- Οἱ Ἅγιοι Κήρυκος καὶ Ἰουλίττα ἡ μητέρα του
- Ὁ Ἅγιος Λολλιανός
- Ὁ Ἅγιος Ἀβούδιμος
- Ὁ Ἅγιος Βλαδίμηρος ὁ Ἰσαπόστολος, βασιλιὰς τῶν Ρώσων
- Εὕρεσις Τιμίας κάρας τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς Χιοπολίτιδας
- Μνήμη τοῦ Βασιλέως Ἰουστιανιανοῦ Β´ τοῦ Νέου
- Ὁ Ἅγιος Swithn (Ἀγγλοσάξωνας) Ἀνακομιδὴ λειψάνων του
Οἱ Ἅγιοι Κήρυκος καὶ Ἰουλίττα ἡ μητέρα του
Ἡ Ἁγία Ἰουλίττα καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἰκόνιο. Ἦταν ἐνάρετη χριστιανὴ γυναῖκα καὶ ὅταν χήρεψε δὲν ξαναπαντρεύτηκε, ἀλλὰ ζοῦσε μὲ εὐσέβεια, ἀφοσιωμένη στὴν ἀνατροφὴ τοῦ γιοῦ της Κηρύκου. Ὅταν ξέσπασε ὁ σκληρὸς διωγμὸς ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ἡ Ἰουλίττα πῆρε τὸν τριετὴ γιό της καὶ κατέφυγε στὴ Σελεύκεια. Ἀλλὰ ὁ διωγμὸς εἶχε ἐπεκταθεῖ κι ἐκεῖ. Τότε, μὲ τὸ γιό της στὴν ἀγκαλιά, πῆγε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας. Ὁ ἔπαρχος Ἀλέξανδρος ἔμαθε γιὰ τὴν Ἰουλίττα καὶ ἀμέσως τὴν συνέλαβε. Προσπάθησε μὲ ποικίλους κολακευτικοὺς λόγους νὰ τὴν ἑλκύσει στὰ εἴδωλα. Καὶ ὅταν εἶδε ὅτι δὲν τὰ κατάφερε, πῆρε τὸν Κήρυκο ἀπὸ τὴν ἀγκαλιά της (τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ ἅγιο παιδὶ ψέλλιζε μπροστά του τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ) καὶ τὸν ἔριξε μὲ δύναμη στὶς σκάλες τοῦ βήματος, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τοῦ σπάσει τὸ κεφάλι καὶ τὸ παιδὶ νὰ πεθάνει ἐπὶ τόπου. Πύρινο μαχαίρι πέρασε ἀπὸ τὴν καρδιὰ τῆς Ἰουλίττας. Ἕσφιξε τὶς παλάμες της καὶ εἶπε: «Κακοῦργε ἄρχοντα, ὅπως συνέτριψες τὸ κεφάλι τοῦ παιδιοῦ μου, ἔτσι θὰ συντριβεῖ καὶ ἡ ψεύτικη θρησκεία σου». Θυμωμένος τότε ὁ ἔπαρχος, ἀμέσως ἀποκεφάλισε καὶ τὴν ἴδια, γιὰ νὰ μιμηθεῖ ἔτσι τὴν γενναία μητέρα τῶν Μακκαβαίων, γιὰ τὴν ὁποία λέει ἡ Ἅγια Γραφή: «Ὑπεραγόντως δὲ ἡ μήτηρ θαυμαστὴ καὶ μνήμης ἀγαθῆς ἀξία, ἥτις ἀπολυμένους υἱοὺς ἑπτὰ συνορῶσα μίας ὑπὸ καιρὸν ἡμέρας εὐψύχως ἔφερε διὰ τὰς ἐπὶ Κύριον ἐλπίδας». Δηλαδή, εἶναι ἀξιοθαύμαστη καὶ ἄξια ἀγαθῆς μνήμης ἡ μάνα, ποὺ ἂν καὶ ἔβλεπε νὰ πεθαίνουν τὰ ἑπτὰ παιδιά της μέσα σὲ μία μέρα, αὐτὴ τὸ ὑπέμεινε γενναῖα, διότι στήριζε τὶς ἐλπίδες της στὸν Κύριο.
Ὁ Ἅγιος Λολλιανός
Μαρτύρησε, ἀφοῦ θανατώθηκε ἀπὸ δήμιους μὲ κλωτσιές.
Ὁ Ἅγιος Ἀβούδιμος
Ὁ θαῤῥαλέος αὐτὸς στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ καταγόταν ἀπὸ τὴν νῆσο Τένεδο καὶ ὑπῆρξε ἀπὸ τὰ πρῶτα ὁλοκαυτώματα τῆς πίστεως, στὸν τότε διωγμὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ Διοκλητιανοῦ. Ἐπειδὴ δὲν θέλησε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, τὸν ἔδεσαν καὶ τὸν ἔδειραν σκληρά. Ὁ Ἀβούδιμος ὅμως, μία ἀπάντηση εἶχε συνεχῶς στὸ στόμα του: «ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ». Κατόπιν τοῦ ἔσχισαν τὰ πλευρὰ μὲ σιδερένια νύχια, καὶ ἐπειδὴ συνέχιζε νὰ ὁμολογεῖ τὸ Χριστό, τὸν θανάτωσαν μὲ ἀποκεφαλισμό.
Ὁ Ἅγιος Βλαδίμηρος ὁ Ἰσαπόστολος, βασιλιὰς τῶν Ρώσων
Ἅγιος της Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ γιὸς τοῦ ἡγεμόνα τοῦ Κιέβου Σβιατοσλάβ. Γεννήθηκε τὸ ἔτος 949 μ.Χ. Ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαλοῦσα καὶ ἦταν πρῶτα ὑπηρέτρια τῆς μητέρας τοῦ συζύγου της, δηλαδὴ τῆς Ἁγίας βασίλισσας Ὄλγας, ποὺ ἦταν ἡ πρώτη ποὺ ἔγινε χριστιανὴ στὴ Ρωσία καὶ ὁδήγησε πολλοὺς στὴν εὐσέβεια. Ὅταν ὁ Βλαδίμηρος κατέλαβε τὸν θρόνο τοῦ Κιέβου, στὴν ἀρχὴ ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ ἔτσι ἐνεργοῦσε. Πῆρε πολλὲς συζύγους καὶ ἀπόκτησε 12 γιοὺς καὶ 11 θυγατέρες. Κατόπιν ὅμως, μὲ τὶς θερμὲς προσευχὲς τῆς ἁγίας γιαγιᾶς του καὶ τὴν θεία φώτιση - πολλὰ σημεῖα λέγονται γιὰ τὴν προσέλευσή του στὸν χριστιανισμὸ - πίστεψε στὸν Χριστὸ καὶ βαπτίστηκε στὸ Κίεβο τὸ ἔτος 897. Παντρεύτηκε τὴν ἀδελφὴ τοῦ αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου Βασιλείου Β´ τοῦ Βουλγαροκτόνου Ἄννα καὶ γκρέμισε ὅλα τὰ εἴδωλα ποὺ ὑπῆρχαν στὴ χώρα. Βάπτισε τοὺς περισσότερους Ρώσους χριστιανοὺς καὶ ἔκτισε δυὸ ὡραῖες ἐκκλησίες στὸ Κίεβο. Ἡ ζωή του ἄλλαξε ριζικὰ καὶ ἔγινε ἀληθινὸς Χριστιανὸς καὶ βοήθησε πάρα πολὺ γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ στὶς 15 Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1015.
Εὕρεσις Τιμίας κάρας τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς Χιοπολίτιδας
Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στὶς 20 Ὀκτωβρίου, ὅπου ἡ κυρίως μνήμη της.
Μνήμη τοῦ Βασιλέως Ἰουστιανιανοῦ Β´ τοῦ Νέου
Βλέπε σχετικῶς ἀποβίωση αὐτοῦ τὴν 2α Αὐγούστου.
Ὁ Ἅγιος Swithn (Ἀγγλοσάξωνας) Ἀνακομιδὴ λειψάνων του
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
