2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Γαλάτεια η καλομάνα..


Γαλάτεια η καλομάνα..





π.Εφραίμ Παναούση

Μας είχε συνέχεια στην προσευχή της με σειρά. Μας το θύμιζε πάντα, κάθε φορά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο.
«Έχω τον Αναστάσιο (τον επίσκοπο Αλβανίας) τον Γέροντα, και μετά εσάς. Είμαι μάνα. Σας αγαπώ και σας σταυρώνω.»
Τη Γαλάτεια δεν μπορούσες να μην την συμπαθήσεις. Είχε εκείνο που σε κρατούσε κοντά της βρέξει, χιονίσει. Σε έβλεπε και σε διάβαζε. Εκείνη χρόνια στο χωράφι του Χριστού, είχε δουλέψει με μεγάλα πρόσωπα και είχε περγαμηνές .
Μετά γεννήθηκε από τον Γέροντα (τον πρώην Πειραιώς π.Καλλίνικο ) και τον π.Ιγνάτιο (τον νυν επίσκοπο Δημητριάδος) η Πειραική Εκκλησία. Και βρεθήκανε μεγάλοι άνθρωποι αναμεταξύ μας. Ήτανε ο δάσκαλος Σαράντος Καργάκος, ο γιατρός ο Αθανάσιος Αβραμίδης, ήτανε πολλοί.
Στους μεγάλους ανάμεσα και η Γαλάτεια. Ήτανε κι ο Γιώργος ο Σουρέλης, ο άνδρας της τότε μαζί. Μορφή βιβλική με γένια και μαλλιά σαν τον Μωυσή. Εκείνος δεν μιλούσε πολύ, μα όποτε μιλούσε έκανε εντύπωση.

Η Γαλάτεια πάλι ήτανε άλλο.

Είμαστε μικροί τότε. Μας σεβόταν πολύ η Γαλάτεια αλλά και μας είχε ένοια. Μιλούσε σαν μαμά. Να προσέχετε μας έλεγε είστε νέοι να προσέχετε.
Μας είχε συνέχεια στην προσευχή της με σειρά. Μας το θύμιζε πάντα, κάθε φορά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Έχω τον Αναστάσιο (τον επίσκοπο Αλβανίας) τον Γέροντα, και μετά εσάς. Είμαι μάνα. Σας αγαπώ και σας σταυρώνω.

Η εκπομπή της ίσως να ήταν η μακροβιότερη στην Πειραϊκή Εκκλησία. Η Γαλάτεια μιλούσε για τη ζωή της. Έπαιρνε παραδείγματα από το πρωινό της ξύπνημα από το μάλωμα με το Γιώργο από την καθημερινότητα που βίωνε και σήκωνε.
Κάθε φορά που τέλειωνε η εκπομπή της είχες την εντύπωση πως για σένα έλεγε. Ότι από κάπου σε έβλεπε και σε συμβούλευε.

Η Γαλάτεια μιλούσε με τα πόδια στη γη και την ψυχή στον ουρανό. Στο χέρι της κάθε φορά που έκανε εκπομπή γύριζε τους κόμπους από ένα αγιονορείτικο κομποσχοίνι. Και μιλούσε και προσευχόταν.
Μαστόρισα στο λόγο. Σε έπαιρνε από το χέρι και σε ταξίδευε στην πίστη και την ιστορία. Όταν τέλειωνες βιβλίο της είχες την αίσθηση ότι έχεις δοκιμάσει πετιμέζι.
Πριν φύγουμε για την Αφρική με πήρε τηλέφωνο και μου είπε. Να είσαι καλά εύχομαι στην Παναγιά για σένα.
Η Γαλάτεια έχει φύγει από την Παρασκευή να συναντήσει τον κυρ Αλέξανδρο τον Παπαδιαμάντη και τον άλλο κυρ Αλέξανδρο τον Μωραιτίδη, και έχουνε τόσα να πουν.
Η Γαλάτεια η καλομάνα αναμεσά μας, μάς στόλισε όμορφα, δίδαξε τα παιδιά, μάς μεγάλωσε. Της χρωστάμε ..
Ευχαριστούμε. Μάνα Γαλάτεια.

synodoiporia.gr