Εγκύκλιος του Οικουμενικού Πατριάρχου για τη Μεγ.Τεσσαρακοστή

Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Θείοι Πατέρες εθέσπισαν όπως της μεγάλης εορτής της Αναστάσεως του Κυρίου προηγήται περίοδος ασκήσεως και πνευματικής καθάρσεως, διαρκείας τεσσαράκοντα ημερών. Η άσκησις πραγματοποιείται και δια του περιορισμού των τροφών, δηλονότι της νηστείας, αλλά κυρίως δια της αποχής από το κακόν. Τονίζει χαρακτηριστικώς ο ιερός υμνογράφος ότι αληθής και ευπρόσδεκτος από τον Θεόν νηστεία είναι η των κακών αλλοτρίωσις, η εγκράτεια γλώσσης, η θυμού αποχή, ο χωρισμός από των κακών επιθυμιών, της καταλαλιάς, του ψεύδους και της επιορκίας, η επανόρθωσις της αδικίας, η δίωξις του εμπαθούς λογισμού, η θερμη εξομολόγησις, ο καθαρμός της συνειδήσεως, “ης ουδέν εν κόσμω βιαιότερον”, η εγκράτεια από “παθών βλαβερών, από φθόνου και μίσους, από πάσης κακίας”, η αποφυγή της “εκτροπής του νοός”, η ομολογία των εσφαλμένων· ότι “εγγύς επί θύραις ο Κριτής εστιν”, ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, “ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών” (Μεγας Κανών Αγίου Ανδρέου Κρήτης).

«Ο Ιησούς κι ο άστεγος»

Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα...
Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα που σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχές...

Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και

κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν ερχόταν...

Τον κοίταξα άλλη μια φορά και του την προσέφερα μαζί με το νερό... Την πήρε στα χέρια αλλά δεν την έφαγε...

«Ένα τσιγάρο έχεις να μου δώσεις;»

«Δεν καπνίζω», του λέω, άλλα τρέχω στο περίπτερο δίπλα του και αγοράζω ένα πακέτο, δεν θυμάμαι και ποια μάρκα...

Το προσφέρω χαμογελώντας και καθώς απομακρύνομαι μη έχοντας να δώσω κάτι άλλο, ξεκίνησε η δική του προσφορά!!!

Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή

 

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση:
- «Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.
»Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν' ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα.
Την πλησίασα και τη ρώτησα.
Είστε από εδώ;

Ο Απόστολος της Κυριακής 31 Μαρτίου 2013 - Κυριακή Β´ Νηστειών

 

(῾Εβρ. α´ 10 - β´ 3)

Κατ᾿ ἀρχάς σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι». Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· «Κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου»; Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ

πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;

Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, μή ποτε παραρρυῶμεν. Εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 31 Μαρτίου 2013 - Κυριακή Β´ Νηστειών

 

(Μαρκ. β´ 1-12)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Καπερναοὺμ, καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν,

παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων· Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ᾿ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ᾿Ιδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ῏Ησαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; Τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός;

Η Λειτουργία των Προηγιασμένων

Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

 

Απ' όλους τους λειτουργικούς κανόνες που αναφέρονται στη Μεγάλη Σαρακοστή ένας είναι που έχει αποφασιστική σημασία για τη κατανόησή της, παράδοξο αλλά είναι το κλειδί. Πρόκειται για τον κανόνα που απαγορεύει τη τέλεση της Θείας Λειτουργίας στη διάρκεια της Μ. Σαρακοστής (εκτός Σαββάτου και Κυριακής), με μόνη εξαίρεση τη γιορτή του Ευαγγελισμού αν πέσει από Δευτέρα έως Παρασκευή.

Όμως αυτές τις μέρες ορίζεται να τελείται μια ειδική ακολουθία που ονομάζεται Λειτουργία των “Προηγιασμένων Δώρων”.

Δεν τελείται η Θεία Ευχαριστία στις μέρες της νηστείας γιατί η τέλεσή της είναι πανηγυρική, είναι μια διαρκής κίνηση χαράς. Η Θεία Ευχαριστία σαν μυστήριο και πανηγυρισμός της Βασιλείας, σαν γιορτή της Εκκλησίας, δε συμβιβάζεται με τη νηστεία και δεν τελείται στη διάρκεια της Μ.Σαρακοστής. Τελείται όμως η “Προηγιασμένη”, τα Τίμια Δώρα δηλαδή, έχουν καθαγιασθεί στη Θεία Λειτουργία της Προηγούμενης Κυριακής και φυλάγονται στην Αγία Τράπεζα για να προσφερθούν τις καθημερινές, σαν χάρη και δύναμη της Βασιλείας του Θεού που ενεργεί στον κόσμο, σαν προμηθευτής της “ουσιαστικής τροφή” μας και των όπλων για τον πνευματικό αγώνα μας.

Τα άμφια των ιεροπαίδων

Τα παιδιά που διακονούν μέσα στο Άγιο Βήμα, φορούν κι αυτά τα δικά τους άμφια, το στιχάριο και την ζώνη.

Το στιχάριο είναι ένας ποδήρης χιτώνας με φαρδιά μανίκια, ενώ η ζώνη είναι μια στενόμακρη λωρίδα υφάσματος η οποία μπαίνει σταυρωτά στους ώμους και οι δυο άκρες
καταλήγουν μπροστά στη μέση.

Το ύφασμα με το οποίο κατασκευάζονται μπορεί να είναι από απλό έως και πολυτελές, στόφα, δαμασκηνό.

Συμβολίζουν τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, τα οποία είναι διακονικά πνεύματα.

Το "Σύνθημα" της Μεγάλης Σαρακοστής

Πρωτοπρ. π. Γεωργίου Δορμπαράκη

῾᾽Αποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός᾽.
Το "σύνθημα"- προσανατολισμός πού ἀκούγεται καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῆς Μ. Σαρακοστῆς εἶναι τό λόγιο τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τό ὁποῖο καλεῖ σέ ἀποτίναξη τῶν σκοτεινῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων μας καί σέ ἔνδυσή μας μέ τά ὅπλα τοῦ φωτός. ῾᾽Αποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός᾽.
Τό πρῶτο πού μᾶς ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος εἶναι ν᾽ ἀποδεχθοῦμε ὅτι πολύ συχνά βρισκόμαστε σέ κατάσταση σκότους, δηλ. ἁμαρτίας, γι᾽ αὐτό καί τά ἔργα μας εἶναι ἔργα ἁμαρτωλά. Κι εἶναι γεγονός ὄτι δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος καί μάλιστα Χριστιανός, πού νά μήν ὁμολογεῖ μέ εὐκολία τήν ἁμαρτωλότητά του σ᾽ ἕνα γενικό καί ἀόριστο ἐπίπεδο. ῾Καί ποιός δέν εἶναι ἁμαρτωλός;᾽ ἀκοῦμε ἀπό τόν καθένα στήν ὅποια συζήτηση πού μποροῦμε νά κάνουμε μαζί του. Μιά τέτοια ὁμολογία ὅμως πού καλύπτεται κάτω ἀπό τήν ἀοριστολογία καί τή γενικολογία δέν φαίνεται νά εἶναι αὐτό πού ἔχει κατά νοῦ ὁ ἀπόστολος. Καί τοῦτο γιατί ἡ ἀόριστη ἀποδοχή τῆς ἁμαρτωλότητός μας κατά πᾶσα πιθανότητα λειτουργεῖ ὡς ἄλλοθι τῆς ἴδιας τῆς ἁμαρτίας μας, ἀφοῦ τελικά ὅλοι τό...ἴδιο κάνουμε καί στήν ἴδια κατάσταση βρισκόμαστε. Μέ ἄλλα λόγια ὁμολογοῦμε τήν ἁμαρτωλότητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης μας γιά νά τή δικαιώσουμε ὡς κάτι τό φυσικό!

Το Άγιο Όρος από ψηλά

Δεν είσαι μόνος - «Οι Πύρινες Γλώσσες (video)

Το πρώτο επεισόδιο γυρίστηκε στην Αστυπάλαια, Αντιόχεια, Κωνσταντινούπολη, Μερσίνα και Ταρσό.
«Όλοι όσοι πίστευαν, έμεναν μαζί και είχαν τα πάντα κοινά. Πουλούσαν τα κτήματα και όλα τους τα υπάρχοντα και τα μοίραζαν μεταξύ τους, ανάλογα με την ανάγκη του καθενός».
Πράξεις των Αποστόλων, 1ος αιώνας
Η νέα πραγματικότητα, με την εφαρμογή της κοινοκτημοσύνης στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων, με την δημοκρατική εκλογή των επτά Διακόνων και την έμπρακτη εφαρμογή της αγάπης σε όλες της φάσεις της ζωής των πρώτων χριστιανών, αποτέλεσε τομή στην ιστορία του ανθρώπινου γένους και αποτελεί μέχρι σήμερα το ζητούμενο για την Εκκλησία αλλά και τους υπόλοιπους ανθρώπινους προοδευτικούς θεσμούς.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 17 Μαρτίου 2013 - Κυριακή της Τυρινής

 

(Ματθ. στ´ 14-21)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει

τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
῞Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀ-φανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.
Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Ο Απόστολος της Κυριακής 17 Μαρτίου 2013 - Κυριακή της Τυρινής

 

(Ρωμ. ιγ´ 11-ιδ´ 4)

Ἀδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ᾿Αποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ῾Ως ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις

διαλογισμῶν. ῞Ος μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. ῾Ο ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

Λόγος Κατηχητήριος επί τη ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής

 

+ Βαρθολομαίος ελέω Θεού Αρχιεπίκσοπος Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάερχης παντί τω πληρώματι της Εκκλησίας, χάρις είη και ειρήνη παρά του Σωτήρος και Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, παρ᾽ ημών ευχή, ευλογία και συγχώρησις.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Οἱ τά πάντα καλῶς διαταξάμενοι Θεῖοι Πατέρες ἐθέσπισαν ὅπως τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου προηγῆται περίοδος ἀσκήσεως καί πνευματικῆς καθάρσεως, διαρκείας τεσσαράκοντα ἡμερῶν. Ἡ ἄσκησις πραγματοποιεῖται καί διά τοῦ περιορισμοῦ τῶν τροφῶν, δηλονότι τῆς νηστείας, ἀλλά κυρίως διά τῆς ἀποχῆς ἀπό τό κακόν. Τονίζει χαρακτηριστικῶς ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὅτι ἀληθής καί εὐπρόσδεκτος ἀπό τόν Θεόν νηστεία εἶναι ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἡ ἐγκράτεια γλώσσης, ἡ θυμοῦ ἀποχή, ὁ χωρισμός ἀπό τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν, τῆς καταλαλιᾶς, τοῦ ψεύδους καί τῆς ἐπιορκίας, ἡ ἐπανόρθωσις τῆς ἀδικίας, ἡ δίωξις τοῦ ἐμπαθοῦς λογισμοῦ, ἡ θερμή ἐξομολόγησις, ὁ καθαρμός τῆς συνειδήσεως, "ἧς οὐδέν ἐν κόσμῳ βιαιότερον", ἡ ἐγκράτεια ἀπό "παθῶν βλαβερῶν, ἀπό φθόνου καί μίσους, ἀπό πάσης κακίας", ἡ ἀποφυγή τῆς "ἐκτροπῆς τοῦ νοός", ἡ ὁμολογία τῶν ἐσφαλμένων· ὅτι "ἐγγύς ἐπί θύραις ὁ Κριτής ἐστιν", ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς, "ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν" (Μέγας Κανών Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης).

Χωρίς κανένα άλλο σχόλιο... Ξεκινά διάλογος για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια

«Η ελληνική κυβέρνηση μελετά το θέμα και θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της, ύστερα από διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης» αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Γιαννακάκη και Μαρίας Ρεπούση για τη θεσμική αναγνώριση της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

Οι δύο βουλευτές έχουν επισημάνει ότι με τον Ν. 3719/2008 δόθηκε δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης αποκλειστικά σε άτομα διαφορετικού φύλου και ότι η διάταξη αυτή δημιουργεί συνθήκες διάκρισης κατά των ατόμων του ιδίου φύλου που επιθυμούν να συνάψουν το συγκεκριμένο σύμφωνο.

Ο κ. Ρουπακιώτης πάντως επισημαίνει ότι «το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν αγνοεί ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ρυθμίζεται το ζήτημα της συμβιωτικής σχέσης ομόφυλων προσώπων, καίτοι υφίστανται μεγάλες διαφορές μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών των κρατών μελών της ΕΕ, οι οποίες προβλέπουν τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης, εν τούτοις σε επίπεδο ΕΕ δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο για το εν λόγω ζήτημα».

Προσευχή των συζύγων και της οικογένειας

(+Γέροντος Σωφρονίου)
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου,
ο τή σή αναβάσει ἐπὶ τὸν Γολγοθᾶν ἐξαγοράσας ημάς εκ τής κατάρας τού Νόμου
καὶ αποκαταστήσας τὴν πεπτωκυῖαν εἰκόνα Σου,
ὁ ἐκτείνας ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τὰς ἀχράντους χεῖράς Σου,
ἵνα τὰ ἐσκορπισμένα τέκνα τοῦ Θεοῦ ἐπισυναγάγῃς εἰς ἕν,
καὶ καλέσας τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ Παναγίου Πνεύματος εἰς ἑνότητα πάντας, Σύ , ὁ Ὤν τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα, πρὸ τῆς ἐξόδου Σου ἐπὶ τὴν μεγάλην ταύτην καὶ κοσμοσωτήριον ἱερουργίαν ἐδεήθης τοῦ Πατρός Σου, ἵνα πάντες ἕν ὦμεν,
καθὼς Σὺ εἶ μετὰ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.
Παράσχου τοίνυν ἡμῖν χάριν καὶ σοφίαν τοῦ ἐκπληροῦν τὴν ἐντολὴν ταύτην καθ’ἑκάστην, καὶ ἐνίσχυσον ἡμᾶς εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἀγάπης ἐκείνης, ἥν Σὺ ἐνετείλω ἡμῖν, εἰπῶν: «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἐγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς».
Δώρησαι ἡμῖν διὰ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος τὴν δύναμιν τοῦ ταπεινοῦν ἑαυτοὺς ὁ εἷς ἐνώπιον τοῦ ἑτέρου, ἐν τῷ κατανοεῖν ὅτι, ἐὰν τις πλείον ἀγαπᾷ, πλείον καὶ ταπεινοῦται.
Δίδαξον ἡμᾶς εὔχεσθαι ὁ εἷς ὑπὲρ τοῦ ἄλλου, ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζειν ἐν ὑπομονῇ, καὶ ἕνωσον ἡμᾶς τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀκαταλύτου ἀγάπης ἐν τῷ Ὀνὀματί Σου τῷ Ἁγίῳ, χαριζόμενος ἡμῖν ὡσαύτως τοῦ ὁρᾶν ἐν ἑκάστῳ ἀδελφῷ καὶ ἑκάστῃ ἀδελφὴ ἡμῶν τὴν εἰκόνα τῆς ἀῤῥήτου δόξης Σου καὶ μὴ ἐπιλανθάνεσθαι ὅτι Ὁ ἀδελφός ἡμῶν ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐστί.
Ναί, Κύριε, ὁ τῇ σῇ εύδοκίᾳ ἐπισυναγαγὼν ἡμᾶς ἐπὶ τὸ αὐτό, ποίησον ἡμᾶς γενέσθαι ἐν ἀληθείᾳ μίαν οἰκογένειαν, ζῶσαν ἐν μιᾷ καρδίᾳ, μιᾷ θελήσει, μιᾷ ἀγάπῃ, ὡς εἷς ἄνθρωπος, κατὰ τὴν περὶ τοῦ προπάτορος Ἀδάμ προαιώνιον βουλήν Σου.
Ἐπισκίασον τὸν οἶκον ἡμῶν τῷ τοῦ φόβου Σου πνεύματι καὶ σκέπασον αὐτὸν τῇ σκέπῃ τῆς Παναχράντου Σου Μητρὸς καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Σου, εὐλογῶν καὶ ὑπερασπιζόμενος ἕνα ἕκαστον τῶν ἐνθάδε διαμενόντων, διαφυλάττων ἡμᾶς ἐκ φθοροποιῶν λογισμῶν, ἀναρμόστων λόγων ἤ κινήσεων καρδίας, ἐπιβλαπτόντων τὴν εἰρήνην καὶ τὴν ὁμόνοιαν, οπως οἰκοδομηθῇ ὁ οἶκος οὗτος ἐπὶ τὴν πέτραν τῶν Εὐαγγελικῶν Σου Ἐντολῶν εἰς τόπον προσευχῆς, ἁγιασμοῦ καὶ σωτηρίας δι ’ ἡμᾶς αὐτούς, καὶ διὰ πάντας τοὺς ἐπισκεπτομένους ἡμᾶς,
τοὺς κοπιῶντας καὶ πεφορτισμένους ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφάς ἡμῶν,
ἵνα πάντες εὕρωμεν ἀνάπαυσιν ἐν Σοί, τῷ πράῳ καὶ ταπεινῷ Βασιλεῖ ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
πηγή: http://agathan.wordpress.com

Ποιά είναι τα Ψυχοσάββατα;

Κάθε Σάββατο η προσευχή της Εκκλησίας είναι αφιερωμένη στους κεκοιμημένους. Όμως δύο είναι τα Ψυχοσάββατα που έχουν καθιερωθεί και τελούνται Μνημόσυνα της Εκκλησίας για όλους τους κεκοιμημένους. Το Σάββατο προ της Κυριακής των Απόκρεω και το Σάββατο προ της Κυριακής της Πεντηκοστής.

Μεσα στην ιδιαίτερη μέριμνά της για τούς κεκοιμημένους η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει καθορίσει ξεχωριστή ημέρα της εβδομάδος γι’ αυτούς. 

Όπως η Κυριακή είναι η ημέρα της αναστάσεως του Κυρίου, ένα εβδομαδιαίο Πάσχα, έτσι το Σάββατο είναι η ημέρα των κεκοιμημένων, για να τους μνημονεύουμε και να έχουμε κοινωνία μαζί τους. Σε κάθε προσευχή και ιδιαίτερα στις προσευχές του Σαββάτου ο πιστός μνημονεύει τούς οικείους, συγγενείς και προσφιλείς, ακόμη και τούς εχθρούς του που έφυγαν από τον κόσμο αυτό, αλλά ζητά και τις προσευχές της Εκκλησίας γι’ αυτούς.

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται

Μια φορά κάποιος ζήτησε απ' το Θεό ενα λουλούδι και μια πεταλούδα.
 Ο Θεός όμως αντί γι' αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.
Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε
αυτό που ζήτησε.

 Είπε μέσα του, λοιπόν:

 -Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους...

Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.

Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα
'χε ξεχάσει.

Προς έκπληξή του, απ' τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο.Είχε φυτρώσει ένα
όμορφο λουλούδι.

Και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.

Ο ΘΕΟΣ τα κάνει πάντα όλα σωστά!

Ο τρόπος που ενεργεί είναι ΠΑΝΤΑ ο καλύτερος, ακόμα κι αν σε μας
φαίνεται λανθασμένος.

Αν ζήτησες από το Θεό κάτι και πήρες κάτι διαφορετικό, δείξε Του ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.

Μπορείς να είσαι σίγουρος πως Αυτός θα σου δίνει,πάντα αυτό που
χρειάζεσαι τη κατάλληλη στιγμή.

Αυτό που θέλεις... δεν είναι πάντα κι αυτό που χρειάζεσαι!

Το ΑΓΚΑΘΙ του σήμερα... Είναι το ΛΟΥΛΟΥΔΙ του αύριο!
 

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Πολλοί μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ’ αυτιά τους δεν ακούνε.
Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;
“Γονάτισα”, λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προσευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτήματα, συναντούσες τους φίλους σου. Γιατί ο διάβολος, που είναι πονηρός και γνωρίζει ότι στον καιρό της προσευχής μεγάλα πράγματα κατορθώνουμε, τότε ακριβώς έρχεται και σπέρνει λογισμούς μέσα μας. Να, πολλές φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν συλλογιζόμαστε· πάμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις περνούν από το νου μας. Έτσι χάνουμε τους καρπούς της προσευχής, φεύγοντας από το ναό με άδεια χέρια. Το ίδιο, βέβαια, γίνεται και όταν προσευχόμαστε στο σπίτι μας ή οπουδήποτε αλλού.
Κάθε φορά, λοιπόν, που, καθώς προσευχόμαστε, συνειδητοποιούμε ότι ο νους μας έχει φύγει από το Θεό κι έχει στραφεί σε βιοτικά πράγματα, ας τον φέρνουμε πίσω, αναγκάζοντάς τον να μένει σταθερά και προσεκτικά προσκολλημένος στα νοήματα της προσευχής. Ας επαναλαμβάνουμε, μάλιστα, την προσευχή από την αρχή.

Τι ονομάζουμε Τριώδιο;

Τριώδιο είναι το λειτουργικό βιβλίο που αποτελείται από Ύμνους, Ιερές Ακολουθίες και Συναξάρια της περιόδου που προετοιμάζουν τους Χριστιανούς για το Άγιο και Ιερό Πάσχα.
Η περίοδος της προετοιμασίας αυτής, αρχίζει από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου και λήγει το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου.
Ο όρος Τριώδιο (από τις λέξεις «τρία» και «ωδή») οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί από τους Κανόνες των Ακολουθιών που περιέχονται σε αυτό έχουν μόνο τρεις ωδές: την 8η και την 9ηπάντοτε, ύστερα δε μία από τις πέντε πρώτες.

Το Τυπικό της Εκκλησίας μας ορίζει ότι το Σάββατο στον Εσπερινό του Τελώνου και του Φαρισαίου, ο Δεξιός Ιεροψάλτης κατέρχεται από το αναλόγιό του και λαμβάνει το Τριώδιο που βρίσκεται κάτω από την εικόνα του Χριστού στο τέμπλο, κάνει τρεις μετάνοιες προσκυνά τον Κύριο και πηγαίνει ξανά στο αναλόγιο του όπου και άρχετε η ακολουθία του Εσπερινού.

Στο νέο ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ της Κυριακής 3 Μαρτίου "Ένας ρώσσος Άγιος σε ελληνικό Μοναστήρι" (video)

 

Αυτή την Κυριακή στις 10.30 π.μ. στο νέο "Αρχονταρίκι" ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος συνομιλεί με τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σαγνατά Βοιωτίας Αρχιμ. Νεκτάριο Αντωνόπουλο με θέμα: "Ένας ρώσσος Άγιος σε ελληνικό Μοναστήρι" στην ΕΤ-1.
Καλή αντώμαση.

Η ταμίας που άλλαξε λίγο τον κόσμο...

Πρίν ἀπό μέρες στά ΑΒ Ἁγίας Παρασκευῆς, στό ταμεῖο ἦταν ἕνα γηραιός ρακένδυτος κύριος μέ 3-4 κονσέρβες κι ἕνα γκαζάκι. Ἡ νεαρή ταμίας τόν κοιτάει καί τοῦ λέει: "Φύγετε κύριε, ἡ ἑταιρεία μᾶς δικαιολογεῖ κάποια δωρεάν καλάθια". Τίς δίνει 1000 εὐχές. Μόλις ἐκεῖνος ἀπομακρύνεται, ἀνοίγει την ... τσάντα της καί βάζει τά χρήματα στό ταμεῖο ἀπό τό πορτοφόλι της.
Πεταγόμαστε 2-3 πού ἔχουμε μείνει κάγκελο καί τῆς λέμε νά τά πληρώσουμε ἐμεῖς. Μᾶς κοιτάζει αὐστηρά:
"Ἐγώ τό ἀποφάσισα, ἐγώ θά τά πληρώσω. Ἐλᾶτε, παρακαλῶ, μήν δημιουργεῖτε οὐρά".
Ἕνα κοριτσάκι τόσο δά. Πόσα νά παίρνει; 500 ευρώ; Πολλά λέω.

Να μη κατηγορούμε τη νεολαία. Υπάρχουν και διαμάντια!

Ο Απόστολος της Κυριακής 3 Μαρτίου 2013 - Κυριακή του Ασώτου

(Α´ Κορ. στ´ 12-20)

Αδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. Τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ῎Αρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο. ῎Η οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ
ἓν σῶμά ἐστιν; «῎Εσονται» γάρ, φησίν, «οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν»· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. Φεύγετε τὴν πορνείαν. Πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. ῎Η οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; ᾿Ηγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 3 Μαρτίου 2013 - Κυριακή του Ασώτου

(Λουκ. ιε´ 11-32)

Εἶπε ὁ Κύριος τήν παραβολή· κάποιος ἄνθρωπος εἶχε δύο γιούς. ῾Ο μικρότερος ἀπ’ αὐτοὺς εἶπε στὸν πατέρα του· “πατέρα, δῶσε μου τὸ μερίδιο τῆς περιουσίας ποὺ μοῦ ἀναλογεῖ”· κι ἐκεῖνος τοὺς μοίρασε τὴν περιουσία. ῞Υστερα ἀπὸ λίγες μέρες ὁ μικρότερος
γιὸς τὰ μάζεψε ὅλα κι ἔφυγε σὲ χώρα μακρινή. ᾿Εκεῖ σκόρπισε τὴν περιουσία του κάνοντας ἄσωτη ζωή. ῞Οταν τὰ ξόδεψε ὅλα, ἔτυχε νὰ πέσει μεγάλη πείνα στὴ χώρα ἐκείνη, καὶ ἄρχισε κι αὐτὸς νὰ στερεῖται. Πῆγε λοιπόν κι ἔγινε ἐργάτης σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς πολίτες ἐκείνης τῆς χώρας, ὁ ὁποῖος τὸν ἔστειλε στὰ χωράφια του νὰ βόσκει χοίρους. ῎Εφτασε στὸ σημεῖο νὰ θέλει νὰ χορτάσει μὲ τὰ ξυλοκέρατα ποὺ ἔτρωγαν οἱ χοῖροι, ἀλλὰ κανένας δὲν τοῦ ἔδινε. Τελικὰ συνῆλθε καὶ εἶπε· “πόσοι ἐργάτες τοῦ πατέρα μου ἔχουν περίσσιο ψωμί, κι ἐγὼ ἐδῶ πεθαίνω τῆς πείνας! Θὰ σηκωθῶ καὶ θὰ πάω στὸν πατέρα μου καὶ θὰ τοῦ πῶ· πατέρα, ἁμάρτησα στὸν Θεὸ καὶ σ’ ἐσένα· δὲν εἶμαι ἄξιος πιὰ νὰ λέγομαι γιός σου· κάνε με σὰν ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐργάτες σου”. Σηκώθηκε, λοιπόν, καὶ ξεκίνησε νὰ πάει στὸν πατέρα του.