(῾Εβρ. θ´ 11-14)
Αδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. Εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς
τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;
Απόδοση σε απλή γλώσσα
Αδελφοί, ὁ Χριστὸς ἦρθε ὡς ἀρχιερέας τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων ποὺ προσμένουμε. ῾Η σκηνὴ στὴν ὁποία μπῆκε εἶναι ἀνώτερη καὶ τελειότερη. Δὲν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, μέρος δηλαδὴ αὐτῆς τῆς δημιουργίας. ῾Ο Χριστὸς μπῆκε μιὰ γιὰ πάντα στὰ ἅγια τῶν ἁγίων, γιὰ νὰ προσφέρει αἷμα ὄχι ταύρων καὶ μοσχαριῶν, ἀλλὰ τὸ δικό του αἷμα· κι ἔτσι μᾶς ἐξασφάλισε τὴν αἰώνια σωτηρία. Τὸ αἷμα τῶν ταύρων καὶ τῶν τράγων, καὶ τὸ ράντισμα μὲ τὴ στάχτη τοῦ δαμαλιοῦ ἐξαγνίζουν τοὺς θρησκευτικὰ ἀκάθαρτους καθαρίζοντάς τους ἐξωτερικά. Πόσο μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ! Αὐτός, ἔχοντας τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πρόσφερε τὸν ἑαυτὸ του ἄψογη θυσία στὸν Θεό, κι ἔτσι θὰ καθαρίσει τὴ συνείδησή μας ἀπὸ τὰ ἔργα ποὺ ὁδηγοῦν στὸν θάνατο, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ λατρεύουμε τὸν ἀληθινὸ Θεό.
![Παύλος Βρέλλης
Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας
Κέρινα Ομοιώματα
--- Το κρυφό σχολειό ---
Ξεκινώ με πρώτο θέμα μου το Κρυφό Σχολειό, σα φόρο Τιμής σε όσους κράτησαν τη γλώσσα και την Εθνική μας ταυτότητα, στους σκοτεινούς πρώτους χρόνους της Τουρκοκρατίας.
Δεν είναι μύθος. Από το 1581 μαθαίνουμε, ότι ήταν στην Κωνσταντινούπολη 10 κρυφά σχολειά, στη Χίο 4, στην Πελοπόννησο 10 και σε άλλους τόπους 50· με δάσκαλους παπάδες και μοναχούς. Όλα τους ήταν κάτω από την προστασία της Εκκλησίας. Μοναδικό φαινόμενο σ' όλους τους λαούς, να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα τη νύχτα. Μέσα σε τόσους αιώνες σκλαβιάς, δε θα μπορούσαν ποτέ να κρατήσουν οι Έλληνες τη Θρησκεία και τη γλώσσα τους.
Μισογραμματισμένοι παπάδες και καλόγεροι, μιλούσαν στα παιδιά για τον Χριστό και για την Πατρίδα, τα παρηγορούσαν, τους έδιναν ελπίδα. Τα πρώτα βιβλία τους, ήταν Εκκλησιαστικοί Τόμοι όπως το Οκτωήχι, το Ψαλτήρι, το Ωρολόγιο. Μόνο θρησκευτικά βιβλία έβγαζαν και μπορούσαν να στείλουν οι Έλληνες του εξωτερικού για τη σκλαβωμένη πατρίδα. [Πρώτη η Εκκλησία ίδρυσε τυπογραφείο το 1627, με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλο Λούκαρη. Ήταν το πρώτο στην Ανατολή. Άλλα τυπογραφεία υπήρξαν στο Ιάσιο, το1680, στο Βουκουρέστι και στη Μοσχόπολη, το 1710, με τον ιερομόναχο Γρηγόριο Κωνσταντινίδη. Και στα 1798, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ ίδρυσε στο Πατριαρχείο, "Τυπογραφείο του Γένους"].
http://www.vrellis.gr/gp/exhibition0101.html](https://scontent-a-mxp.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/s526x395/1098386_672899296102745_1526394493_n.jpg)
