Κόρη μου, να πηγαίνεις στην Εκκλησία

Σ’ένα από τα μεγάλα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας συνέβη το εξής περιστατικό.

Η μητέρα μιας κοπέλας, καλή και ευσεβής, έφυγε για την αιώνια Βασιλεία του Θεού.


Πράγματι, ήταν μια γνήσια χριστιανή σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της. Την Κυριακή, εκτός αν ήταν άρρωστη, πρωί-πρωί ξεκινούσε για την Εκκλησία κι εκεί η καθαρή και φιλόθεη ψυχή της πραγματικά συναντούσε κι ερχόταν σε επικοινωνία με τον Θεό. Συχνά-πυκνά κοινωνούσε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που της έδινε ζωή και δύναμη.

Και η κόρη της καλή κοπέλα ήταν, αλλά μετά τον θάνατο της μητέρας της αραίωσε τον εκκλησιασμό και δεν πήγαινε τακτικά στην Εκκλησία. Κι αν πήγαινε, πήγαινε προς το τέλος.

Και για να δικαιολογηθεί στη συνείδησή της, που την έτυπτε, προφασιζόταν ότι είχε πολλές δουλειές, την φροντίδα των ζώων και δεν την έφθανε ο χρόνος. Οι συνηθισμένες προφάσεις, ενώ, όταν θέλει ο άνθρωπος, βρίσκει λύσεις για όλα.

Προσευχή για βοήθεια στην Παναγία μας

Συ βοηθός αμαρτωλών, παράκλησις πασχόντων, Συ ορφανών αντίληψις, ενίσχυσις καμνόντων.Χειμαζομένων ει λιμήν, πτωχών παρηγορία, αβοηθήτων δύναμις, χηρών παραμυθία. Συ ευσεβών το στήριγμα, ελπίς απηλπισμένων, των εναθλούντων έρεισμα, χαρά των τεθλιμμένων.

Συ σκέπη και αντίληψις των Σοι καταφευγόντων, Συ ει στερέωμα πιστών, ρύστις κινδυνευόντων. Σην κραταιάν αντίληψιν παράσχου μοι, Κυρία, επί την Σην ενίσχυσιν θαρρώ, ω Παναγία.