2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Εορτάζοντες την 19ην του μηνός Οκτωβρίου



  • Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΡΟΣ
  • ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ οι ερημίτες
  • Η ΟΣΙΑ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΔΩΘ (ή Σαδώκ ή Σαδώχ) ο επίσκοπος και οι 120 ΜΑΡΤΥΡΕΣ από την Περσία
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ ο φιλόσοφος
  • ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΗΛΙΞ ο Πρεσβύτερος και ΕΥΣΕΒΙΟΣ ο Διάκονος
  • Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο θαυματουργός πού ασκήτευσε στο όρος του Ρίλα
  • Μνάσων ο αρχαίος μαθητής
  • Η ΑΓΙΑ FRIDESWIDE  (Αγγλίδα)

Αναλυτικά
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ
Είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ήταν γιος του Βαθουήλ, από τη φυλή Ρουβήμ (αυτό όμως δεν είναι σαφές, διότι άλλοι τον θέλουν καταγόμενο από την φυλή Γάδ), και προφήτευσε όταν βασιλιάς στη φυλή του Ιούδα ήταν ο Ίωάς (878-838 π.Χ). Το προφητικό του βιβλίο, έχει λεχθεί ότι το διακρίνει ύφος ποιητικότατο, περίκομψο, ζωηρό και αποτελεί κόσμημα της εβραϊκής φιλολογίας. Να τί λέει περί μετανοίας: "Και νυν λέγει Κύριος ο Θεός υμών ιπιστράφητε προς με εξ όλης της καρδίας υμών και εν νηστεία και εν κλαυθμώ και εν κοπετώ και διαρρήξατε τας καρδίας υμών και μη τα ιμάτια υμών και έπιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν υμών , ότι ελεήμων και οικτίρμων εστί, μακρόθυμος και πολυέλεος"1. Και τώρα, λέει ο Κύριος και Θεός σας: Επιστρέψτε με μετάνοια σ' εμένα με όλη σας την καρδιά, με νηστεία και με δάκρυα μετανοίας. Σχίστε τις καρδιές σας από πόνο μετανοίας και συναίσθηση της ένοχης σας, και όχι τα ενδύματα σας. Επιστρέψτε στον Κύριο και Θεό σας, διότι αυτός είναι ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος. Μπορούμε να πούμε ότι το προφητικό βιβλίο του Ίωήλ, αποτελείται από τρία κεφάλαια, πού εκεί μέσα προφηεύει την έκχυση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. 6' 17) στη χριστιανική εκκλησία, καθώς επίσης και τα σημεία, πού θα προηγηθούν της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. ο προφήτης Ίωήλ απεβίωσε ειρηνικά. ('Ορισμένοι Συναξαριστές, περπτώς επαναλαμβάνουν τη μνήμη του και την 31η Μαρτίου).
1,'Ιωήλ, Β' 12-13.


Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαθε.Ως έμπνουν κειμήλιον, των ιερών αρετών, Προφήτης θεόληπτος, ώφθης σοφέ, Ίωήλ, έλλάμψει του Πνεύματος- όθεν της ευσέβειας, ή πηγή ως προέφης, έβλυσε τοις εν κόσμω, εκ του οίκου Κυρίου ης νυν καταπολαύοντες, πόθω τιμώμέν σε.

Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΡΟΣ
Μέτοχος της θερμής και γενναίας πίστης, πού ανθίζει και θαυματουργεί στους μεγάλους αγώνες και στις σκληρές δοκιμασίες της Εκκλησίας, ο Ούαρος, ήταν στρατιώτης από τα Τύανα στα χρόνια των διωγμών επί Διοκλητιανού. Εκτελούσε καθήκοντα φρουρού στις φυλακές, όπου έκλειναν χριστιανούς. Τα παθήματα τους τον έθλιβαν και ή γενναιότητα τους άναβε περισσότερο την πίστη του. Ήταν και αυτός χριστιανός, αλλ' οι ανώτεροι του και οι συστρατιώτες του δεν το ήξεραν. Επομένως δεν υπήρχε εναντίον του καμία υποψία και επωφελούμενος απ' αυτό κατόρθωνε να φέρνει τροφές στους μάρτυρες, να τους ενισχύει και να τους παρηγορεί. Κάποτε έφεραν στην φυλακή έξι πιστούς σεβάσμιους ασκητές. Ήταν και έβδομος, αλλά πέθανε στο δρόμο λόγω γήρατος από τις κακουχίες. ΟΙ έγκλειστοι αυτοί, με τη φυσιογνωμία των λόγων και των τρόπων τους, επηρέασαν πολύ την ψυχή του Ούάρου, ώστε θέλησε να πεθάνει μαζί τους. Όταν λοιπόν τους ρώτησε ο δικαστής πού είναι ο έβδομος σύντροφος τους, ο Ούαρος φώναξε "ιδού εγώ". Και συγχρόνως άρχισε να διακηρύττει ότι είναι Χριστιανός. Μάταια προσπάθησαν οι αξιωματικοί του να τον μεταπείσουν. Αυτός παρακαλούσε τους ασκητές, να προσευχηθούν στο Θεό να του δώσει δύναμη ν' αντέξει στα βασανιστήρια πού ήταν πολύ άγρια. Τελικά νίκησε. Πέθανε χωρίς ν' άλλαξοπιστήσει. Την επομένη κόπηκαν και τα κεφάλια των ασκητών. Τη νύχτα χριστιανικά χέρια, έθαψαν ευλαβικά τους επτά μάρτυρες της πίστης.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.Των Μαρτύρων ζηλώσας τα κατορθώματα, μαρτυρικώς ηγωνίσω υπέρ της δόξης Χριστού, και καθείλες τον εχθρόν παμμάκαρ Ούαρε' εν γαρ ίκρίω προσδεθείς, προς τω ξύλω της ζωής, νομίμως αποκατέστης, πρεσβευτική χορηγία, καταφαιδρύνων τας ψυχάς ημών.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ οι ερημίτες
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μαζί με τον Άγιο Οϋάρο.

Η ΟΣΙΑ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
Απεβίωσε ειρηνικά. Περιποιήθηκε τον Άγιο Ούάρο, όταν τον βασάνιζαν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΔΩΘ (ή Σαδώκ ή Σαδώχ) ο επίσκοπος και οι 120 ΜΑΡΤΥΡΕΣ από την Περσία
Ό Σαδώθ ήταν επίσκοπος της μικρής χριστιανικής ποίμνης στην πρωτεύουσα της Περσίας, όταν βασίλευε σ' αυτή ο Σαπώρ ο Β' (330).Ό Σαδώθ διακρινόταν για την ευσέβεια και την φιλανθρωπία του, πού εξασκούσε με αγαθοεργίες όχι μόνο στους δικούς του αλλά και στους αλλόδοξους. ΟΙ Ιερείς όμως των Περσών, ή τάξη δηλαδή των λεγόμενων Μάγων, δεν άνέχονταν το έργο του Σαδώθ και έτσι τον συκοφάντησαν στον βασιλέα, ότι δήθεν τον ειρωνεύεται. ο βασιλιάς διέταξε τον Σαδώθ να αρνηθεί τον Χριστό για να σώσει την ζωή του, αλλ' ο Άγιος αρνήθηκε σθεναρά. Τότε ο βασιλιάς, έδωσε διαταγή και αποκεφάλισαν τον Σαδώθ, μαζί με άλλους 120 Χριστιανούς. (Ή μνήμη των Άγιων αυτών επαναλαμβάνεται και την 20ή Φεβρουαρίου).

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ ο φιλόσοφος
Απεβίωσε ειρηνικά.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΗΛΙΞ ο Πρεσβύτερος και ΕΥΣΕΒΙΟΣ ο Διάκονος
Μαρτύρησαν δια ξίφους. Βλέπε και 7 'Οκτωβρίου, βιογραφία Άγιων Ιουλιανού πρεσβυτέρου και Καισαρίου Διακόνου.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο θαυματουργός πού ασκήτευσε στο όρος του Ρίλα
Ήταν Βούλγαρος στην καταγωγή και γεννήθηκε στο χωριό Σκρίνο, κοντά στη Σόφια (Βουλγαρίας), επί βασιλείας Πέτρου του Βούλγαρου. Έχοντας μοναχική κλίση, πήγε πρώτα σε κάποια Μονή και κατόπιν ανέβηκε στο όρος Ρίλα. Εκεί έκτισε πρώτα μικρή καλύβα, πού με το χρόνο έγινε καταφύγιο πολλών μοναχών. Όποτε έκτισε τη Μονή του Ρίλα, στην οποία ασκητικά αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά.

Μνάσων ο αρχαίος μαθητής

Η ΑΓΙΑ FRIDESWIDE  (Αγγλίδα)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσοϋ, Αθήναι 1985.