Η εθνική δράση των Αρχιεπισκόπων Αθηνών Χρυσάνθου και Δαμασκηνού κατά την Γερμανική κατοχή (1940-1944) Η εθνική δράση των Αρχιεπισκόπων Αθηνών Χρυσάνθου και Δαμασκηνού κατά την Γερμανική κατοχή (1940-1944)
Η εθνική δράση των Αρχιεπισκόπων Αθηνών Χρυσάνθου και Δαμασκηνού κατά την Γερμανική κατοχή (1940-1944)
Άγιος Νέστορας
Απολυτίκια
Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012
Άγιος Νέστορας
Άγιος Νέστορας
Εορτάζει στις 27 Οκτωβρίου.
"Ἀθλήσας καλῶς, ἀθάνατον τὴν εὔκλειαν, κεκλήρωσαι νῦν· καὶ στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Δεσπότου γέγονας, ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου τοῦ Μάρτυρος. Σὺν αὐτῷ οὖν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν."
Ο Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Αγίου και ενδόξου Δημητρίου.
Ο Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνεια του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. Δούλε του Θεού Δημήτριε, είπε, εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαίο, γι' αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού. Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοί». Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.
Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, διέταξε και σκότωσαν με λόγχη το Νέστορα, αλλά και το Δημήτριο. Έτσι, μ' αυτή του την ενέργεια ο Νέστορας δίδαξε ότι σε κάθε ανθρώπινη πρόκληση πρέπει να αναφωνούμε: «Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;» (Ψαλμός νε' 5). Ο Κύριος είναι βοηθός μου και δε θα φοβηθώ. Τι θα μου κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος;
Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης
Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης
Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης
Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου
"Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος."
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.
Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.
Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε.
ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΤΟ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ
.jpg)
Αποκλειστικά για το Aγιορείτικο Βήμα - Γιώτα ΠαμπάλουΜετρούμε ήδη δέκα μέρες από τότε που οι Θεσσαλονικείς υποδέχθηκαν με μεγάλες τιμές και ευλάβεια το «Άξιον Εστί» την θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου από τον Ιερό Ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους ,στον Ιερό Ναό του Πολιούχου της πόλης Άγιο Δημήτριο.
Πλήθος πιστών από την Θεσσαλονίκη, όπως και από άλλες πόλεις της Ελλάδας , μα και του Εξωτερικού καθημερινώς από τις πρώτες πρωινές ώρες έρχονται να προσκυνήσουν στην χάρη Της εώς αργά το βράδυ.
Σειρά χιλιάδων ανθρώπων ηλικιωμένων,νέων ,παιδιών με υπομονή όρθιοι ώρες πολλές βήμα-βήμα ,σιγά -σιγά έρχονται να να ασπαστούν το «Άξιον Εστί» για να παρακαλέσουν ,να ευχαριστήσουν ,να αναζητήσουν βοήθεια στο πρόσωπο της Παναγίας μας , μέσα από την Άγια και Θαυματουργή Εικόνα της.
Μίλησε αποκλειστικά στο «Αγιορείτικο Βήμα» ο π.Δαυίδ που ως φύλακας στέκει στο πλάι της ατελείωτες ώρες προσκυνήματος των πιστών Χριστιανών.
Η Διορθόδοξη συνάντηση στην Κω
Υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και με την οργανωτική ευθύνη της Ιεράς Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου, πραγματοποιήθηκε η Διορθόδοξη Συνάντηση από 12 έως 17 Οκτωβρίου στην Κω Η συνάντηση αυτή των Ορθόδοξων Εκκλησιών αφορούσε την προετοιμασία για την 10η Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) που θα γίνει στο Πουσάντ της Ν. Κορέας.
Στη συνάντηση αυτή, συμμετείχαν εκπρόσωποι των Ορθόδοξων Πατριαρχείων και των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, με κεντρικό θέμα «Θεέ της ζωής, οδήγησέ μας στην δικαιοσύνη και στην ειρήνη».
Εκοιμήθη ο πατήρ Γιώργης Σαρρής
Εκοιμήθη στις 12 Οκτωβρίου στο Νοσοκομείο Κω, όπου είχε διακομισθεί ο Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού θρόνου π. Γεώργιος Σαρρής, σε ηλικία 86 ετών.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Αντιμάχεια το 1926 και εχειροτονήθη Διάκος (στον Ιερό Ναό της Παναγίας στην Kαρδάμαινα) και στη συνέχεια Ιερέας το 1951.
Από τότε υπηρέτησε ως Ιερέας στις ενορίες Πυλίου, Αγ. Παύλου Κω, Αγ. Παρασκευής και Αγ. Αθανασίου Πλατανίου.
(Στην ενορία Αγ. Παρασκευής παρέμεινε ως Ιερατικός Προϊστάμενος 26 χρόνια).
Το 1981 (ανήμερα του Αγ. Γεωργίου, στον Πατριαρχικό Ναό έλαβε τιμής ένεκεν από τον Μακαριστό Πατριάρχη Δημήτριο το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου).
Ο παπά Γιώργης -όπως τον αποκαλούσαν οι περισσότεροι- ήταν λεβέντης και αγαπητός Ιερέας, ο οποίος χήρεψε αρκετά νέος και ανέθρεψε τέσσερα παιδιά (την Άρτεμη, τον Κώστα τον Μπάμπη και τον Αντώνη) που είναι επίσης γνωστά για την προσφορά τους στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο
Ο Απόστολος της Κυριακής 21 Οκτωβρίου 2012 - Κ´ Επιστολή
Ο Απόστολος της Κυριακής 21 Οκτωβρίου 2012 - Κ´ Επιστολή
ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ
Ξύπνησε από το κώμα κατά την αφαίρεση των οργάνων της
Θύμα αυτοκινητιστικού ατυχήματος έπεσε η 19χρονη Καρίνα στη Δανία, με αποτέλεσμα να πέσει σε κώμα και σύμφωνα με τους γιατρούς ήταν απίθανο να συνέλθει.
Την ώρα που γιατροί προετοιμάζονταν για να της αφαιρέσουν τα όργανα έκπληκτοι οι υπάλληλοι του νοσοκομείου τους ενημλερωσαν πως το κορίτσι άνοιξε τα μάτια του και κούνησε τα πόδια της. Η Καρίνα, ζωντανή απόδειξη ότι συμβαίνουν θαύματα αυτήν την περίοδο αναρώνει σ ένα ειδικό κέντρο αποκατάστασης και μάλιστα μπορεί και περπατάει, μιλάει και ιππεύει και το αγαπημένο της άλογο!
Οι γονείς του κοριτσιού που στάθηκε την τελευταία στιγμή τυχερή και έζησε, αποφάσισαν να μηνύσουν τους γιατρούς του νοσοκομείου και μάλιστα καταγγέλουν πως κάτι ύποπτο βρίσκεται πίσω από την απόφασή τους να δωρίσουν τα όργανα της κόρης τους. Σύμφωνα με τους ίδιους, το παιδί τους νοσηλευόταν μόλις 3 ημέρες και οι γιατροί βιάστηκαν να τους πείσουν πως δε θα ζήσει και έτσι η συνέχεια θα δοθεί στα δικαστήρια.
newsbomb.gr
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ ΚΑΙ Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ ΚΑΙ Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Μία από τις πλέον αθόρυβες μορφές της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο προφήτης Ιωήλ (η μνήμη του στις 19 Οκτωβρίου). Πολύ λίγες πληροφορίες έχουμε για το έργο και το βίο του. Έζησε κατά τον 9ο αιώνα πριν από τη γέννηση του Χριστού και ήταν γιος του Βαθουήλ. Κατατάσσεται ανάμεσα στους λεγόμενους «μικρούς προφήτες» και το βιβλίο του αποτελείται από 4 κεφάλαια.
Το κείμενό του, παρά την περιορισμένη έκτασή του, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό από την Καινή Διαθήκη, καθώς σε αυτή εντοπίζονται περίπου 20 χωρία που προέρχονται από αυτό. Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η αναφορά του χωρίου του Ιωήλ 3:1-5 στο δεύτερο κεφάλαιο των Πράξεων.
Το γεγονός του φωτισμού των αποστόλων από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος έχει συντελεστεί και ο απ. Πέτρος μαζί με τους άλλους ένδεκα αποστόλους αρχίζει να μιλά στο συγκεντρωμένο πλήθος, το οποίο είχε αντιληφθεί το γεγονός του φωτισμού, αλλά δεν μπορούσε να το κατανοήσει, με αποτέλεσμα κάποιοι να απορούν και άλλοι να γελούν λέγοντας ότι οι απόστολοι είναι μεθυσμένοι.
Ο απ. Πέτρος, τα λόγια του οποίου καταγράφονται από τον ευαγγ. Λουκά στις Πράξεις, ξεκινά σε αναφορά σε αυτό το χωρίο του προφήτη Ιωήλ.
Μία από τις πλέον αθόρυβες μορφές της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο προφήτης Ιωήλ (η μνήμη του στις 19 Οκτωβρίου). Πολύ λίγες πληροφορίες έχουμε για το έργο και το βίο του. Έζησε κατά τον 9ο αιώνα πριν από τη γέννηση του Χριστού και ήταν γιος του Βαθουήλ. Κατατάσσεται ανάμεσα στους λεγόμενους «μικρούς προφήτες» και το βιβλίο του αποτελείται από 4 κεφάλαια.
Το κείμενό του, παρά την περιορισμένη έκτασή του, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό από την Καινή Διαθήκη, καθώς σε αυτή εντοπίζονται περίπου 20 χωρία που προέρχονται από αυτό. Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η αναφορά του χωρίου του Ιωήλ 3:1-5 στο δεύτερο κεφάλαιο των Πράξεων.
Το γεγονός του φωτισμού των αποστόλων από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος έχει συντελεστεί και ο απ. Πέτρος μαζί με τους άλλους ένδεκα αποστόλους αρχίζει να μιλά στο συγκεντρωμένο πλήθος, το οποίο είχε αντιληφθεί το γεγονός του φωτισμού, αλλά δεν μπορούσε να το κατανοήσει, με αποτέλεσμα κάποιοι να απορούν και άλλοι να γελούν λέγοντας ότι οι απόστολοι είναι μεθυσμένοι.
Ο απ. Πέτρος, τα λόγια του οποίου καταγράφονται από τον ευαγγ. Λουκά στις Πράξεις, ξεκινά σε αναφορά σε αυτό το χωρίο του προφήτη Ιωήλ.
«Μπαμπά, γιατί δεν βλέπω το Χριστό ;»
Δημοσιεύουμε την θαυμάσια ομιλία του π.Γεωργίου Γανωτή,που εκφωνήθηκε στον Βόλο το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου σε Συνέδριο Ορθοδόξων ψυχοθεραπευτών με θέμα “Ψυχοθεραπεία και Ποιμαντική: Αποκαλύψεις της ύπαρξης» και μας στάλθηκε με e-mail.
Σεβασμιώτατε , αγαπητοί πατέρες ,οργανωτική επιτροπή της “orthopsy 2012”, ελλογιμώτατοι καθηγητές και εκπαιδευτικοί χαίρετε!Είναι αλήθεια ότι εμείς ‘‘οι μεγάλοι’’, είτε ως γονείς ,θείοι ή νονοί, είτε ως ιερείς ή κατηχητές της ενορίας μας, είτε ως δάσκαλοι έχουμε βρεθεί αμήχανοι να απαντήσουμε σε κάποια ερώτηση
«Μπαμπά, γιατί δεν βλέπω το Χριστό ;»
ενός ‘‘ μικρού ’’ του νηπιαγωγείου ή του δημοτικού που έχει σχέση με το Θεό ,τη ζωή ,την αγάπη, το θάνατο την ύπαρξη ή την ανυπαρξία.
Και αυτή η αμηχανία δεν είναι μόνο δικό μας κατόρθωμα. Είναι αλήθεια ότι ο υπαρξιακός προβληματισμός είναι ένα αδικημένο και παραμελημένο θέμα η παραμέληση του οποίου αντανακλά την λανθασμένη αντίληψη που έχουμε για την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας .Όμως και το παιδικό εμπόριο που κερδίζει δισεκατομμύρια ευρώ από την μετάλλαξη παιδιών και εφήβων σε καταναλωτικούς, μονίμως ανικανοποίητους πελάτες έχει καταφέρει ( με τη δική μας ανοχή στη χρήση της τηλεόρασης ) να απωθήσει από την παιδική ψυχή την ενασχόληση με τον θησαυρό της υπαρξιακής αναζήτησης.
Σεβασμιώτατε , αγαπητοί πατέρες ,οργανωτική επιτροπή της “orthopsy 2012”, ελλογιμώτατοι καθηγητές και εκπαιδευτικοί χαίρετε!Είναι αλήθεια ότι εμείς ‘‘οι μεγάλοι’’, είτε ως γονείς ,θείοι ή νονοί, είτε ως ιερείς ή κατηχητές της ενορίας μας, είτε ως δάσκαλοι έχουμε βρεθεί αμήχανοι να απαντήσουμε σε κάποια ερώτηση
«Μπαμπά, γιατί δεν βλέπω το Χριστό ;»
ενός ‘‘ μικρού ’’ του νηπιαγωγείου ή του δημοτικού που έχει σχέση με το Θεό ,τη ζωή ,την αγάπη, το θάνατο την ύπαρξη ή την ανυπαρξία.
Και αυτή η αμηχανία δεν είναι μόνο δικό μας κατόρθωμα. Είναι αλήθεια ότι ο υπαρξιακός προβληματισμός είναι ένα αδικημένο και παραμελημένο θέμα η παραμέληση του οποίου αντανακλά την λανθασμένη αντίληψη που έχουμε για την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας .Όμως και το παιδικό εμπόριο που κερδίζει δισεκατομμύρια ευρώ από την μετάλλαξη παιδιών και εφήβων σε καταναλωτικούς, μονίμως ανικανοποίητους πελάτες έχει καταφέρει ( με τη δική μας ανοχή στη χρήση της τηλεόρασης ) να απωθήσει από την παιδική ψυχή την ενασχόληση με τον θησαυρό της υπαρξιακής αναζήτησης.
ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
᾿Αναρτήθηκε: 25 Ιανουαρίου 2012 στό περιοδικό ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ μέ μικρές ὀρθογραφικές διορθώσεις ἀπό τόν Δημήτριο Κανάρη, τό κατά δύναμιν.
Ἐδῶ καί διακόσια περίπου χρόνια κυκλοφοροῦσε στό Ἅγιον Ὅρος ἡ φήμη γιά τήν ὕπαρξη τῶν ἀόρατων μοναχῶν ἤ γυμνῶν ἀσκητῶν, ἤ ἀόρατων ἀσκητῶν, ἤ θαυματουργῶν ἀσκητῶν, ἀσκητές πού ἐμφανίζονται ὅποτε καί ὅπου θέλουν, μοναχοί πού ζοῦνε ἀπό τό τίποτα, μέ τίς πιό δύσκολες συνθῆκες, καλόγεροι πού χάνονται στό βάθος τοῦ χρόνου, πού ἔχουν τό μυστήριο καί τή θεία χάρη νά τούς συνοδεύει σέ ὅλη τους τή ζωή, πού τρέφονται ὅπως τά περιστέρια τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τή θεία εὐσπλαχνία, πού ἔχουν τή δύναμη νά διαβάζουν τόν προσκυνητή καί νά ξέρουν περισσότερα γι’ αὐτόν ἀπό ὅτι οἱ ἴδιος γνωρίζει γιά τόν ἑαυτό του. Ὅπως ἀναφέρεται εἶναι εἶναι μια ὁμάδα ἀσκητῶν τόν ἀριθμό ἑπτά, ἤ δώδεκα, ἤ ἐννέα, πού ζοῦν μέ ἄκρα ἄσκηση μέ μοναδικό ἔργο τήν ἀδιάλειπτη προσευχή ὑπέρ ὅλου του κόσμου. Ἔχουν λάβει εἰδική χάρη ἀπό τόν Κύριο νά ζοῦν ἄοικοι καί γυμνοί, νά εἶναι ἀόρατοι ἀπό τούς ὀφθαλμούς τῶν ἀνθρώπων.
Σύμφωνα μέ τήν παράδοση, αὐτοί οἱ δώδεκα, ἤ ἑπτά ἐρημίτες, μοναχοί, ἅγιοι, θά ἐπιτελέσουν τήν τελευταία θεία λειτουργία στήν κορυφή τοῦ Ἄθωνα, στόν ναό τῆς Μεταμορφώσεως πού βρίσκεται στήν περιοχή αὐτή. Καί μετά θά ἔλθει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, δηλαδή ἡ Δευτέρα Παρουσία, ὅπως τήν περιγράφει ἡ Βίβλος. Αὐτοί οἱ ἀόρατοι μοναχοί τῆς ἔσχατης γενιᾶς, δέν θά γευτοῦν τόν φυσικό θάνατο, ἀλλά θά μεταμορφωθοῦν, δηλαδή θά ἀλλάξουν μορφή καί τά σώματά τους θά γίνουν ἄφθαρτα καί ἀθάνατα ὅπως ὅλων τῶν εὐρισκομένων ἐν ζωῇ ἀνθρώπων.
Το αύριο ανήκει στο Θεό
Το αύριο ανήκει στο Θεό
Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων. Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον. Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία.
Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα. Τι να γίνουν τα παιδιά τους; Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν; Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος.
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο γέροντας και η γερόντισσα. Αν αρρωστήσω, αν μείνω μόνος, αν με εγκαταλείψουν τα παιδιά μου; Αυτό το αν, απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλή τον εαυτό του για το αύριο. Ποιος μας εξασφαλίζει το μέλλον, το αύριο;
Την απάντηση μας τη δίνει εκείνος που έκανε το σήμερα και το αύριο. Ο Κύριος είπε: «μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλλώμεθα; Πάντα γαρ τάυτα τα έθνη επιζητεί, οίδε ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων».(Ματθ. 6,31)
Η ανησυχία μας για το αύριο οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Το παράδειγμα του Κυρίου είναι πολύ πειστικό.
Σημείο αγιότητος του Αγίου Φιλουμένου
Σημείο αγιότητος του Αγίου Φιλουμένου
Αποσπάσματα από την ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Νεαπόλεως και Σαμαρείας κ. Αμβροσίου, που εκφωνήθηκε στο Συνοδικό της Ιεράς ημών Μονής του Οσίου Γρηγορίου την 24ην Οκτωβρίου 1986.
Περί της ανακομιδής των λειψάνων του ιερομάρτυρος Φιλουμένου
Τα Χριστούγεννα του 1984 εκοιμήθη εν Κυρίω ο μητροπολίτης Πέλλης Κλαύδιος και τον συνωδεύσαμε μέχρι το νεκροταφείο μας που είναι στο όρος Σιών. Τότε μας είπε ο Πατριάρχης να κάνουμε την ανακομιδή του π. Φιλουμένου.
Πράγματι, όταν ανοίξαμε τον τάφο, εβγάλαμε το σώμα του επάνω σ' ένα μάρμαρο διπλανού τάφου. Τα ρούχα του ήταν μισολειωμένα και έπαιρναν οι μοναχοί ως ευλογία να τα μοιράσουν και σε άλλους. Τα χέρια του ήταν ευλύγιστα. Το δεξιό του πόδι, από τον αστράγαλο και κάτω, είχε λειώσει, διότι ο φονιάς του το είχε κόψει με τον μπαλντά, καθώς και τα δάκτυλα του αριστερού του ποδός. Το υπόλοιπο σώμα του ήταν ακέραιο, παρ' ότι παρέμεινε στον τάφο τρία χρόνια. Το πρόσωπο, επειδή ήταν κτυπημένο με τον μπαλντά, είχε άνοιξη το κρανίο και του έλειπε και η μύτη. Είχε ακόμη τα γένεια του και τα μαλλιά του. Κάποιος εκεί καθάρισε το σώμα με κρασί και σφουγγάρι, το οποίον μάλιστα δεν είχε καμμιά δυσοσμία. Δεν ήταν σκωληκόβρωτο, δεν είχε καμμιά οπή, ούτε μία. Πιέζαμε το στήθος και την κοιλιά του και πάλι έρχονταν στην θέσι τους. Το τοποθέτησαν σ' ένα φέρετρο και το έθαψαν πάλι σ' ένα άλλο τάφο. Εκεί έμεινε μέχρι το Πάσχα του 1985, οπότε έγινε και η δεύτερη ανακομιδή του. Τότε είχαν απορροφηθή τα υγρά του. Το έβαλαν στην εκκλησία και είναι όπως τα σώματα των Αγίων Γερασίμου και Σπυρίδωνος.\
ΡΙΖΟΚΑΛΛΙΕΡΓEΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Η εκπληκτική τέχνη που έχει ξεφυτρώσει σε καλλιέργειες ρυζιού στην Ιαπωνία δεν είναι δημιουργία εξωγήινων.
Έχουν φυτευτεί με έξυπνο τρόπο.
Οι αγρότες δημιουργώντας τα τεράστια σχέδια δεν χρησιμοποιούν μελάνι ή βαφή.
Αντ 'αυτού, διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού έχουν τοποθετηθεί με ακρίβεια και στρατηγική.
Καθώς το καλοκαίρι προχωρά και τα φυτά αναπτύσσονται, οι λεπτομέριες του έργου τέχνης αρχίζουν να διακρίνονται.
Έχουν φυτευτεί με έξυπνο τρόπο.
Οι αγρότες δημιουργώντας τα τεράστια σχέδια δεν χρησιμοποιούν μελάνι ή βαφή.
Αντ 'αυτού, διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού έχουν τοποθετηθεί με ακρίβεια και στρατηγική.
Καθώς το καλοκαίρι προχωρά και τα φυτά αναπτύσσονται, οι λεπτομέριες του έργου τέχνης αρχίζουν να διακρίνονται.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)