ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 30 Δεκεμβρίου 2012 - ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
(Ματθ. β΄ 13-23)
Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται
κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ
φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν
εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως
τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.
εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως
τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.
Ο Απόστολος της Κυριακής 30 Δεκεμβρίου 2012 - Πρό των Φώτων
(Γαλ. α΄ 11-19)
Αδελφοί, γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ'
ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε
ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν
ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ
ἐπόρθουν αὐτήν, καὶ προέκοπτον ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ
γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ
καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα
εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι,
οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς
Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν.
Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.
Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.
Η ερμηνεία της Εικόνας των Χριστουγέννων
Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης
Προκαταβολικά πρέπει να σημειώσουμε, ότι η εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού ανήκει στις λεγόμενες πολυεικόνες, διότι απεικονίζει πολλά γεγονότα μαζί, που χρονικά και τοπικά απέχουν μεταξύ τους. Είναι και αυτός ένας τρόπος που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία μας, για να
παρουσιάζει και να βιώνει το γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως, ως ένα συνεχές παρόν.
«΄Οτε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν». (Γαλ. 4, 4-5).
Με αυτό το λιτό τρόπο περιγράφει η Καινή Διαθήκη το μεγαλύτερο γεγονός των αιώνων, τη σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το ίδιο απέρριτα και λιτό, αποδίδουν το μεγάλο τούτο μυστήριο και οι ορθόδοξοι αγιογράφοι.
Ο Φώτης Κόντογλου αποδίδει πολύ παραστατικά το περιβάλλον, όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Γεννήσεως του Κυρίου: «Εικόνισον βουνόν βραχώδες, αλλ’ εύχαρι και φωτεινόχρωμον, και εις το μέσον σπήλαιον, και μέσα εις αυτό φάτνην και τον Χριστόν νήπιον εσπαργανωμένον».
παρουσιάζει και να βιώνει το γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως, ως ένα συνεχές παρόν.
«΄Οτε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν». (Γαλ. 4, 4-5).
Με αυτό το λιτό τρόπο περιγράφει η Καινή Διαθήκη το μεγαλύτερο γεγονός των αιώνων, τη σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το ίδιο απέρριτα και λιτό, αποδίδουν το μεγάλο τούτο μυστήριο και οι ορθόδοξοι αγιογράφοι.
Ο Φώτης Κόντογλου αποδίδει πολύ παραστατικά το περιβάλλον, όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Γεννήσεως του Κυρίου: «Εικόνισον βουνόν βραχώδες, αλλ’ εύχαρι και φωτεινόχρωμον, και εις το μέσον σπήλαιον, και μέσα εις αυτό φάτνην και τον Χριστόν νήπιον εσπαργανωμένον».
Πού γεννιέται ο Χριστός;
Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης
Πού γεννιέται ο Χριστός;
Όπου υπάρχει η πολυτέλεια, δε γεννιέται η Απλότητα, ο Χριστός. Όπου έχει φωλιάσει η περηφάνια, δεν γεννιέται η Ταπείνωση,
ο Χριστός.
Όπου κατοικεί το μίσος, δεν γεννιέται η Αγάπη, ο Χριστός.
Όπου εγκαταστάθηκε η αντιπάθεια, δεν γεννιέται η Συμπάθεια, ο Χριστός.
Όπου επικρατεί η φιλαργυρία, δεν γεννιέται η εκούσια Πενία, ο Χριστός.
Όπου κυριαρχεί το συμφέρον, δεν γεννιέται η Προσφορά, ο Χριστός.
Όπου εξουσιάζει η διαφθορά, δεν γεννιέται ο Καθαρός και άμωμος Χριστός.
Η αγάπη συστέλλει το Θεό και τον κάνει να χωράει παντού. Μέσα στο σώμα της Παρθένου όλος ο Θεός! Σ΄ ένα ψιχίο της Θείας Κοινωνίας όλος ο Θεός!
Και όμως υπάρχουν χώροι, που δεν … χωράει ο Χριστός!
Δεν χωράει ο Χριστός μέσα στα πολυτελή σαλόνια, όπου ακόμα και το βράδυ της γεννήσεώς Του οργανώνουν «ρεβεγιόν» και χαρτοπαίγνια και «πάρτυς».
Όπου υπάρχει η πολυτέλεια, δε γεννιέται η Απλότητα, ο Χριστός. Όπου έχει φωλιάσει η περηφάνια, δεν γεννιέται η Ταπείνωση,
ο Χριστός.
Όπου κατοικεί το μίσος, δεν γεννιέται η Αγάπη, ο Χριστός.
Όπου εγκαταστάθηκε η αντιπάθεια, δεν γεννιέται η Συμπάθεια, ο Χριστός.
Όπου επικρατεί η φιλαργυρία, δεν γεννιέται η εκούσια Πενία, ο Χριστός.
Όπου κυριαρχεί το συμφέρον, δεν γεννιέται η Προσφορά, ο Χριστός.
Όπου εξουσιάζει η διαφθορά, δεν γεννιέται ο Καθαρός και άμωμος Χριστός.
Η αγάπη συστέλλει το Θεό και τον κάνει να χωράει παντού. Μέσα στο σώμα της Παρθένου όλος ο Θεός! Σ΄ ένα ψιχίο της Θείας Κοινωνίας όλος ο Θεός!
Και όμως υπάρχουν χώροι, που δεν … χωράει ο Χριστός!
Δεν χωράει ο Χριστός μέσα στα πολυτελή σαλόνια, όπου ακόμα και το βράδυ της γεννήσεώς Του οργανώνουν «ρεβεγιόν» και χαρτοπαίγνια και «πάρτυς».
Ο Απόστολος της Κυριακής 23 Δεκεμβρίου 2012
ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (῾Εβρ. ια´ 9-10, 32-40)
Αδελφοί, πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραὰμ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας,
εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Δεκεμβρίου 2012 - ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
(Ματθ. α´ 1-25)
Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ υἱοῦ ᾿Αβραάμ. ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς
῾Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς ῾Ρούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ῾Ροβοάμ, ῾Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιά, ᾿Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ασά, ᾿Ασὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσαφάτ, ᾿Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωράμ, ᾿Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Οζίαν, ᾿Οζίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωάθαμ, ᾿Ιωάθαμ δὲ ἐγέννησε τὸν ῎Αχαζ, ῎Αχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν ῾Εζεκίαν, ῾Εζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμών, ᾿Αμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσίαν, ᾿Ιωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος ᾿Ιεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε τὸν Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιούδ, ᾿Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιακείμ, ᾿Ελιακεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αζώρ, ᾿Αζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αχείμ, ᾿Αχεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιούδ, ᾿Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελεάζαρ, ᾿Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾿Αβραὰμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν. Μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾿Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου. ᾿Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾿Ιωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ῾Αγίου· τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· «᾿Ιδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ», ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός». Διεγερθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.
Αναρτήθηκε από Συνοδοιπορία
Παγκοσμιοποιημένα Χριστούγεννα
Κων/νου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονος
Στό βωμό τῆς παγκοσμιοποιήσεως θυσιάζεται ὁ ἀληθινός Ἅγιος καί Μέγας Βασίλειος καί μέ τό ὄνομά του ἐμφανίζεται μία στρουμπουλή κοκκινοφορεμένη κούκλα ἡ ὁποία κατακλύζει καταστήματα καί σπίτια. Τί σχέση μέ αὐτά τά ἐμπορικά τεχνάσματα μπορεῖ νά ἔχει ὁ σοφός Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ὁ ὁποῖος χάριζε κυρίως πνευματικά δῶρα καί φώτιζε τούς συνανθρώπους του μέ τήν διδασκαλία καί τήν φιλανθρωπία του; Ἀκόμη καί ὡς πρός τό ὄνομά του ἡ παγκοσμιοποιημένη ἐκδοχή τοῦ ἅη Βασίλη προκαλεῖ σύγχυση. Σάντα Κλάους τόν λένε οἱ Δυτικοί, ὄνομα πού παραπέμπει μᾶλλον στόν Ἅγιο Νικόλαο παρά στόν Ἅγιο Βασίλειο.
«Ἐπί γῆς εἰρήνη καί ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ψάλλουμε τά Χριστούγεννα καί ἔτσι τονίζουμε τό οἰκουμενικό καί πανανθρώπινο μήνυμα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς καί
πανηγύρεως. Ἡ σύγχυση, ὅμως, τῆς ἐποχῆς μας καί τά ἔξωθεν ἐρχόμενα ρεύματα τῆς ὑλιστικῆς καί ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποιήσεως τείνουν νά μετατρέψουν τά Χριστούγεννα σέ ἕνα ἐμπορικό πανηγῦρι καί σέ μία ἀποθέωση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ καταναλωτισμοῦ. Τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως μιλοῦν γιά δῶρα, διακοπές στά χιόνια, γιά ρεβεγιόν καί ξενύχτια τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων καί μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν παραδοσιακή ἑλληνορθόδοξη ἑορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου. Προβάλλουν Χριστούγεννα .... χωρίς Χριστό!
πανηγύρεως. Ἡ σύγχυση, ὅμως, τῆς ἐποχῆς μας καί τά ἔξωθεν ἐρχόμενα ρεύματα τῆς ὑλιστικῆς καί ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποιήσεως τείνουν νά μετατρέψουν τά Χριστούγεννα σέ ἕνα ἐμπορικό πανηγῦρι καί σέ μία ἀποθέωση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ καταναλωτισμοῦ. Τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως μιλοῦν γιά δῶρα, διακοπές στά χιόνια, γιά ρεβεγιόν καί ξενύχτια τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων καί μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν παραδοσιακή ἑλληνορθόδοξη ἑορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου. Προβάλλουν Χριστούγεννα .... χωρίς Χριστό!
Στό βωμό τῆς παγκοσμιοποιήσεως θυσιάζεται ὁ ἀληθινός Ἅγιος καί Μέγας Βασίλειος καί μέ τό ὄνομά του ἐμφανίζεται μία στρουμπουλή κοκκινοφορεμένη κούκλα ἡ ὁποία κατακλύζει καταστήματα καί σπίτια. Τί σχέση μέ αὐτά τά ἐμπορικά τεχνάσματα μπορεῖ νά ἔχει ὁ σοφός Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ὁ ὁποῖος χάριζε κυρίως πνευματικά δῶρα καί φώτιζε τούς συνανθρώπους του μέ τήν διδασκαλία καί τήν φιλανθρωπία του; Ἀκόμη καί ὡς πρός τό ὄνομά του ἡ παγκοσμιοποιημένη ἐκδοχή τοῦ ἅη Βασίλη προκαλεῖ σύγχυση. Σάντα Κλάους τόν λένε οἱ Δυτικοί, ὄνομα πού παραπέμπει μᾶλλον στόν Ἅγιο Νικόλαο παρά στόν Ἅγιο Βασίλειο.
Τι έλεγε ο δάσκαλος για τα... κόμματα! Τι έλεγε ο δάσκαλος για τα... κόμματα!
Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά: «Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;». «Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. «Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο τη στιχομυθία. «Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
...
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας. «Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος. «Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Εσύ τί κοτόπουλο έφαγες σήμερα;
Εσύ τί κοτόπουλο έφαγες σήμερα;
Από την Παρασκευή που μας πέρασε έχουμε αρχίσει να δεχόμαστε πληροφορίες για την είδηση που θα διαβάσετε στη συνέχεια. Θα προκαλέσει σε όλους μας εύλογες ανησυχίες... Και θα μας έρθει στο νου το θαύμα των κολλύβων... Μεγάλη ελληνική εταιρία εκτροφής και εμπορίας κοτόπουλων εφαρμόζει τον μουσουλμανικό νόμο στη σφγή τους... ΝΑΙ, δεν πρόκειται για αστείο! Φρικτή πραγματικότητα είναι! Αλήθεια, αν κάποια ανάλογη επιχείρηση ζητούσε από έναν ορθόδοξο ιερέα να κάνει αγιασμο και να αγιάσει τα κοτόπουλα που θα οδηγούνταν σε σφαγή, οι γνωστοί προοδευτικοί κύκλοι δεν θα μιλούσαν για μεσαίωνα; Τώρα σιωπή από παντού. Ας προσέξουμε γιατί το τυπικό της σφαγής κατά τον νόμο μίας άλλης θρησκείας περιλαμβάνει και προσευχές...
Διαβάστε την είδηση και δείτε και τις πολλές πηγές στη συνέχεια:
Γνωρίζετε τί είναι το HALAL; Προφανώς οι περισσότεροι από εσάς όχι. Και όμως το τρώτε καθημερινά.
Η εταιρία Πίνδος που έχει κοτόπουλα, μας ενημερώνει ότι τα κοτόπουλα που βγάζει στην αγορά για να φάμε, είναι σφαγμένα τελετουργικά σύμφωνα με τους νόμους της Σαρία.
Με τον όρο «χαλάλ» περιγράφονται τα προϊόντα που έχουν παραχθεί και προετοιμαστεί με βάση τις παραδόσεις και τους κανόνες της μουσουλμανικής θρησκείας. Στην περίπτωση του κρέατος, πρόκειται για προϊόντα που κατ' αρχάς δεν περιέχουν χοιρινό και προέρχονται από ζώα τα οποία έχουν θανατωθεί με συγκεκριμένο τελετουργικό.
Σύμφωνα λοιπόν με την εταιρία αυτή, πριν θανατώσουν ένα κοτόπουλο, διαβάζει ο Μουσουλμάνος υπάλληλος σφάχτης, μία Μουσουλμανική προσευχή και κατόπιν θανατώνει το κοτόπουλο λέγοντας τα λόγια "Μπισμιλλάχ Ερραχμάν Ερραχήμ, Αλλάχου Εκμπάρ".
Στην εταιρία Πίνδος λοιπόν, αποκλείεται να είναι ΜΗ Μουσουλμάνος υπάλληλος ο σφαγέας διότι θα πρέπει να τηρήσει ευλαβικά την διαδικασία HALAL και να πει την προσευχή. Έχουμε δηλαδή, θρησκευτικό ρατσισμό σε μία θέση υπαλλήλου μιας Ελληνικής Εταιρίας που οι περισσότεροι δυνητικά πελάτες της, είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι..
(πηγή: http://oxipsifo.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html )
Από την Παρασκευή που μας πέρασε έχουμε αρχίσει να δεχόμαστε πληροφορίες για την είδηση που θα διαβάσετε στη συνέχεια. Θα προκαλέσει σε όλους μας εύλογες ανησυχίες... Και θα μας έρθει στο νου το θαύμα των κολλύβων... Μεγάλη ελληνική εταιρία εκτροφής και εμπορίας κοτόπουλων εφαρμόζει τον μουσουλμανικό νόμο στη σφγή τους... ΝΑΙ, δεν πρόκειται για αστείο! Φρικτή πραγματικότητα είναι! Αλήθεια, αν κάποια ανάλογη επιχείρηση ζητούσε από έναν ορθόδοξο ιερέα να κάνει αγιασμο και να αγιάσει τα κοτόπουλα που θα οδηγούνταν σε σφαγή, οι γνωστοί προοδευτικοί κύκλοι δεν θα μιλούσαν για μεσαίωνα; Τώρα σιωπή από παντού. Ας προσέξουμε γιατί το τυπικό της σφαγής κατά τον νόμο μίας άλλης θρησκείας περιλαμβάνει και προσευχές...
Διαβάστε την είδηση και δείτε και τις πολλές πηγές στη συνέχεια:
Γνωρίζετε τί είναι το HALAL; Προφανώς οι περισσότεροι από εσάς όχι. Και όμως το τρώτε καθημερινά.
Η εταιρία Πίνδος που έχει κοτόπουλα, μας ενημερώνει ότι τα κοτόπουλα που βγάζει στην αγορά για να φάμε, είναι σφαγμένα τελετουργικά σύμφωνα με τους νόμους της Σαρία.
Με τον όρο «χαλάλ» περιγράφονται τα προϊόντα που έχουν παραχθεί και προετοιμαστεί με βάση τις παραδόσεις και τους κανόνες της μουσουλμανικής θρησκείας. Στην περίπτωση του κρέατος, πρόκειται για προϊόντα που κατ' αρχάς δεν περιέχουν χοιρινό και προέρχονται από ζώα τα οποία έχουν θανατωθεί με συγκεκριμένο τελετουργικό.
Σύμφωνα λοιπόν με την εταιρία αυτή, πριν θανατώσουν ένα κοτόπουλο, διαβάζει ο Μουσουλμάνος υπάλληλος σφάχτης, μία Μουσουλμανική προσευχή και κατόπιν θανατώνει το κοτόπουλο λέγοντας τα λόγια "Μπισμιλλάχ Ερραχμάν Ερραχήμ, Αλλάχου Εκμπάρ".
Στην εταιρία Πίνδος λοιπόν, αποκλείεται να είναι ΜΗ Μουσουλμάνος υπάλληλος ο σφαγέας διότι θα πρέπει να τηρήσει ευλαβικά την διαδικασία HALAL και να πει την προσευχή. Έχουμε δηλαδή, θρησκευτικό ρατσισμό σε μία θέση υπαλλήλου μιας Ελληνικής Εταιρίας που οι περισσότεροι δυνητικά πελάτες της, είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι..
(πηγή: http://oxipsifo.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html )
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
Ο Ιερέας και η Αδελφότης
του Ιερού Ναού
Αγίου Αθανασίου και Αρχαγγέλου Γαβριήλ , εκφράζουν τις ολόθερμες ευχαριστίες,
σε όλους τους συμπολίτες, που με προθυμία ανταποκρίθηκαν στο κοινωνικό κάλεσμα προσφορασ τροφίμων και
επίσης τον κ. Πάτση Παύλο του ραδιοφωνικού σταθμού RADIO CITY 93 που μέσω των ερτζιανών κυμάτων ενθάρρυνε
τον αγώνα μας για την αξιοπρεπή επιβίωση των δυσκολεμένων οικογενειών
Καλά κι Ευλογημένα Χριστούγεννα
Ο Απόστολος της Κυριακής 16 Δεκεμβρίου 2012
ΚΘ´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (Κολασ. γ´ 4-11) Αδελφοί, ὅταν ὁ
Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος,
ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ
ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε,
ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν,
βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους,
ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ
ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος
αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος,
Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.
(Λουκ.
ιδ´ 16-24, Ματθ. κβ´ 14)
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανθρωπός τις
ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ
ὥρᾳ
τοῦδείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ῾Ο πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ῎Εξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ῎Εξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκός μου. Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
τοῦδείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ῾Ο πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ῎Εξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ῎Εξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκός μου. Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
«”Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει” Αρχιμ. Γεωργίου Χρυσοστόμου»
Η πιο παρεξηγημένη Ιερή Παροιμία “Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε θεμιτά και νόμιμα να καταλύσουμε την νηστεία;” είναι ένα σύνηθες ερώτημα πιστών προς τους ιερείς και ιδιαίτερα προς τους πνευματικούς – εξομολόγους. “Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει”, είναι μια εξίσου συνηθισμένη απάντηση. Πρόκειται όμως για μια παρεξήγηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι παροιμίες αποτελούν καταστάλαγμα της μακρόχρονης εμπειρίας των ανθρώπων. Και για τον λόγο αυτό αναγνωρίστηκαν παντού και πάντοτε ως αναμφισβήτητες αλήθειες. Μία από τις παροιμίες αυτές είναι και η “ασθενής και ωδιπόρος (ή ωδειπόρος) αμαρτίαν ουκ έχει”. Με απλούστερα λόγια: “Ο άρρωστος και η έγκυος γυναίκα δεν αμαρτάνει εάν δεν νηστέψει”. Σήμερα όμως, οι περισσότεροι παρανοούν την έννοια της παραπάνω ρήσης, είτε από άγνοια της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, είτε από την ανορθόγραφη καταγραφή της λέξης ωδιπόρος (και όχι οδοιπόρος = ταξιδιώτης). Έτσι, η ρήση μετατράπηκε σε “ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει” δηλαδή:
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι παροιμίες αποτελούν καταστάλαγμα της μακρόχρονης εμπειρίας των ανθρώπων. Και για τον λόγο αυτό αναγνωρίστηκαν παντού και πάντοτε ως αναμφισβήτητες αλήθειες. Μία από τις παροιμίες αυτές είναι και η “ασθενής και ωδιπόρος (ή ωδειπόρος) αμαρτίαν ουκ έχει”. Με απλούστερα λόγια: “Ο άρρωστος και η έγκυος γυναίκα δεν αμαρτάνει εάν δεν νηστέψει”. Σήμερα όμως, οι περισσότεροι παρανοούν την έννοια της παραπάνω ρήσης, είτε από άγνοια της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, είτε από την ανορθόγραφη καταγραφή της λέξης ωδιπόρος (και όχι οδοιπόρος = ταξιδιώτης). Έτσι, η ρήση μετατράπηκε σε “ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει” δηλαδή:
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ....Η ΑΓΑΠΗ
«Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή.Εκεί βρισκόταν και μια γυναίκα, δεκαοχτώ χρόνια άρρωστη από δαιμονικό πνεύμα. 'Ηταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. 'Οταν την είδε ο Ιησούς,τη φώναξε και της είπε: ‘Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου’. 'Εβαλε πάνω της τα χέρια του κι αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε τον Θεό. Ο αρχισυνάγωγος όμως,αγανακτισμένος που ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία το Σάββατο, γύρισε στο πλήθος και είπε: ‘Υπάρχουν έξι μέρες που επιτρέπεται να εργάζεται κανείς· μέσα σ' αυτές,λοιπόν, να έρχεστε και να θεραπεύεστε, και όχι το Σάββατο’.Ο Κύριος του απάντησε: ‘Υποκριτή! Ο καθένας σας δεν λύνει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί το Σάββατο και πάει να το ποτίσει;Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ'αυτά τα δεσμά το Σάββατο;’ Με τα λόγια του αυτά ντροπιάζονταν όλοι οι αντίπαλοί του κι ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς (Λουκ. 13, 10-17)
Το ευαγγέλιο της Κυριακής 9 Δεκεμβρίου 2012 - Ι᾽ Λουκά Το ευαγγέλιο της Κυριακής 9 Δεκεμβρίου 2012 - Ι᾽ Λουκά
(Λουκ. ιγ´ 10-17)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ᾿Ιδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ
εἶπεν αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ῝Εξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ᾿Απεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ῾Υποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; Ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; Καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
εἶπεν αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ῝Εξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ᾿Απεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ῾Υποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; Ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; Καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
Ο Απόστολος της Κυριακής 9 Δεκεμβρίου 2012 - Αγίας Άννης
(Γαλ. δ´ 22-27)
Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. ἀλλ᾿ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑβραὰμ ἀπέκτησε δύο γιούς, ἕναν ἀπὸ τὴ δούλη κι ἕναν ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη γυναίκα του. ῾Ο γιὸς τῆς δούλης ὅμως γεννήθηκε σύμφωνα μὲ τοὺς φυσικοὺς νόμους, ἐνῶ ὁ γιὸς τῆς ἐλεύθερης σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ. Αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ καταλάβουμε σὰν μιὰ εἰκόνα.
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑβραὰμ ἀπέκτησε δύο γιούς, ἕναν ἀπὸ τὴ δούλη κι ἕναν ἀπὸ τὴν ἐλεύθερη γυναίκα του. ῾Ο γιὸς τῆς δούλης ὅμως γεννήθηκε σύμφωνα μὲ τοὺς φυσικοὺς νόμους, ἐνῶ ὁ γιὸς τῆς ἐλεύθερης σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ. Αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ καταλάβουμε σὰν μιὰ εἰκόνα.
Το Λουτράκι εορτάζει τον Όσιο Πατάπιο
Η
Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου αποτελεί το γυναικείο μοναστήρι που είναι
αφιερωμένο στον Άγιο Πατάπιο και βρίσκεται στα Γεράνεια Όρη σε ύψος 650 μέτρων,
κοντά στην πόλη του Λουτρακίου. Ιδρύθηκε το 1952 όταν ο πατέρας
Νεκτάριος (κοσμικό όνομα Κυριάκος) Μαρμαρινός ίδρυσε στην περιοχή του σπηλαίου
που βρέθηκε ο Άγιος γυναικείο μοναστήρι, όπου μεταφέρθηκε το σκήνωμα του.
Πως έγινε η μεταφορά του σκηνώματος του αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς (συγγενής των Παλαιολόγων και ανεψιός της Αγίας Υπομονής) μετέφερε το λείψανο του αγίου Παταπίου στο όρος Γεράνια στο Λουτράκι (κοντά στην Αθήνα) και το έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο ώστε να το προστατεύσει από τους Οθωμανούς. Το σπήλαιο αυτό έγινε ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ., αλλά αργότερα ερήμωσε.
Πως έγινε η μεταφορά του σκηνώματος του αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς (συγγενής των Παλαιολόγων και ανεψιός της Αγίας Υπομονής) μετέφερε το λείψανο του αγίου Παταπίου στο όρος Γεράνια στο Λουτράκι (κοντά στην Αθήνα) και το έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο ώστε να το προστατεύσει από τους Οθωμανούς. Το σπήλαιο αυτό έγινε ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ., αλλά αργότερα ερήμωσε.
ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ
Γιορτάζουμε σήμερα 8 Δεκεμβρίου,
ημέρα μνήμης του Οσίου Παταπίου, ας πούμε λίγα λόγια:
Ο Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο και από μικρό παιδί είχε «πνεύμα αγάπης και σωφρονισμού» (Β' προς Τιμόθεον, α' 7). Δηλαδή, πνεύμα αγάπης και πνεύμα που σωφρονίζει, ώστε φρόνιμα και συνετά να κυβερνά τον εαυτό του, αποφεύγοντας κάθε ηθική παρεκτροπή, διατηρώντας την αγνότητα, αλλά συγχρόνως παραδειγμάτιζε και τους συνανθρώπους του. Και αυτό το απέδειξε ακόμα περισσότερο, όταν μεγάλωσε.
Αφού διαμοίρασε την κληρονομιά του στους φτωχούς, αποσύρθηκε στην έρημο. Εκεί γέμιζε το χρόνο του με προσευχή, μελέτη και αγαθοεργίες. Σε κάθε κουρασμένο οδοιπόρο που περνούσε από το κελί του, πρόσφερε ανάπαυση και φιλοξενία. Αλλά εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία του παρείχε με διάκριση και πνευματικές οδηγίες και συμβουλές, χρήσιμες για τη σωτηρία της ψυχής του. Έτσι, η φήμη του Παταπίου εξαπλώθηκε γρήγορα και κάθε μέρα πολλοί έφθαναν στο κελί του για να ακούσουν από τα χείλη του επωφελή διδασκαλία.
Μετά από καιρό, ο Πατάπιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, θέλοντας να μείνει άγνωστος, εξέλεξε ένα ησυχαστήριο στις Βλαχερνές. Όμως, η ταπεινή και καθαρή ζωή του Παταπίου, τον αξίωσε να θαυματουργεί. Έτσι και πάλι έγινε γνωστός και πέθανε θεραπεύοντας αρρώστους.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας κλήσεως, ιχνηλατήσας, εκ νεότητας, τας επιδόσεις, δι' ασκήσεως τω κόσμω εξέλαμψας, και δοξασθείς απάθειας ταίς χάρισι, πάθη ποικίλα ίασαι Πατάπιε, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Ο Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο και από μικρό παιδί είχε «πνεύμα αγάπης και σωφρονισμού» (Β' προς Τιμόθεον, α' 7). Δηλαδή, πνεύμα αγάπης και πνεύμα που σωφρονίζει, ώστε φρόνιμα και συνετά να κυβερνά τον εαυτό του, αποφεύγοντας κάθε ηθική παρεκτροπή, διατηρώντας την αγνότητα, αλλά συγχρόνως παραδειγμάτιζε και τους συνανθρώπους του. Και αυτό το απέδειξε ακόμα περισσότερο, όταν μεγάλωσε.
Αφού διαμοίρασε την κληρονομιά του στους φτωχούς, αποσύρθηκε στην έρημο. Εκεί γέμιζε το χρόνο του με προσευχή, μελέτη και αγαθοεργίες. Σε κάθε κουρασμένο οδοιπόρο που περνούσε από το κελί του, πρόσφερε ανάπαυση και φιλοξενία. Αλλά εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία του παρείχε με διάκριση και πνευματικές οδηγίες και συμβουλές, χρήσιμες για τη σωτηρία της ψυχής του. Έτσι, η φήμη του Παταπίου εξαπλώθηκε γρήγορα και κάθε μέρα πολλοί έφθαναν στο κελί του για να ακούσουν από τα χείλη του επωφελή διδασκαλία.
Μετά από καιρό, ο Πατάπιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, θέλοντας να μείνει άγνωστος, εξέλεξε ένα ησυχαστήριο στις Βλαχερνές. Όμως, η ταπεινή και καθαρή ζωή του Παταπίου, τον αξίωσε να θαυματουργεί. Έτσι και πάλι έγινε γνωστός και πέθανε θεραπεύοντας αρρώστους.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας κλήσεως, ιχνηλατήσας, εκ νεότητας, τας επιδόσεις, δι' ασκήσεως τω κόσμω εξέλαμψας, και δοξασθείς απάθειας ταίς χάρισι, πάθη ποικίλα ίασαι Πατάπιε, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
Σκέψεις στον Απόστολο της Κυριακής (῾Η Σύλληψις τῆς ἁγίας ῎Αννης)
Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
῾῾Η δέ ἄνω ῾Ιερουσαλήμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστίν μήτηρ
πάντων ἡμῶν᾽ ( Γαλ. 4, 26)
α.
῾Η ὑπέρβαση τῆς στειρότητας τῆς ἁγίας ῎Αννας, μητέρας τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου,
διά τῆς ἐν πίστει στόν Θεό προσευχῆς της, εἶναι ἡ αἰτία πού ἡ ᾽Εκκλησία μας
ἐπέλεξε σήμερα τό συγκεκριμένο ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου
Παύλου ἀνάγνωσμα. ῾Ο ἀπόστολος θυμίζει στούς Γαλάτες ὅτι ἀπό τά δύο τέκνα
τοῦ ᾽Αβραάμ – τόν ᾽Ισμαήλ ἀπό τή γόνιμη δούλη
του ῎Αγαρ καί τόν ᾽Ισαάκ ἀπό τήν ἐλεύθερη ἀλλά στείρα γυναίκα
του Σάρρα - ἐκεῖνο πού εὐλογήθηκε ἀπό τόν Θεό ἦταν ὁ γιός τῆς στείρας γυναίκας
του, ἀπό τήν ὁποία προῆλθε καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ᾽Ισραήλ. Κι
αὐτό γιατί ἦταν ὁ καρπός τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Θεοῦ καί τῆς πίστεως τοῦ ᾽Αβραάμ.
᾽Αντιστοίχως λειτούργησε καί ἡ εὐλογία πού δόθηκε στή στείρα ῎Αννα:
γέννησε τήν Παναγία μας πού ἦταν καί αὐτή ὁ καρπός τῆς πίστεως καί τῆς προσευχῆς
τῶν γονέων της καί ἀναδείχθηκε ἡ γέφυρα ῾δι᾽ ἧς κατέβη᾽
ὁ Θεός στόν κόσμο ἐν προσώπῳ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, μέ ἀποτέλεσμα τή σωτηρία τοῦ
σύμπαντος κόσμου. Τούρκος, γκρίζος λύκος έγινε χριστιανός γιατί τον φώναξαν Γιώργο
Ποια είναι η απίστευτη ιστορία ενός Τούρκου, γκρίζου λύκου που έγινε κρυπτοχριστιανός και έκανε τον σταυρό του με τη γλώσσα, μέσα στο στόμα;
Μια πραγματικά απίστευτη ιστορία με ένα Τούρκο, στέλεχος των γκρίζων λύκων, που έγινε χριστιανός ορθόδοξος και ζει πλέον στην πατρίδα του ως κρυτποχριαστιανός έρχεται στο φως της δημοσιότητας, από εξομολόγηση του ίδιου σε μοναστήρι στα Χανιά της Κρήτης.
Σύμφωνα με το agioritikovima.gr που την αποκαλύπτει πρόκειται για έναν Τούρκο που έγινε ορθόδοξος όταν η ετοιμοθάνατη γιαγιά του τού αποκάλυψε ότι η καταγωγή του είναι από χριστιανική οικογένεια του Πόντου που επί χρόνια ζούσαν και αυτοί ως κρυπτοχριστιανοί.
Διαβάστε την ιστορία του Τούρκου γκρίζου λύκου του βαπτίστηκε Γιώργος.
Μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, οι προσκυνητές περνώντας στο αρχονταρίκι της Μονής άκουσαν με ενδιαφέρον την ηγουμένη να τους ανακοινώνει: «Σήμερα θα ακούσουμε την καταπληκτική ιστορία ενός πρώην μουσουλμάνου, που έγινε Χριστιανός. Όμως ας τα πει καλύτερα ο ίδιος. Γιώργο, θα μας μιλήσεις;», είπε η Γερόντισσα και το λόγο πήρε ο πρώην μουσουλμάνος.
«Ήμουν ηγετικό στέλεχος των Γκρίζων Λύκων και κατείχα τη θέση του (…). Πολλές φορές είχα συμμετάσχει σε επιθέσεις κατά του Πατριαρχείου και γενικά των Χριστιανών, καθότι ήμουν φανατικός κεμαλιστής, αλλά και μουσουλμάνος».
Σε αυτό το σημείο η Γερόντισσα τον διακόπτει και του λέει αστειευόμενη: «Δηλαδή, Γιώργο, μας πετροβόλησες κι εσύ, όταν είχαμε έρθει στο Πατριαρχείο;» «Όχι», απάντησε εκείνος και συμπλήρωσε: «Σε άλλες πόλεις όμως έχω συμμετάσχει και έχω κάνει και άλλα πολλά…»
Κάποιοι από τους προσκυνητές αλληλοκοιτάχτηκαν συνειδητοποιώντας σιγά σιγά, ότι μπροστά τους είχαν έναν από τους πρώην κορυφαίους Χριστιανομάχους και Ελληνομάχους της Πατρίδας μας. «Είχα πάει μαζί με ομάδα μας, των γκρίζων λύκων, να προκαλέσουμε επεισόδια σε συγκέντρωση ορθοδόξων στην Κωνσταντινούπολη και συγκεκριμένα στο (…). Εκεί μερικοί δικοί μας και εγώ ανακατεμένοι στο πλήθος κοιτάζαμε τους Ρωμιούς έτοιμοι να τους επιτεθούμε, όταν αισθάνθηκα κάποιον ιερέα να μου τραβάει το χέρι και να με αποκαλεί Γιώργο. «Δεν με λένε έτσι, δεν είμαι Γιώργος», του απάντησα αγριεμένα. «Θα γίνεις Γιώργος!», μου απάντησε εκείνος. «Θα βαπτισθείς Χριστιανός!» «Τι είναι αυτά, που λες;», του απάντησα με θυμό και τον απείλησα λέγοντας: «Γι” αυτό, που είπες, θα σου κάνω μήνυση και θα φυλακιστείς!»
Ο ιερέας όμως χωρίς να φοβηθεί μου απάντησε, ότι θα γίνω Χριστιανός, όπως ήταν οι πρόγονοί μου και λέγοντας αυτό έφυγε. Μετά από λίγο καιρό η γιαγιά μου αρρώστησε βαριά και ετοιμοθάνατη όπως ήταν, καθόμουνα δίπλα στο κρεβάτι της και της διάβαζα το κοράνι. Ξαφνικά ακούω τη γιαγιά μου να έχει τον επιθανάτιο ρόγχο και έκπληκτος την βλέπω να κάνει τον σταυρό της και να λέει «Δι” ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…» και στη συνέχεια να καταλήγει. «Τι ήταν αυτό;», φώναζα σοκαρισμένος. «Η γιαγιά δαιμονίστηκε τώρα στα τελευταία της!» Ρώτησα τους γονείς μου, δεν γνώριζαν τίποτα και μου είπαν να μην δίνω σημασία σε αυτά. Ρώτησα και τον παππού μου. Δεν γνώριζε τίποτα. Το περιστατικό αυτό με τη γιαγιά μου άρχισε να μου προκαλεί μεγάλα ερωτήματα προσωπικά και θεολογικά. Απευθύνθηκα στον ιμάμη της περιοχής μου κρατώντας το κοράνι καθώς και ένα ευαγγέλιο και του έθεσα πολλά ερωτήματα συγκρίνοντας τα λόγια του ευαγγελίου και του κορανίου ψάχνοντας να βρω την αλήθεια. Ο ιμάμης όμως δεν ήξερε τι να μου απαντήσει και μου είπε απλά να μην δίνω σημασία σε αυτά τα πράγματα. Έτσι λοιπόν έφυγα απογοητευμένος και σκέφτηκα να ρωτήσω ορθόδοξους ρωμιούς στο (…). Εκείνοι όμως δεν με δέχτηκαν φοβούμενοι το τουρκικό κράτος, όσο κι αν επέμεινα». «Έφυγα θυμωμένος από το (…) λέγοντας μέσα μου, ότι εγώ απευθύνθηκα στη θρησκεία τους και αυτοί δεν με δέχτηκαν. Λίγο καιρό μετά ξαναπήγα απαιτώντας να με δεχτούν, γιατί ποθούσα να μάθω την αλήθεια. Εκείνοι όμως εξακολουθούσαν να μην με δέχονται. Αποφάσισα να φύγω ξανά και τότε ένα λεωφορείο σταμάτησε στην είσοδο του (…). και μία ομάδα προσκυνητών και ιερέων βγήκε από αυτό. Ανάμεσά τους αναγνώρισα τον ιερέα εκείνο, που με είχε αποκαλέσει Γιώργο, ο οποίος με θυμότανε και με κάλεσε κοντά του. Του εξέθεσα τα παράπονά μου, ότι δεν μου επιτρέπουν να συναντηθώ με τον (…) (σημείωση: το όνομα κάποιου μεγάλου ιερέως) και εκείνος τότε με πήρε μαζί του και μπήκαμε μέσα. Η αλήθεια είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται μέσα μου. Εκείνος ο ιερέας, που με είχε αποκαλέσει Γιώργο, μου είπε ακόμα ότι οι Χριστιανοί πρόγονοί μου είχαν το επίθετο (…), γιατί στον τόπο τους, κάπου στην περιοχή του Πόντου, εξασκούσαν ένα επάγγελμα που έχει σχέση με αυτό το επίθετο. Όταν μετά από λίγο καιρό έψαξα στο ληξιαρχείο για το γενεαλογικό μου δέντρο, διαπίστωσα ότι τα λόγια του ιερέως ήταν αληθινά. Οι πρόγονοί μου ήταν όντως Ρωμιοί Χριστιανοί, ασκούσαν το συγκεκριμένο επάγγελμα και είχαν το συγκεκριμένο επίθετο. Πήγα στην Αθήνα και καθ” υπόδειξη του ιερέως γνώρισα τον πατέρα (…), ο οποίος με κατήχησε και με βάπτισε Γεώργιο, το όνομα που είχαν οι περισσότεροι πρόγονοί μου. Κατόπιν πήγα στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στο μοναστήρι, όπου βρίσκεται ο ιερέας που με πρωτοαποκάλεσε Γιώργο. Έμεινα εκεί μερικούς μήνες και κατόπιν επέστρεψα στην Τουρκία ως κρυπτοχριστιανός. Οι γονείς μου δεν μου το συγχωρούν αυτό, ενώ ο παππούς μου μού είπε μυστικά, ότι του έδωσα πολύ μεγάλη χαρά με τη βάπτισή μου. Πριν κλείσει τα μάτια του έκανε τον σταυρό του και πέθανε λέγοντας αυτό, που είχε πει και η γιαγιά μου: «Δι” ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…».
Σύμφωνα με το agioritikovima.gr που την αποκαλύπτει πρόκειται για έναν Τούρκο που έγινε ορθόδοξος όταν η ετοιμοθάνατη γιαγιά του τού αποκάλυψε ότι η καταγωγή του είναι από χριστιανική οικογένεια του Πόντου που επί χρόνια ζούσαν και αυτοί ως κρυπτοχριστιανοί.
Διαβάστε την ιστορία του Τούρκου γκρίζου λύκου του βαπτίστηκε Γιώργος.
Μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, οι προσκυνητές περνώντας στο αρχονταρίκι της Μονής άκουσαν με ενδιαφέρον την ηγουμένη να τους ανακοινώνει: «Σήμερα θα ακούσουμε την καταπληκτική ιστορία ενός πρώην μουσουλμάνου, που έγινε Χριστιανός. Όμως ας τα πει καλύτερα ο ίδιος. Γιώργο, θα μας μιλήσεις;», είπε η Γερόντισσα και το λόγο πήρε ο πρώην μουσουλμάνος.
«Ήμουν ηγετικό στέλεχος των Γκρίζων Λύκων και κατείχα τη θέση του (…). Πολλές φορές είχα συμμετάσχει σε επιθέσεις κατά του Πατριαρχείου και γενικά των Χριστιανών, καθότι ήμουν φανατικός κεμαλιστής, αλλά και μουσουλμάνος».
Σε αυτό το σημείο η Γερόντισσα τον διακόπτει και του λέει αστειευόμενη: «Δηλαδή, Γιώργο, μας πετροβόλησες κι εσύ, όταν είχαμε έρθει στο Πατριαρχείο;» «Όχι», απάντησε εκείνος και συμπλήρωσε: «Σε άλλες πόλεις όμως έχω συμμετάσχει και έχω κάνει και άλλα πολλά…»
Κάποιοι από τους προσκυνητές αλληλοκοιτάχτηκαν συνειδητοποιώντας σιγά σιγά, ότι μπροστά τους είχαν έναν από τους πρώην κορυφαίους Χριστιανομάχους και Ελληνομάχους της Πατρίδας μας. «Είχα πάει μαζί με ομάδα μας, των γκρίζων λύκων, να προκαλέσουμε επεισόδια σε συγκέντρωση ορθοδόξων στην Κωνσταντινούπολη και συγκεκριμένα στο (…). Εκεί μερικοί δικοί μας και εγώ ανακατεμένοι στο πλήθος κοιτάζαμε τους Ρωμιούς έτοιμοι να τους επιτεθούμε, όταν αισθάνθηκα κάποιον ιερέα να μου τραβάει το χέρι και να με αποκαλεί Γιώργο. «Δεν με λένε έτσι, δεν είμαι Γιώργος», του απάντησα αγριεμένα. «Θα γίνεις Γιώργος!», μου απάντησε εκείνος. «Θα βαπτισθείς Χριστιανός!» «Τι είναι αυτά, που λες;», του απάντησα με θυμό και τον απείλησα λέγοντας: «Γι” αυτό, που είπες, θα σου κάνω μήνυση και θα φυλακιστείς!»
Ο ιερέας όμως χωρίς να φοβηθεί μου απάντησε, ότι θα γίνω Χριστιανός, όπως ήταν οι πρόγονοί μου και λέγοντας αυτό έφυγε. Μετά από λίγο καιρό η γιαγιά μου αρρώστησε βαριά και ετοιμοθάνατη όπως ήταν, καθόμουνα δίπλα στο κρεβάτι της και της διάβαζα το κοράνι. Ξαφνικά ακούω τη γιαγιά μου να έχει τον επιθανάτιο ρόγχο και έκπληκτος την βλέπω να κάνει τον σταυρό της και να λέει «Δι” ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…» και στη συνέχεια να καταλήγει. «Τι ήταν αυτό;», φώναζα σοκαρισμένος. «Η γιαγιά δαιμονίστηκε τώρα στα τελευταία της!» Ρώτησα τους γονείς μου, δεν γνώριζαν τίποτα και μου είπαν να μην δίνω σημασία σε αυτά. Ρώτησα και τον παππού μου. Δεν γνώριζε τίποτα. Το περιστατικό αυτό με τη γιαγιά μου άρχισε να μου προκαλεί μεγάλα ερωτήματα προσωπικά και θεολογικά. Απευθύνθηκα στον ιμάμη της περιοχής μου κρατώντας το κοράνι καθώς και ένα ευαγγέλιο και του έθεσα πολλά ερωτήματα συγκρίνοντας τα λόγια του ευαγγελίου και του κορανίου ψάχνοντας να βρω την αλήθεια. Ο ιμάμης όμως δεν ήξερε τι να μου απαντήσει και μου είπε απλά να μην δίνω σημασία σε αυτά τα πράγματα. Έτσι λοιπόν έφυγα απογοητευμένος και σκέφτηκα να ρωτήσω ορθόδοξους ρωμιούς στο (…). Εκείνοι όμως δεν με δέχτηκαν φοβούμενοι το τουρκικό κράτος, όσο κι αν επέμεινα». «Έφυγα θυμωμένος από το (…) λέγοντας μέσα μου, ότι εγώ απευθύνθηκα στη θρησκεία τους και αυτοί δεν με δέχτηκαν. Λίγο καιρό μετά ξαναπήγα απαιτώντας να με δεχτούν, γιατί ποθούσα να μάθω την αλήθεια. Εκείνοι όμως εξακολουθούσαν να μην με δέχονται. Αποφάσισα να φύγω ξανά και τότε ένα λεωφορείο σταμάτησε στην είσοδο του (…). και μία ομάδα προσκυνητών και ιερέων βγήκε από αυτό. Ανάμεσά τους αναγνώρισα τον ιερέα εκείνο, που με είχε αποκαλέσει Γιώργο, ο οποίος με θυμότανε και με κάλεσε κοντά του. Του εξέθεσα τα παράπονά μου, ότι δεν μου επιτρέπουν να συναντηθώ με τον (…) (σημείωση: το όνομα κάποιου μεγάλου ιερέως) και εκείνος τότε με πήρε μαζί του και μπήκαμε μέσα. Η αλήθεια είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται μέσα μου. Εκείνος ο ιερέας, που με είχε αποκαλέσει Γιώργο, μου είπε ακόμα ότι οι Χριστιανοί πρόγονοί μου είχαν το επίθετο (…), γιατί στον τόπο τους, κάπου στην περιοχή του Πόντου, εξασκούσαν ένα επάγγελμα που έχει σχέση με αυτό το επίθετο. Όταν μετά από λίγο καιρό έψαξα στο ληξιαρχείο για το γενεαλογικό μου δέντρο, διαπίστωσα ότι τα λόγια του ιερέως ήταν αληθινά. Οι πρόγονοί μου ήταν όντως Ρωμιοί Χριστιανοί, ασκούσαν το συγκεκριμένο επάγγελμα και είχαν το συγκεκριμένο επίθετο. Πήγα στην Αθήνα και καθ” υπόδειξη του ιερέως γνώρισα τον πατέρα (…), ο οποίος με κατήχησε και με βάπτισε Γεώργιο, το όνομα που είχαν οι περισσότεροι πρόγονοί μου. Κατόπιν πήγα στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στο μοναστήρι, όπου βρίσκεται ο ιερέας που με πρωτοαποκάλεσε Γιώργο. Έμεινα εκεί μερικούς μήνες και κατόπιν επέστρεψα στην Τουρκία ως κρυπτοχριστιανός. Οι γονείς μου δεν μου το συγχωρούν αυτό, ενώ ο παππούς μου μού είπε μυστικά, ότι του έδωσα πολύ μεγάλη χαρά με τη βάπτισή μου. Πριν κλείσει τα μάτια του έκανε τον σταυρό του και πέθανε λέγοντας αυτό, που είχε πει και η γιαγιά μου: «Δι” ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…».
http://www.aegeanews.gr/
Εορτές Αγίας Βαρβάρας προστάτιδας Πυροβολικού & Αγίου Νικολάου Πολιούχου Κω
Εορτές Αγίας Βαρβάρας και Αγίου Νικολάου εν όψει.
Την Τρίτη 4/12 γιορτάζει η Προστάτιδα του Πυροβολικού Αγία Βαρβάρα στο στρατόπεδο Τσακαλώτου στη Μεσσαριά. Την παραμονή στις 4 και μισή το απόγευμα θα ψαλεί Εσπερινός.
Ανήμερα στις 11 θα γίνει ο επίσημος εορτασμός και η καθιερωμένη δεξίωση στο στρατόπεδο με λουκουμάδες και κονιάκ
Την Τρίτη 4/12 γιορτάζει η Προστάτιδα του Πυροβολικού Αγία Βαρβάρα στο στρατόπεδο Τσακαλώτου στη Μεσσαριά. Την παραμονή στις 4 και μισή το απόγευμα θα ψαλεί Εσπερινός.
Ανήμερα στις 11 θα γίνει ο επίσημος εορτασμός και η καθιερωμένη δεξίωση στο στρατόπεδο με λουκουμάδες και κονιάκ
Η «Κιβωτός» του π.Αντωνίου στον Κολωνό...
Με αφορμή την τριαντάχρονη γνωριμία και συνεργασία μου με την ηθοποιό Τζένη Ρουσσέα, γνώρισα και αγάπησα την ιδιαίτερη πατρίδα της, την Ζάκυνθο. Μπορεί πια να μην πηγαίνω τα καλοκαίρια, όπως έκανα σχεδόν τριάντα χρόνια, μου έχει όμως μείνει μια συνήθεια. Να διαβάζω σχεδόν καθημερινά τα νέα του νησιού.
Μια από τις ιστοσελίδες που διαβάζω είναι το «Νυχθημερόν», ενός ιδιαίτερα δραστήριου ιερέα της Ζακύνθου του πατέρα Παναγιώτη Καποδίστρια. Έτσι σήμερα στην σελίδα του είδα ένα βίντεο που νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το δουν όσο γίνεται περισσότεροι. Στο βίντεο ο π.Παναγιώτης έχει βάλει τον τίτλο: «Ο π. Αντώνιος για την «Κιβωτό του κόσμου» και της ψυχής του» - προς γνώσιν και συμμόρφωσιν όλων μας!!!
Στο βίντεο μιλάει ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου για την «Κιβωτό» του. Μιλάει με ένα απλό, καθημερινό, αληθινό τρόπο που αγγίζει την ψυχή του θεατή - ακροατή. Μιλάει για την δημιουργία της «Κιβωτού», για τον μοναχικό του αγώνα στην αρχή, που δέκα τέσσερα χρόνια μετά έχει γίνει αγώνας σχεδόν πεντακοσίων εθελοντών που βοηθούν καθημερινά περισσότερα από 2000 άτομα, κυρίως παιδιά..
Διαβάζω στην ιστοσελίδα της «Κιβωτού» : «Από το παράθυρό μου έβλεπα νέα παιδιά εγκαταλειμμένα, μπλεγμένα στα ναρκωτικά και την εξαθλίωση. Άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μπορώ να τα βοηθήσω. Στην αρχή ήταν μια παρέα εφήβων. Πλησίασα και ζήτησα να παίξουμε έναν αγώνα μπάσκετ. Σήμερα στην Κιβωτό έρχονται 187 παιδιά όλων των ηλικιών. Η πόρτα μας γι΄ αυτά θα είναι πάντοτε ανοιχτή».
O ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου είναι εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Κολωνού. Η περιοχή είναι, από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα, αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει, όπως λέει. Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η Κιβωτός του Κόσμου, μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδιατους».
«Στόχος μας είναι τα παιδιά να νιώσουν ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που έχουν γνωρίσει. Μόνο κίνητρό μας είναι η αγάπη και σε αυτή βασιζόμαστε», λέει γεμάτος ικανοποίηση.
Η Κιβωτός ιδρύθηκε το 1998 από τον 26άχρονο τότε Ιερέα, που διαπιστώνοντας τις πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών θέλησε να βοηθήσει με σκοπό να ανατρέψει και να βελτιώσει αυτήν την άσχημη κατάσταση και να αποτελέσει η Κιβωτός μία εστία φροντίδας συμπαράστασης και ελπίδας για το μέλλον αυτών των παιδιών της "άλλης" Αθήνας.»
Δείτε το βίντεο. Για 18 λεπτά θα γαληνέψει η ψυχή σας. Δείτε πως πραγματικά πρέπει να είναι και πως πρέπει να μιλάει ένας ιερέας. Δείτε την καθαρότητα του προσώπου του, την αλήθεια που εκπέμπει..
Και μετά μπείτε στην σελίδα της «Κιβωτού» και βοηθήστε με όποιο τρόπο μπορείτε το έργο αυτού του πραγματικού «ΙΕΡΕΑ»
Η Αγία Βαρβάρα έζησε το τέλος του 3ου αι. και αρχές του 4ου στην Ηλιούπολη, πόλη της Κοίλης Συρίας. Ο πατέρας της ονομαζόταν Διόσκουρος και ήταν φανατικός ειδωλολάτρης. Ήταν πολύ πλούσιος και διοικητής της Ηλιούπολης με μεγάλη πολιτική εξουσία και δύναμη.
Οι ιστορικές πληροφορίες δεν αναφέρουν καθόλου το όνομα της μητέρας της, ούτε ποιά στάση τήρησε σε όλη την περιπέτεια και στο φρικτό μαρτύριο της κόρης της. Υποθέτουμε πώς είχε πεθανει. Η Βαρβάρα ήταν το μονακριβο παιδί τους. Ήταν αφάνταστα ωραία στο σώμα, αλλά και στην ψυχή, και είχε πολλή χάρη, ευφυία, σεμνότητα και σωφροσύνη.
Πανηγυρίζει ο Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου Πυλίου
Ανακοίνωση - πρόσκληση
Ο Πανηγυρίζον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πυλίου, καλεί όλους τους πιστούς του νησιού, να τιμήσουν με την παρουσία τους
τις εορταστικές εκδηλώσεις για τον Άγιο Νικολάου, ο οποίος είναι προστάτης ολόκληρου του νησιού.
Την Τετάρτη στις 17:30 θα ψαλεί Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός
& την Πέμπτη στις 07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
Ο Πανηγυρίζον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πυλίου, καλεί όλους τους πιστούς του νησιού, να τιμήσουν με την παρουσία τους
τις εορταστικές εκδηλώσεις για τον Άγιο Νικολάου, ο οποίος είναι προστάτης ολόκληρου του νησιού.
Την Τετάρτη στις 17:30 θα ψαλεί Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός
& την Πέμπτη στις 07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
Ο Απόστολος της Κυριακής 2 Δεκεμβρίου 2012 - ΚΣΤ´ Επιστολή
(᾿Εφεσ.
ε´ 8-19)
Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· – ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ
Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· – δοκιμάζοντες τί ἐστιν
εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους,
μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·
τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς
ἐστι. Διὸ λέγει· ῎Εγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι
ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι,
ἀλλ᾿ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο
μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε
οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς
καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ
Κυρίῳ.
Το Τίμιο Ξύλο κάνει το γύρο του κόσμου 16 φορές την ημέρα από τον Διαστημικό Σταθμό ISS!
...Συγκίνηση και κοσμοσυρροή για τους Ρώσους Αστροναύτες
σε Αθήνα - Θεσ/νίκη...
Πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις του τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος" με θέμα: «Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας».
Πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις του τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος" με θέμα: «Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας».
Η επίσκεψη των Ρώσων ομόδοξων αδελφών μας π. Ιώβ Τάλατς
και κ. Βαλερί Κόρζουν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η παρουσίαση του έργου τους που
συντελείται στην πατρίδα τους, στο κοσμοδρόμιο στην Αστερούπολη, προξένησε
βαθύτατη συγκίνηση και θαυμασμό για τα μεγάλα και θαυμάσια που ο Πάνσοφος
επιτελεί στη χώρα τους.
Η Τεσσαρακονθήμερος Νηστεία των Χριστουγέννων και το Ιερό Σαρανταλείτουργο
Από την 15 Νοεμβρίου εκάστου έτους άρχεται η
τεσσαρακονθήμερος νηστεία των Χριστουγέννων. Πρόκειται για την δεύτερη μακρά
περίοδο νηστείας μετά τη μεγάλη Τεσσαρακοστή, μια περίοδο έντονου πνευματικού
αγώνα και ψυχοσωματικής προετοιμασίας επ’ ευκαιρία του εορτασμού της μεγάλης
εορτής της Γεννήσεως του Κυρίου μας, δηλαδή των Χριστουγέννων.
Από την 15ην Νοεμβρίου έως την 17ην Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας, προτρέπει σε όλους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να νηστεύουμε το κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά και επιτρέπει να καταλύουμε ψάρι (εκτός Τετάρτης και Παρασκευής). Μετά την 17ην Δεκεμβρίου νηστεύουμε και το ψάρι.
Βασική προϋποθέσει για την τήρηση και επίτευξη της σωστής νηστείας είναι όταν αυτή συνδυάζεται με προσευχή, ελεημοσύνη , εξομολόγηση και αγάπη προς τον πλησίον.
Έτσι, η εκκλησιαστική παράδοση προβλέπει για την περίοδο αυτή την καθημερινή τέλεση της θείας λειτουργίας, το λεγόμενο Σαρανταλείτουργο.
Το Σαρανταλείτουργο είναι πολύ μεγάλη ευλογία. Είναι μοναδική ευκαιρία για βίωση της μυστηριακής και λατρευτικής ζωής, έτσι όπως μόνο οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν την ευλογία να βιώνουν.
Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος Τονίζει Χαρακτηρίστηκα : «Σπουδάζετε πυκνότερον συνέρχεσθαι εἰς εὐχαριστίαν θεοῦ καὶ εἰς δόξαν. Ὅταν γὰρ πυκνῶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ γίνεσθε, καθαιροῦνται οἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ καὶ λύεται ὁ ὄλεθρος αὐτοῦ».
Από την 15ην Νοεμβρίου έως την 17ην Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας, προτρέπει σε όλους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να νηστεύουμε το κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά και επιτρέπει να καταλύουμε ψάρι (εκτός Τετάρτης και Παρασκευής). Μετά την 17ην Δεκεμβρίου νηστεύουμε και το ψάρι.
Βασική προϋποθέσει για την τήρηση και επίτευξη της σωστής νηστείας είναι όταν αυτή συνδυάζεται με προσευχή, ελεημοσύνη , εξομολόγηση και αγάπη προς τον πλησίον.
Έτσι, η εκκλησιαστική παράδοση προβλέπει για την περίοδο αυτή την καθημερινή τέλεση της θείας λειτουργίας, το λεγόμενο Σαρανταλείτουργο.
Το Σαρανταλείτουργο είναι πολύ μεγάλη ευλογία. Είναι μοναδική ευκαιρία για βίωση της μυστηριακής και λατρευτικής ζωής, έτσι όπως μόνο οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν την ευλογία να βιώνουν.
Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος Τονίζει Χαρακτηρίστηκα : «Σπουδάζετε πυκνότερον συνέρχεσθαι εἰς εὐχαριστίαν θεοῦ καὶ εἰς δόξαν. Ὅταν γὰρ πυκνῶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ γίνεσθε, καθαιροῦνται οἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ καὶ λύεται ὁ ὄλεθρος αὐτοῦ».
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 2012 - Κυριακή Θ´ Λουκά
(Λουκ. ιβ´ 16-21)
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ᾿Ανθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; Καὶ εἶπε·Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ῎Αφρων, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; Οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ῾Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
Ο Απόστολος της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 2012 - ΚΔ´ Επιστολή
(᾿Εφεσ. β´ 14-22)
Αδελφοί, Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰνκαὶ τοῖς ἐγγύς, ὅτι δι᾿ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. ῎Αρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.
Ἀπόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, ὁ Χριστὸς πραγματικὰ εἶναι γιὰ μᾶς ἡ εἰρήνη.
Ἀπόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, ὁ Χριστὸς πραγματικὰ εἶναι γιὰ μᾶς ἡ εἰρήνη.
ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ: ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ
Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος
Με τα μάτια της ψυχής μας, ας κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και ας ακολουθήσουμε το αστέρι των σοφών μάγων, σε ένα ταξίδι προς τη Βηθλεέμ.
Η εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει σις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώσει, γενήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμεθα και πανηγυρίζουμε.
Με τα μάτια της ψυχής μας, ας κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και ας ακολουθήσουμε το αστέρι των σοφών μάγων, σε ένα ταξίδι προς τη Βηθλεέμ.
Η εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει σις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώσει, γενήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμεθα και πανηγυρίζουμε.
Στην ουρά, στο ταμείο του Super Market
Γράφει ο αρίσταρχος
Αράδιαζε με σιγουριά πάνω στην μεταφορική ταινία τα ψώνια που είχε μαζέψει στο καροτσάκι. Ατέλειωτα τα εφόδια, γέμισε η ταινία. Γεμάτο και το καρότσι. Έριξε μια ματιά στην κυρία που ήταν μετά από αυτήν. Κρατούσε στα χέρια της ένα γάλα κι ένα γιαουρτάκι. Χαμογέλασε και της είπε ευγενικά. “Παρακαλώ περάστε, έχετε μόνο δύο πράγματα”. Εκείνη αρνήθηκε
μ’ ένα ξερό “όχι, ευχαριστώ” και βάλθηκε να κοιτά τα ξένα ψώνια με αυστηρό ύφος.
Τα μάτια της χτενίζαν ένα προς ένα όλα τα προϊόντα. Το σκελετωμένο της πρόσωπο σκαμμένο απ’ τα χρόνια γινόταν ακόμη πιο άγριο από το συνοφρύωμα για την ξένη αφθονία. Φορούσε ένα φουστάνι φτηνιάρικο αγορασμένο μάλλον από λαϊκή και τα μαλλιά της ψαρά, άβαφα την έκαναν να φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική της ηλικία.
Αράδιαζε με σιγουριά πάνω στην μεταφορική ταινία τα ψώνια που είχε μαζέψει στο καροτσάκι. Ατέλειωτα τα εφόδια, γέμισε η ταινία. Γεμάτο και το καρότσι. Έριξε μια ματιά στην κυρία που ήταν μετά από αυτήν. Κρατούσε στα χέρια της ένα γάλα κι ένα γιαουρτάκι. Χαμογέλασε και της είπε ευγενικά. “Παρακαλώ περάστε, έχετε μόνο δύο πράγματα”. Εκείνη αρνήθηκε
μ’ ένα ξερό “όχι, ευχαριστώ” και βάλθηκε να κοιτά τα ξένα ψώνια με αυστηρό ύφος.
Τα μάτια της χτενίζαν ένα προς ένα όλα τα προϊόντα. Το σκελετωμένο της πρόσωπο σκαμμένο απ’ τα χρόνια γινόταν ακόμη πιο άγριο από το συνοφρύωμα για την ξένη αφθονία. Φορούσε ένα φουστάνι φτηνιάρικο αγορασμένο μάλλον από λαϊκή και τα μαλλιά της ψαρά, άβαφα την έκαναν να φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική της ηλικία.
η εις Διάκονον χειροτονία του Αμβροσίου μοναχού
η εις Διάκονον χειροτονία του Αμβροσίου μοναχού στον κατάμεστο ΙΝ του Αγ. Νικολάου
Σήμερα πραγματοποιήθηκε εις Διάκονον χειροτονία του συμπατριώτη μας νέου μοναχού Αμβροσίου στον κατάμεστο από κόσμο Μητροπολιτικό Ι.Ναό του Αγ. Νικολάου (τόσος κόσμος μόνο στη γιορτή του βλέπει κανείς), παρουσία του Δημάρχου και εκπροσώπων των τοπικών αρχών.Ιδιαίτερα συγκινητικές ήταν οι ομιλίες πριν την χειροτονία από τον γενικό Αρχιερατικό π. Ιωάννη Διακοπαναγιώτη ο οποίος είχε μαζί του από μικρό παιδί το νέο Διάκονο στην Αγ. Παρασκευή.
Όπου όπως τόνισε κατασυγκινημένος και με τρεμάμενη φωνή ο ίδιος ο νέος Διάκονος πήρε τη φλόγα και την μεγάλη αγάπη του για την εκκλησία κάνοντας μνεία στον μακαριστό π. Γεώργιο Σαρρή που τον παρότρυνε να ακολουθήσει την ιδιαίτερη κλίση του.
Με δάκρυα στα μάτια και πατρική αγάπη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναθαναήλ είπε απευθυνόμενος προς το νέο Διάκονο πως “η τοπική εκκλησία στηρίζει πολλά επάνω στους ώμους σου...” Και του εξήγησε ότι φέρει πλέον το όνομα ενός μεγάλου Αγίου της εκκλησίας μας του Αγ. Αμβροσίου επισκόπου Μεδιολάνων, όπως και του Γέροντα Αμβροσίου του Αγιορείτη, μιας Οσιακής μορφής (πνευματικού πατέρα του Μητροπολίτη Καρπάθου Κάσου, Αμβροσίου)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)