασμός Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Σεβαστιανού

Ψήφισμα κόλαφος για την Τουρκία

Οι Καμπάνες κτυπούν Χαρμόσυνα και τα 400 Σήμαντρα 

θα Ξανά ακουστούν σε όλο τον Κόσμο!

Του Κώστα Τζεβελέκου

Ψήφισμα κόλαφος για την Τουρκία από το αμερικανικό Κογκρέσο, το οποίο αποφάσισε χθες με 436 ψήφους κατά της Τουρκίας και έναν υπέρ να επιστραφούν οι κλεμμένες χριστιανικές εκκλησίες.

Η παγκόσμια αυτή επιτυχία οφείλεται στον Ελληνοαμερικανό πολιτικό και πρόεδρο της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας ( Free Agia Sophia Cuncil of America) κ. Κρίς Σπύρου. 

Δίπλα σου είναι ο άγγελός σου ...

...Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ' εκανε πραγματικά ν' άνατριχιάσω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.

Τα Χριστούγεννα δεν είναι παραμύθι....

Πες μας μπαμπά για τα Χριστούγεννα …για την Φάτνη τον Ιωσήφ την Παναγίτσα και το Χριστούλη ,τους Μάγους και τ ΄Αστέρι …

Πάντα αυτές τις μέρες οι ψυχές μας γλυκαίνουν , ζεσταίνονται , μετράνε αντίστροφα ως το ξημέρωμα των Χριστουγέννων . Θυμόμαστε τα χρόνια που σαν παιδιά καρτερούσαμε τον ερχομό του μικρού Χριστού…που πάντα γεννάται …δεν γεννήθηκε ούτε θα γεννηθεί …Γεννάται . Ο ενεστώς …διαρκείας . Και εμείς ελπίζουμε πως αυτή η διάρκεια πάντα θα μας σκεπάζει , όπως οι γονείς μας όταν μετά το βραδινό παραμύθι σκέπαζαν τα ονείρατά μας και μας σταύρωναν για καληνύχτα .

Έπρεπε νάμαστε τρεις. Αν δεν ήταν τόσο σκοτάδι, θα καταλάβαινα ίσως, γιατί έχω μείνει τόσο μονάχος. Πόσο έχω ξεχάσει. Πρέπει απ' αρχής πάλι το ταξίδι ν' αρχίσει. Πότε ξεκινήσαμε, τότε, οι τρεις; Ή μήπως, κάποτε, είχαμε ανταμώσει... Μαζί πορευτήκαμε ένα διάστημα, όσο μας οδηγούσε άστρο λαμπρό. Αυτό άλλαξε την οδό ή εγώ τίποτα πια να δω δεν μπορώ; Πού βρίσκομαι τώρα, σε τέτοιον καιρό, σκληρό, ανένδοτο, δύσκολο, εγώ, ανήσυχος, βιαστικός. Μήπως κι' η ώρα πλησίασε; Πού να το ξέρω! Πού είναι τα δώρα; είχαμε τότε τοιμάσει δώρα ήμερα, ήσυχα δώρα ημών των ταπεινών, χρυσόν λίβανον και σμύρναν άλλοτε με θαυμασμό κι' ευλάβεια τού φέρναμε. Τώρα σ' αυτόν τον καιρό σίδερο, κεραυνό και φωτιά.

Το ράσο (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

ΤΟ ΡΑΣΟ

Όταν, αγαπητοί μου, όταν ο άνθρωπος βρισκόταν στον παράδεισο, ο πρώτος εκείνος άνθρωπος δεν είχε ανάγκη από ενδυμασία, από ρούχα. Ήταν γυμνός. Αλλ’ όπως τα μικρά παιδιά, ενώ είναι γυμνά, δεν πονηρεύονται καθόλου αλλά παίζουν αθώα κι’ ευτυχισμένα στην αυλή των σπιτιών τους, έτσι και ο άνθρωπος, προτού αμαρτήσει, ήταν αθώος, και η γυμνότητα δεν τον σκανδάλιζε. Ρούχο του ήταν η αθωότητα.

Αλλ’ όταν ο Αδάμ αμάρτησε, τότε έφυγε η αθωότητα και ήρθε η πονηριά. Ο Αδάμ άρχισε να αισθάνεται ντροπή για τη γυμνότητά του κι’ έτρεξε να σκεπάσει το σώμα του με τα πλατιά φύλλα του δέντρου της συκιάς. Αργότερα ο άνθρωπος σκέπαζε τη γυμνότητά του με δέρματα ζώων που σκότωνε. Και όταν προόδεψε και ανακάλυψε τη ρόκα και τον αργαλειό, άρχισε να κατασκευάζει υφάσματα από μαλλί ή από βαμβάκι, και αργότερα από λινό και μετάξι. Έτσι αναπτύχθηκε η βιομηχανία και το εμπόριο των ενδυμάτων.

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος για την λειτουργία αποτεφρωτηρίου στο Μαρκόπουλο και για την καύση των νεκρών

Πρωτ. 1532
Ἀριθμ.
Διεκπ. 741

Σπάτα, 8 Δεκεμβρίου 2011

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 68^Η

Πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς μας πιστοὺςΘΕΜΑ: «Γιὰ τὴν καύση»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε ὅτι τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο Μαρκοπούλου ὁμόφωνα ἀπεφάσισε τὴν λειτουργία ἀποτεφρωτηρίου σὲ δημοτικὴ ἔκταση δίπλα ἀπὸ τὸ Κοιμητήριο.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ δημιουργία τέτοιων χώρων ἔχει πλέον νομοθετικὰ ἀποφασισθεῖ καὶ ρυθμισθεῖ, ὁπότε περιττεύει κάθε πρωτοβουλία παρεμπόδισης ἢ καὶ δημόσιας κριτικῆς τέτοιων ἀποφάσεων, ἰδίως ὅταν αὐτὲς ἐκφράζονται ἀπὸ ἐκλεγμένα ὄργανα. Σὲ τελικὴ ἀνάλυση, ὁ καθένας εἶναι ἐλεύθερος νὰ πράξει κατὰ συνείδηση καὶ ἐπιλογή. Ἡ ἐλευθερία εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμα.

Κατόπιν τούτου, ἀρχικὴ σκέψη μας ἦταν μᾶλλον νὰ σιωπήσουμε, παρὰ τὸ ὅτι ἡ ἐπιδειχθεῖσα σπουδὴ ἀπὸ τὸν Δῆμο Μαρκοπούλου, μάλιστα πρὶν ἀπὸ ἄλλους μεγάλους Δήμους, ὅπως τουλάχιστον τῆς Ἀθήνας καὶ τοῦ Πειραιᾶ, μὲ τὴν πρόφαση τῆς ἐπείγουσας ἀνάγκης ἢ τῆς ὑποδειγματικῆς εὐαισθησίας, ἀφήνει πολλὰ ἐρωτηματικὰ γιὰ τὰ κίνητρα τῆς ἀποφάσεως καὶ ἐνδεχομένως τὴν ἀποτελεσματικότητά της.

Καλά Χριστούγεννα σε όλες τις γλώσσες

Afrikaner [Afrikaans] “Geseënde Kersfees”
Albanian “Urime Krishtlindjet”
Amharic “Enkwan laberhana ledat abaqqawot”
OR “Melkam amat ba`al yehunellachihu”
Arabic “Milad Majid” OR “Milad Saeed”
Argentine “Feliz Navidad”
Armenian “Shenoraavor Nor Dari yev Pari Gaghand”
Bohemian “Vesele Vanoce”
Brazilian Portuguese “Feliz Natal”
Briton “Nedeleg laouen na bloavezh mat”
Bulgarian “Tchestita Koleda” OR “Tchestito Rojdestvo Hristovo”

Απολυτίκιον Αγίου Σπυρίδωνος

Ο άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός

Το καύχημα των ορθοδόξων
(12 Δεκεμβρίου)

Προσωπικότητα φωτεινή, μορφή οδηγητική, αληθινός κολοσσός αρετής και φυσιογνωμία παγκόσμια είναι της Τριμυθούντος ο επίσκοπος, ο άγιος Σπυρίδων. Η εξηγιασμένη ζωή του πολλά μπορεί να δώσει και να διδάξει και σήμερα στον καθένα, που απροκατάληπτα θα θελήσει να σκύψει και να μελετήσει τη θαυμαστή ζωή του.

Γι' αυτόν κι οι γραμμές που ακολουθούν.

Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων.

Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. κι έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306-337) και του γιου του Κωνστάντιου (337-361).

Γενέθλια πατρίδα του ο άγιος Σπυρίδων είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα είναι ένα μικρό χωριό με το όνομα Τρεμετουσιά, αλλά τη γειτονική της κωμόπολη Άσσια.

Η δύναμη του Έθνους μας

«Λαός που ξεχνά την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να πεθάνει!», αυτήν είναι η ουσιαστικότερη απάντηση για το χάλι που μας έχει κατακυριεύσει και μας οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Έχει γεμίσει ο τόπος από πλήθος λόγων, οδηγιών, λύσεων. Τα περισσότερα αποτελούν φληναφήματα των επίορκων και εξουσιαστών των πραγμάτων, τα υπόλοιπα έχουν δόσεις αληθείας και πολλάκις και ειλικρινείας, όμως όλα αποδεικνύονται προχειρώδη καταπλάσματα και όχι τέλεια θεραπεία και λύση. Το υπέροχο κείμενο που ακολουθεί, του φιλολόγου κ. Γεωργίου Τέζα, μέσα από ιστορικά παραδείγματα και ντοκουμέντα μας δείχνει την ανεκτίμητη και ανίκητη, την υπερκόσμια δύναμη που ανέδειξε το Έθνος μας σε υπερδύναμη αν και πάντοτε ήταν φτωχό και μικρό. Ας ξεθάψουμε την αληθινή και αλώβητη ΠΙΣΤΗ και ΕΥΣΕΒΕΙΑ μας και οπωσδήποτε πάλι θα εξέλθουμε νικητές μέσα από τις στάχτες!

***

Εισαγωγή

Είναι πλέον κοινό βίωμα ότι η χώρα μας περνάει μια πολύ δύσκολη περίοδο. Μπορεί βέβαια να μην έχουμε να κάνουμε με έναν κυριολεκτικό πόλεμο, αλλά δεν παύει αυτή η οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της από τους ιθύνοντες να μας δίνει την αίσθηση μιας πολιορκίας, ενός αγώνα με αβέβαιο αποτέλεσμα. Κι ενώ στο στόμα του κάθε Έλληνα μπορεί να βρίσκεται ο Θεός, (όπως πάντα ο Έλληνας σε δύσκολες στιγμές επικαλείται τη βοήθεια του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων) παρατηρούμε το εξής: από κανένα επίσημο χείλι δεν έχει ακουστεί σε δημόσιο βήμα μια μικρή έστω αναφορά, μια ικεσία για θεία παρέμβαση. Είναι λόγω αθεΐας; Είναι λόγω αλαζονείας; Λόγω «πολιτικώς ορθής» συμπεριφοράς; Το σίγουρο πάντως είναι ότι στον σύγχρονο πολιτικό – εξουσιαστικό λόγο, ο Θεός δεν φαίνεται να έχει θέση.

Μία παραβολική ιστορία: "κάποτε ο διάβολος..."

Την  (Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου) στην  πρωινή εκπομπή, ανάμεσα στα άλλα θέματα, ακούσαμε και την Ευαγγελία Κονταξή που μας διάβασε το παρακάτω κείμενο, για το οποίο υπήρξε μεγάλοι ενδιαφέρον από τους ακροατές μας. Σας το αναρτούμε για περισσότερο προβληματισμό. Πρόκειται για μία παραβολική ιστορία που ίσως εξηγεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής μακριά από το Θεό. 

Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε:

«Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία.

Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια.

Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.

Άπαξ και αποκτήσουν αυτήν τη σύνδεση με τον Ιησού, εμείς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.

....Έτσι, το μόνο που μας μένει είναι να τους κλέψουμε το χρόνο τους. Ας πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν πειράζει, ας έχουν εκεί τις συνεστιάσεις τους κι όλα τα υπόλοιπα.

Ας έχουν έργο και δράση. Μόνο να μην έχουν χρόνο να αναπτύξουν αυτή τη ζωντανή σχέση με τον Ιησού.

Ο Απόστολος της Κυριακής 11 Δεκεμβρίου 2011

ΚΘ´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (Κολασ. γ´ 4-11) 

Αδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 11 Δεκεμβρίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιδ´ 16-24, Ματθ. κβ´ 14) 

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ῾Ο πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.

Σ᾿ ευχαριστώ Κύριε

Ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος Σ᾿ εὐχαριστῶ, ποὺ ἔγινες ἕνα πνεῦμα μαζί μου ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως κι ἀναλλοιώτως, Θεὲ τοῦ παντός, κι᾿ ἔγινες γιὰ χάρη μου τὰ πάντα σὲ ὅλα: Τροφὴ ἀνεκλάλητη ποὺ ποτὲ δὲν τελειώνει, ποὺ ξεχύνεται ἀκατάπαυστα ἀπὸ τῆς ψυχῆς μου τὰ χείλη καὶ πλούσια ἀναβλύζει ἀπ᾿ τὴν πηγὴ τῆς καρδιᾶς μου. Ἔνδυμα, ποὺ ἀστράφτει καὶ καταφλέγει τοὺς δαίμονες. κάθαρση, ποὺ μὲ πλένεις μὲ τ᾿ ἄφθαρτα κι᾿ ἅγια δάκρυα ποὺ ἡ παρουσία σου χαρίζει σ᾿ ὅσους ἐπισκεφθεῖς. Σ᾿ εὐχαριστῶ, γιατί γιὰ χάρη μου ἔγινες ἀνέσπερο φῶς καὶ ἥλιος ἀβασίλευτος, ποὺ δὲν ἔχεις ποὺ νὰ κρυφτεῖς, ἀφοῦ γεμίζεις μὲ τὴ δόξα σου τὰ σύμπαντα. Ποτὲ δὲν κρύφτηκες ἀπὸ κανένα ἀλλ᾿ ἐμεῖς κρυβόμαστε πάντοτε ἀπὸ σένα, μὴ θέλοντας νἀρθοῦμε κοντά σου. Μὰ ποῦ νὰ κρυφτεῖς ἀφοῦ πουθενὰ δὲν ὑπάρχει τόπος γιὰ τὴν κατάπαυσή σου; Καὶ γιατί νὰ κρυφτεῖς ἐσὺ ποὺ δὲν ἀποστρέφεσαι κανέναν οὔτε κανέναν ντρέπεσαι; Καὶ τώρα, σὲ ἱκετεύω, Δέσποτά μου, ἔλα νὰ στήσεις τὴ σκηνή σου στὴν καρδιά μου, νὰ κατοικήσεις καὶ νὰ μείνεις ἐντός μου ἀχώριστος κι ἑνωμένος μέχρι τέλους μὲ μένα τὸν δοῦλο σου, ἀγαθέ, γιὰ νὰ βρεθῶ κι᾿ ἐγὼ στὴν ἔξοδό μου κι ἔπειτα ἀπ᾿ αὐτὴν στοὺς αἰῶνες κοντά σου Ἀγαπημένε, καὶ νὰ βασιλέψω μαζί σου Θεὲ τοῦ παντός!

«1940-2011»: Συγκλονιστικὸ βίντεο ἀπὸ ἕναν μαθητὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα τοῦ τότε καὶ τοῦ σήμερα

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: «ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ»

Λιάνα Κανέλη: Πώς να τους πω, πως εμείς ήμαστε μαθημένοι να πληρώνουμε περατατζίδικα στο Χάρο, με τραγούδια σαν το “έβαλε ο θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά”.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: «ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ»

Το Άγιον Όρος, την τύχη την αγαθή είχα να το πρωταντικρίσω εγώ πετώντας μ’ ένα «Μιράζ 2000» πάνω απ’ τον Άθω πέρυσι τέ­τοιες μέρες. Ήταν το δώρο των φρου­ρών του Αιγαίου, όπως έκτοτε απο­καλώ τους πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας, για τη γιορτή των αρχαγγέλων, τη δική τους, προς μία δημοσιογράφο που επιμένει να με­τράει τις αναχαιτίσεις των απέναντι κι όχι τις παραβιάσεις τους…Να βλέπουν μ’ ό­λα τα κύτταρα του φθαρτού σώματος τους, την προσευχή ως αύρα χαρμο­λύπης να εγκολπώνεται σκήτες και μοναστήρια, τις κατοικίες των ερα­στών μιας ταπεινότητας, που αντέχει χίλια χρόνια τώρα να υπερασπίζεται με πίστη κι αγάπη τους πολλούς και άπιστους. 

Σταυροὶ ἐμφανίζονται μέσα στὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ

Παράδοξο καὶ ἀνεξήγητο γεγονὸς ποὺ ἔρχεται μετὰ τὴν περυσινὴ ἐμφάνιση τῶν ἑξαπτέρυγων ἀγγέλων Τὸ παράδοξο γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ δὲν κατέχουμε τὴν τέχνη τῆς Ἁγιογραφικῆς εἶναι ὅτι τὰ ψηφιδωτὰ καλύφθηκαν ἀπὸ παχὺ στρῶμα ἀσβέστη (περίπου δύο δάχτυλα), ὅπως φαίνεται καὶ σὲ συγκεκριμένη φωτογραφία, γιὰ νὰ καλύψουν τὰ χριστιανικὰ σύμβολα καὶ ἐπάνω στὸν ἀσβέστη ἐμφανίστηκαν αὐτοὶ οἱ σταυροί.

Καὶ δίκαια ἀναρωτιέται ὁ ἐπισκέπτης, ἀφοῦ δὲν τοὺς ἔβαψε μετέπειτα κάποιος, εἶναι δυνατὸν νὰ "πότισαν" ἀπὸ τὸν τοῖχο μέχρι τὴν ἐξωτερικὴ στρώση τοῦ σοβά;

Καὶ γιατί νὰ ἐμφανιστοῦν μόνο οἱ σταυροὶ καὶ νὰ μὴν ἐμφανιστοῦν καὶ οἱ ὑπόλοιπες τοιχογραφίες-ἁγιογραφίες, οἱ ὁποῖες εἶναι καὶ σὲ ψηφιδωτὴ μορφὴ (δηλαδὴ ἀποκλείεται ὁ "τυχαῖος" ἐμποτισμός, ἀφοῦ τὸ ἐπιστρωθὲν ὑλικὸ εἶναι ψηφίδα); Ἀκόμη ὅμως καὶ ἐὰν ἐπρόκειτο γιὰ καλυμμένες μὲ σοβὰ ἁγιογραφίες, ἀποτελεῖ πολὺ παράδοξο γεγονὸς νὰ μὴν φαίνονται μὲ γυμνὸ μάτι, ἀλλὰ νὰ ἀποτυπώνονται στὸν φωτογραφικὸ φακό!!! Τότε ἔχουμε μία παραδοξότητα, ποὺ ἴσως θὰ πρέπει νὰ ἐλεγχθεῖ...

Ἄρθρο-Ἀποκάλυψη τῆς Μασσωνίας καί τῆς Ἑωσφορικῆς Συνωμοσίας ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Τό θέμα τῆς Μασσωνίας εἶναι τόσον τεράστιον, πού ἀσφαλῶς δέν θά ἐπαρκοῦσαν ὀγκωδῶν τόμων, διά νά τήν περιγράψη κανείς σέ πλήρη ἔκτασι. Τό θέμα εἶναι σοβαρόν, σοβαρώτατον, διότι δέν ἀφορᾶ ἁπλῶς μία μικρή ὁμάδα παρανοϊκῶν ἤ ἀνοήτων ἀνθρώπων, ἀλλά κάτι βαθύτερο... Ἀφορᾶ ὁλόκληρη τήν Ἑωσφορική Συνωμοσία κατά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Χριστιανωσύνης.. Τί μπορεῖ λοιπόν κανείς νά πρωτογράψη σ’αὐτό τό μικρό μήνυμα πρός τόν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικόν Λαόν; Αὐτός λοιπόν εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον παρουσιάζω αὐτό τό κεφάλοιον, ὑπό μορφήν δημοσιογραφικῆς συνεντεύξεως μέ τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας. Ἔτσι ἴσως τούς ὑποβοηθήσωμεν καλλίτερα νά χρησιμοποιοῦν τό «ὑπερόπλον» τό ὁποῖο κατέχομεν, διά τήν συντριβήν τῶν ἐχθρῶν της Ὀρθοδοξίας: ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πόσα εἴδη Μασσωνίας ἔχομεν;
ΑΠΑΤΗΣΙΣ: Κυρίως ΤΡΙΑ. Τήν λεγομένην ΦΡΑΜΑΣΩΝΙΑΝ (Ἐλευθεροτεκτονισμός), τήν ΜΑΥΡΗΝ ΜΑΩΝΙΑΝ, ἡ ὁποία καμουφλάρεται ἀπό τήν ταμπέλλαν τῶν «Ροδοσταυρίων» καί τούς ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΑΣ.

ΕΡΩΤ: Ὑπάρχουν καί ἄλλοι Μασσῶνοι;
ΑΠΑΝΤ: Μάλιστα. Ὑπάρχουν πολλές μικρές ὁμάδες διαφόρων Μασσωνιῶν, αἵ ὁποῖαι διαφέρουν εἰς τούς Βαθμούς καί τυπικά, δηλαδή ἄλλοι ἔχουν 33ο, ἄλλοι ὀλιγότερους καί ἄλλοι περισσότερους. Βασικά ὅμως ὅλοι ἔχουν τόν αὐτόν (ἴδιον) σκοπόν: Κατάργησιν ὅλων τῶν Θρησκειῶν καί... ἐπιβολήν ἑνιαίας θρησκείας: τοῦ Ἐωσφορισμοῦ.

ΕΡΩΤ: Ὑπάρχουν προστριβαί μεταξύ αὐτῶν τῶν ὁμάδων τῶν Μασσώνων;
ΑΠΑΝΤ: Ὄχι, δέν ὑπάρχουν. Ὅλοι θεωροῦν τούς «συναδέλφους» τῶν, ὡς ἐν Ἐωσφόρω...ἀδελφούς.

 ΕΡΩΤ: Ποιοί εἶναι περισσότερον δυναμικοί καί ἄρα οἱ πλέον ἐπικίνδυνοι;
ΑΠΑΝΤ: Ἀσφαλῶς οἱ «Μαῦροι» καί οἱ Θεοσοφισταί, διότι εἶναι περισσότερον προκεχωρημένοι εἰς τόν Ἐωσφορισμόν καί τήν Μαύρην Μαγείαν. Στήν Ἑλλάδα παρουσιάζουν πολύ σοβαρᾶν δράσιν οἱ τελευταῖοι ἐξ αὐτῶν, κατευθυνόμενοι ἐξ Ἰνδιῶν.

ΕΡΩΤΗ: Ἐκτός ἀπό θρησκευτικούς σκοπούς, ἔχουν οἱ Μασσῶνοι καί ἄλλους σκοπούς;
ΑΠΑΝΤ: Μάλιστα. Τήν ἐπιβολήν παγκοσμίου πολιτικῆς καί οἰκονομικῆς ἡγεμονίας. Τοῦτο κατ’ ἀρχάς θά ἐπιτευχθῆ διά ὀργανισμῶν, ὡς Κ.Τ.Ε., καί Ο.Η.Ε. Τήν στιγμήν, πού τά κράτη θά συμφωνήσουν ἐκεῖ διά τόν σχηματισμόν τῆς Παγκοσμίου Ὑπερκυβερνήσεως καί τά Ἔθνη θά ἀφοπλισθοῦν καί θά παραμείνη ἕνα διεθνές στρατιωτικόν σῶμα ἀστυνομεύσεως, ὅλοι οἱ Λαοί θά εὑρεθοῦν εἰς τό ἔλεος τῆς Μασσωνίας. Ἤδη τό 99% τῶν ἀντιπροσώπων διαφόρων Ἐθνῶν εἶναι Μασσῶνοι καί Ἐωσφορισταί. Τό αὐτό ἐπιδιώκεται καί εἰς τό οἰκονομικόν ἐπίπεδον, διά διαφόρων διεθνῶν κοινῶν ἀγορῶν κ.λ.π., αἵ ὁποῖαι θά ὑποδουλώσουν οἰκονομικά ἐν πρώτοις τά μικρά Ἔθνη. Γι’ αὐτό μακρυά ἀπό κάθε τί, τό ὁποῖον φέρει τήν σφραγίδα «Διεθνές», «Παγκόσμιον», «Πᾶν...κ.λ.π. κ.λ.π.». Καί ὡς παράδειγμα ἀναφέρω «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν, τήν Πανθρησκεία κλπ»

ΕΡΩΤ: Τί παρατηρεῖται εἰς τά ἔθνη, τά ὁποῖα περιέπεσαν, ὑπό τόν ἀπόλυτον ἔλεγχον τῆς Μασσωνίας;
ΑΠΑΝΤ: Τρομακτική αὔξησις ἐκφυλισμοῦ, ἀναγνώρισις ὁμοφυλοφιλίας, ἤ ἄνευ προηγουμένου χρῆσις ναρκωτικῶν, αὔξησις ἐγκληματικότητος, διάλυσις οἰκογενείας, ἀπόλυτος διάλυσις τῆς Ἐκκλησίας καί φανερή λατρεία τοῦ Σατανᾶ.

ΕΡΩΤ: Εἶναι ἀληθές, ὅτι οἱ ὀπαδοί τοῦ Ἐωσφορισμοῦ κάνουν ἀνθρωποθυσίας;
ΑΠΑΝΤ: Βεβαιότατα. Εἰδικά εἰς τάς Ἀγγλοσαξωνικᾶς χώρας. Ἀλλά καί εἰς τήν Ἀσίαν, Ἀφρική καί χώρας τοῦ Ἀνατολικοῦ μπλόκ λαμβάνουν χώραν κρυφίως ἀνθρωποθυσίες, πρός δόξαν τοῦ Ἐωσφορισμοῦ. Στήν Ἑλλάδα εὐτυχῶς δέν παρετηρήθησαν ἕως τώρα τέτοια φαινόμενα. Ἔτσι ὅμως πού πᾶμε δέν θά ἀργήση κι’ἐδῶ νά ἀρχίση τό κακό. Ἤδη γίνεται ἡ σχετική «προεργασία».

ΕΡΩΤ: Τί ἐννοεῖτε «προεργασία’;
ΑΠΑΝΤ: Ἡ διαφθορά καί ἡ χρῆσις τῶν ναρκωτικῶν πρέπει νά «προσωρήσουν» ἀκόμη περισσότερον, πρίν φθάσουμε καί στᾶς θυσίας βρεφῶν. Εἶναι τρομερόν νά γνωρίζη κανείς, ὅτι σέ μικρή σχετικῶς ἀπόστασιν ἀπό τόν Ἱερόν βράχον τῆς Πνυκός, μέσα σέ κέντρα πολυτελείας ἡ ἀφρόκρεμα τῆς Κοινωνίας μᾶς παρακολουθεῖ σύν γυναιξί καί τέκνοις τό ἀργό ξεντύσιμο πορνῶν, τό ὁποῖον μᾶς ἦλθε ἀπ’ἔξω μέ τήν ταμπέλα τοῦ «στρίπ τήηζ». Ἡ ὀφθαλμοπορνεία ἐφαρμόζεται, ὑπό τά ὄμματα τῆς Ἀστυνομίας καί τῶν ἐπισήμων Ἀρχῶν, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἀδιάφοροι μπροστά στήν καταστροφή τῆς Νεολαίας μας καί τοῦ μέλλοντος τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς. Ἧλθε ὅμως ὁ καιρός ἡ Ἐκκλησία μας νά θέση τέρμα εἰς τήν ἀπαράδεκτον αὐτήν κατάστασιν.

ΕΡΩΤ: Τί κυρίως συμβάλλει εἰς τήν ἐξάπλωσιν τῆς διαφθορᾶς στόν τόπο μας;
ΑΠΑΝΤ: Ὁ Κινηματογράφος, ὁ Ἑλληνικός τύπος, τά ἐντόπια καί πορνογραφικά ξένα (εἰσαγόμενα) περιοδικά, ναρκωτικά καί ἡ ἐγκατάλειψις τῆς Νεολαίας εἰς τό ἔλεος τοῦ διαβόλου! Παραπλανηθέντες ἀδελφοί τῶν Στοῶν! Ξυπνῆστε, ἐγκαταλείψατε ΣΗΜΕΡΟΝ τήν ἑωσφορικήν τράπεζαν καί ἐλᾶτε νά ἐξομολογηθῆτε στήν πρώτη Ἐκκλησία, πού θά βρεθῆ στόν δρόμο σας! Ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θά σᾶς δεχθῆ καί θά σᾶς συγχωρέση. Ἐλᾶτε στόν δρόμο τοῦ Χριστοῦ, πού τόν ἀκολουθεῖ ὁ Λαός μᾶς σύσσωμος.... Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π.Χαραλάμπους Βασιλοπούλου «Ξεσκέπασμα τῆς Μασωνίας» *Διατηρήθηκε ἡ χρήση τῆς γλώσσας τοῦ συγγραφέως

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Ενεργειακά βραχιόλια ή υψηλής τεχνολογίας δεισιδαιμονία;

π.Λ.

- Επαναφέρει, ενισχύει και σταθεροποιεί την ενέργεια του σώματος.
- Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού από την ακτινοβολία (από κινητά, Η/Υ κτλ.).
- Ενισχύει την αποτοξίνωση.
- Μειώνει τις φλεγμονές.
- Βελτιώνει την εστίαση και τη συγκέντρωση.
- Ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος.
- Βελτιώνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το αίμα.
- Προωθεί την ανανέωση των κυττάρων.
- Καταστρέφει ιούς και βακτήρια.
- Ενισχύει το ενδοκρινικό σύστημα.
- Βοηθά στην προστασία του DNA.
- Επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης.
- Διώχνει την σκόνη και τα νεκρά κύτταρα.

           Την Τρίτη πανηγυρίζει ο Ι. Ν. του Αγίου Νικολάου, πολιούχου της πόλης της Κω.
Ανήμερα θα πραγματοποιηθεί πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια θα γίνει λιτάνευση της εικόνας του Αγίου με τις δέουσες τιμές (συνοδεία Φιλαρμονικής και τιμητικού αγήματος) στην παραλιακή οδό και στο κέντρο της πόλης.

Ο Εμπορικός Σύλλογος Κω, ανακοινώνει ότι την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011, ημέρα εορτής του Αγίου Νικολάου, Πολιούχου της Κω, τα καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά.

Το πέτρινο δάσος των Μετεώρων (video)

Έλεγχος λογισμών και φυλακή αισθήσεων

Έλεγχος λογισμών και φυλακή αισθήσεων

(Μνήμη Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου)

γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή

Σήμερα πανηγυρίζει ένας εκ των γιγάντων της μοναστικής μας πολιτείας, ο Μέγας Σάββας, που εδώ στο Άγιο Όρος δεν είναι και τόσο πολύ γνωστός. Αυτός ο μεγάλος φωστήρας, είναι για μας η μεγαλύτερη παρηγοριά. Στο πρόσωπό του ευρίσκαμε τους κεντρικότερους παράγοντες της μοναχικής μας ιδιότητας. Μερικούς από αυτούς θα αναφέρωμε.

Θαύματα της Αγίας Βαρβάρας

Στον συνοικισμό Αγίας Βαρβάρας Αιγάλεω των Αθηνών υπάρχει Ιερός Ναός αφιερωμένος στο όνομα της Αγίας. Στο σημείο του ναού όπου στεγάζεται το Άγιο Βήμα βρίσκεται ένα παλαιό μικρό Εκκλησάκι. Έχει πλάτος 3 μέτρα, μήκος 3, 80 και ύψος 4. Το στέγασμά του είναι θολωτό και το κοσμούν τοιχογραφίες. Το Εκκλησάκι αυτό είναι το λείψανο παλαιάς Μονής που διαλύθηκε. Η ημερομηνία της τοιχογράφησης είναι 26 Ιουνίου 1774. Κανένας όμως δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να μας βεβαιώσει εάν η τοιχογραφία εκείνη έγινε όταν κτίστηκε το εκκλησάκι, ή αργότερα σε κάποια επιδιόρθωση, όπως και το πιθανότερο…

Το όνειρο του τσοπάνη. Το εκκλησάκι αυτό, προ ετών, κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν φαινόταν καθόλου. Ήταν χωμένο στη γη. Το χρησιμοποιούσαν δε οι τσοπάνοι σαν μαντρί και στάνη για τα ζώα τους. Γύρω στα 1900 κάποιος τσοπάνος, που είχε σαν στάβλο το εκκλησάκι εκείνο, είδε στον ύπνο του μια ωραία νέα, οποία του είπε, ότι ο τόπος που μάντρωνε τα ζώα του είναι δικός της. Του είπε ακόμα, ότι πρέπει να σταματήσει και αυτός και οποιοσδήποτε άλλος να ασεβούν στον τόπο αυτό. Ο τσοπάνος ξύπνησε, αλλά δεν έδωσε μεγάλη προσοχή στο όνειρο. Συνέβηκε όμως το έξης αξιοπερίεργο. Κάθε μέρα ψοφούσε και ένα από τα πρόβατα του βοσκού εκείνου. Και δεν μπορούσε να καταλάβει τι έφταιγε γι’ αυτό. Τότε, του παρουσιάζεται η ωραία Παρθένος στον ύπνο του για δεύτερη φορά και του λέγει: -«Αύριο μόλις δεις δυο άτομα, που θα έρθουν έδώ μαζί, να τα καλέσεις και να σκάψετε στο δεξιό μέρος της εισόδου, στο εκκλησάκι». Και τότε έδειξε στον ύπνο ακριβώς το σημείο εκείνο. Την άλλη μέρα συναντάει ό βοσκός εκεί κοντά στο εκκλησάκι, δυο γυναίκες από τον Πειραιά, που μαζεύανε χόρτα. Ήταν η Μαριγώ Κούλα και η Αγγελική Κ. Τσαματζή. Τις πλησίασε και τις ανέφερε την παραγγελία της ωραίας Παρθένου όπως του την έδωσε στον ύπνο του. Οι γυναίκες σταυροκοπήθηκαν και δέχτηκαν πρόθυμα να βοηθήσουν. Άρχισαν λοιπόν και οι τρεις να σκάβουν. Από το σκάψιμο εκείνο – γεγονός αξιοθαύμαστο, αποκαλύφθηκε μία μικρή εικόνα, ύψους 37 εκατοστών και πλάτους 26, η λεγόμενη «Εικών της Βέλλα». Το γεγονός αυτό μαθεύτηκε στον Πειραιά και στην Αθήνα . Η πίστη των Χριστιανών ζωογονήθηκε… Η εικόνα αυτή βρίσκεται σήμερα επιχρυσωμένη στην αριστερή πλευρά του μεσαίου κλίτους του ναού της Άγιας Βαρβάρας.

 Η παράλυτη παίζει πιάνο. Δεν έλειψαν ποτέ τα ζωντανά σύγχρονα θαύματα των Αγίων και μαρτύρων της Εκκλησίας μας. Η νεαρή Σοφία Βέλλα έπασχε από μία σοβαρή αρρώστια. Το δεξί της χέρι ήταν παράλυτο. Οι γιατροί στους όποιους την πήγανε οι γονείς της, σήκωσαν ψηλά τα χέρια. Δεν μπορούσαν να την θεραπεύσουν. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1899 όμως και ενώ η νύχτα είχε πέσει βαθειά στην Αθήνα, η νεαρή κοπέλα είδε στον ύπνο της μία ωραία παρθένα να μπαίνει στο δωμάτιο της και να λέγει: -«Αύριο πρωί- πρωί να σηκωθείς και να παίξεις πιάνο!» -«Μα πώς να παίξω; Δεν βλέπεις το χέρι μου, που είναι παράλυτο»; Είπε αυτή στο όνειρό της. -«Είμαι η Αγία Βαρβάρα!» Είπε τότε η ωραία νέα και εξαφανίστηκε. Το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου, σηκώθηκε η Σοφία χαρούμενη. Το χέρι της δεν ήταν πλέον ξερό και ακίνητο. Είχε μέσα του ρυθμό και ζεστασιά. Έτρεξε τότε αμέσως η νέα και άρχισε να παίζει πιάνο. Άκουσαν οι γονείς της το επιδέξιο παίξιμο του πιάνου και πήγαν στο διπλανό δωμάτιο να δουν. Και ώ του θαύματος! Είδαν, ότι ή κόρη τους ήταν τελείως καλά. Το θαύμα έγινε γνωστό παντού. Οι γονείς της από ευγνωμοσύνη προς την Αγία κατασκεύασαν χρυσό χέρι και το τοποθέτησαν κοντά στη θαυματουργό εικόνα της. Έτσι το όνομα της οικογένειας Βέλλα, συνδέθηκε με την θαυματουργή εικόνα. Το θαύμα αυτό υπενθυμίζεται στους πιστούς και με μία σημείωση, που βρίσκεται στο εικονοστάσι και γράφει: «Σοφία Λ. Βέλλα. Εξ ανιάτου υδράθμου πάσχουσα, κατ’ όναρ δε τη 14η Φεβρουαρίου 1899 ιαθείσα παρά της Αγίας, το εικονοστάσιο συν τη κανδήλα και περιφράγματι ευσεβώς ανέθηκεν». ( Από το βιβλίο : Η Αγία Βαρβάρα, Εκδ. Ένθεος βίος).

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Η Αγία Βαρβάρα έζησε το τέλος του 3ου αι. και αρχές του 4ου στην Ηλιούπολη, πόλη της Κοίλης Συρίας. Ο πατέρας της ονομαζόταν Διόσκουρος και ήταν φανατικός ειδωλολάτρης. Ήταν πολύ πλούσιος και διοικητής της Ηλιούπολης με μεγάλη πολιτική εξουσία και δύναμη.

Οι ιστορικές πληροφορίες δεν αναφέρουν καθόλου το όνομα της μητέρας της, ούτε ποιά στάση τήρησε σε όλη την περιπέτεια και στο φρικτό μαρτύριο της κόρης της. Υποθέτουμε πώς είχε πεθανει. Η Βαρβάρα ήταν το μονακριβο παιδί τους. Ήταν αφάνταστα ωραία στο σώμα, αλλά και στην ψυχή, και είχε πολλή χάρη, ευφυία, σεμνότητα και σωφροσύνη.

Όταν έφθασε σε ηλικία γάμου παρουσιάστηκαν πολλοί υποψήφιοι γαμπροί, και από τους εξέχοντες άρχοντες και από τους μεγιστάνες και από τους λοιπούς επιφανείς άνδρες της Ηλιούπολης. Όλα όμως τα προξενιά η Βαρβάρα τα έδιωχνε, πράγμα που ο πατέρας της δεν το έβλεπε με καλό μάτι. Ήταν γι' αυτόν αδικαιολόγητη η εμμονή της κόρης του να μη θέλει διακεκριμένους γαμπρούς, που την ζητούσαν σε γάμο. Υπέθεσε όμως πώς ήταν μιά νεανική ιδιοτροπία και είχε την ελπίδα ότι αργότερα θα υποχωρούσε και θα δεχόταν να παντρευτεί.

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Το ευαγγέλιο της Κυριακής 4 Δεκεμβρίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι´ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιγ´ 10-17)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ᾿Ιδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ῝Εξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ᾿Απεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ῾Υποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; Ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; Καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
Απόδοση στη νεοελληνικήΕκεῖνο τὸν καιρό, ἕνα Σάββατο δίδασκε ὁ ᾿Ιησοῦς σὲ κάποια συναγωγή. ᾿Εκεῖ βρισκόταν καὶ μιὰ γυναίκα, δεκαοχτὼ χρόνια ἄρρωστη ἀπὸ δαιμονικὸ πνεῦμα. ῏Ηταν κυρτωμένη καὶ δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ ἰσιώσει τὸ σῶμα της. ῞Οταν τὴν εἶδε ὁ ᾿Ιησοῦς, τὴ φώναξε καὶ τῆς εἶπε· «Γυναίκα, ἀπαλλάσσεσαι ἀπὸ τὴν ἀρρώστια σου».῎Εβαλε πάνω της τὰ χέρια του κι ἀμέσως ἐκείνη ὀρθώθηκε καὶ δόξαζε τὸν Θεό. ᾿Ο ἀρχισυνάγωγος ὅμως, ἀγανακτισμένος ποὺ ὁ ᾿Ιησοῦς ἔκανε τὴ θεραπεία τὸ Σάββατο, γύρισε στὸ πλῆθος καὶ εἶπε· «῾Υπάρχουν ἕξι μέρες ποὺ ἐπιτρέπεται νὰ ἐργάζεται κανείς· μέσα σ’ αὐτές, λοιπόν, νὰ ἔρχεστε καὶ νὰ θεραπεύεστε, καὶ ὄχι τὸ Σάββατο».῾Ο Κύριος τοῦ ἀπάντησε· «῾Υποκριτή! ῾Ο καθένας σας δὲν λύνει τὸ βόδι του ἢ τὸ γαϊδούρι του ἀπὸ τὸ παχνὶ τὸ Σάββατο καὶ πάει νὰ τὸ ποτίσει; Κι αὐτή, ποὺ εἶναι ἀπόγονος τοῦ ᾿Αβραάμ, καὶ ὁ σατανὰς τὴν εἶχε δεμένη δεκαοχτὼ χρόνια, δὲν ἔπρεπε νὰ λυθεῖ ἀπ’ αὐτὰ τὰ δεσμὰ τὸ Σάββατο;» Μὲ τὰ λόγια του αὐτὰ ντροπιάζονταν ὅλοι οἱ ἀντίπαλοί του κι ὁ κόσμος χαιρόταν γιὰ ὅλα τὰ θαυμαστὰ ποὺ ἔκανε ὁ ᾿Ιησοῦς.