2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Ἡ φιλία τοῦ… σατανᾶ


πάρχουν, δυστυχς, νθρωποι, πού γιά νά πιτύχουν ατό πού θέλουν, πηγαίνουν κόμη καί μέ τό σαταν. Κάποιος μύθος ναφέρει, τι νας ξακουστός μάγος θεραπευτής εχε πογράψει συμβόλαιο φιλίας μέ τόν «πονηρό» καί σ' ,τι κι ποτε τόν χρειαζόταν, τόν καλοσε καί κενος τρεχε. Ποτέ δέν το εχε χαλάσει τό χατίρι σατανς...
Μία μέρα το ζήτησε τήν ξης χάρη: «Θέλω», το επε «νά μέ βοηθήσεις, νά γίνω πουργός». Καί σατανς το ποσχέθηκε. «Ναί, θά πάω», το ξήγησε, «νά μπ στό ατί τς βασιλοπούλας καί θά τήν κάνω νά εναι ρρωστη καί νά πονάει πολύ. Κανείς δέν θά μπορε νά τήν κάνη καλά. Λοιπόν, θά παρουσιασθες σύ, θά κάνεις τι τήν θεραπεύεις καί γώ θά τήν λευθερώσω. Τότε θά ζητήσεις πό τόν βασιλιά ,τι θέλεις καί ατός θά σέ κανοποιήσει».
τσι καί γινε. σατανική πήρεια κανε τή βασιλοπούλα νά πον πολύ, χωρίς κανείς νά μπορε νά τή θεραπεύσει. Μόνο μάγος τήν κανε δθεν καλά. ποτε βασιλιάς, πό...
εχαρίστηση, τόν κανε πουργό.
Δέν πέρασε μως πολύς καιρός καί γινε πραξικόπημα. Συνέλαβαν καί τόν πουργό καί τόν κρέμασαν. Στό κρίωμα καλοσε τό φίλο του τόν σαταν. λλ' ν κενος πάντοτε φθανε μέσως, τώρα ργε. Καλε νθρωπος, φωνάζει, κετεύει, λλ' σατανς δέν φαίνεται. μως νά, τίς τελευταες του στιγμές, τόν βλέπει νά ρχεται πό μακριά, φορτωμένος να γεμάτο τσουβάλι.
λα, το φωνάζει, γιατί χάνομαι!
Κι σατανς ρχεται κοντά, δειάζει στά πόδια το φίλου του τό τσουβάλι πού ταν γεμάτο παλιοπάπουτσα καί το λέει:
— Τά βλέπεις ατά; Γι' ατό τά χάλασα τόσα χρόνια. Γιά νά σέ νεβάσω στήν κρεμάλα. Ατό εναι τό τέλος σου. Βοήθεια δέν χεις πιά.
Πράγματι, γαπητοί, σατανς ποτέ δέν γίνεται φίλος τν νθρώπων, ς τό ξέρουμε καλά. Γιατί ατός «νθρωποκτόνος ν π' ρχς καί ν τή ληθεία οχ στηκεν, τι... ψεύστης στίν» (ωάν. ' 44), λέγει γία Γραφή. Καί λαός διαπιστώνει: «Διαβολομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα».
Πηγή: «Πλάνες καί λήθεια» το Μητρ. λείας Γερμανο Παρασκευοπούλου